Chapter 52

Amber Pov

Kung nahirapan akong dalhin si Phil papunta sa kanyang kotse ay mas nahirapan akong madala siya papunta sa aming silid. Masyado kasi siyang malikot at nag-aalala ako na baka mahulog kami sa hagdanan. Kaya nang tuluyang maipasok ko siya sa aming silid ay para akong nabunutan ng tinik sa dibdib.

Pasalamat din ako na lahat ng mga katulong ay nasa loob na ng kani-kanilang silid at nagpapahinga na nang dumating kami. Hindi nila nakita si Phil na kumikilos na parang bata dahil sa sobrang kalasingan. Tiyak na walang mukhang maihaharap si Phil sa mga katulong niya sakaling nakita nila siya na malayo sa araw-araw nilang nakikita na pag-uugali nito.

"Amber," mahinang ungol ni Phil habang nakadapa sa ibabaw ng kama.

"Huwag ka nang maingay at matulog ka na lang ng mahimbing," kausap ko sa kanya kahit alam ko na hindi naman magre-rehistro sa kanyang utak ang sasabihin ko.

Napangiti ako nang makita kong nasa ulo pa rin niya ang headband na bunny. Tiyak na magugulat siya kapag nagising siy