Chapter 0005.

CHAPTER FIVE.

   Makikita sa isang sulok ng kalsada ang isang itim na kotse na nakaparada. Sakto lang ang pagtatago nito sa madilim na lugar para lamang hindi makita kung sino man ang lalabas mula sa mansion.

  Mula doon ay nakatanaw ang apat na di-kilalang lalake. 

   “Nakauwi na pala ang tagapagmana?” sambit ng lalakeng nakaupo sa driver’s seat habang humihithit ng sigarilyo.

   “Oo-”

   “Tapos, pinakawalan niyo pa?” ani pa nito.

   “Biglang dumating yung mga assasin eh. Napurnada ang plano,” depensa ng katabi nito.

   Ang lalakeng nasa driver’s seat ay walang iba kundi si Fil Andrada. Siya ang leader ng grupong G4, isa sa mga sanga ng Diamond Brotherhood. 

    “Ano ng gagawin natin?” tanong ng katabi niyang si Luke. “Ano na lang ang sasabihin natin sa Boss?” 

    “You better explain to him. A good explanation, Luke, kung gusto mo pang tumagal sa mundong ibabaw,” sinigurado ni Fil na matatakot ito sa sinabi niya. “By the way? Nasaan na si Mr. Park? Hindi ba at kasama niyo siya kanina?”

    “We don’t know. Wala na kaming naalala pa.”

   Napabuntong-hininga na lang si Fil. Siya na lang siguro ang gagawa ng unfinished mission ng mga kasamahan. Kung hindi, mayayari silang lahat sa Big Boss nila.

 ******

   SA kabilang banda…

  “Sino ang nag-utos sa inyo na dukutin ang Young Miss?” 

   Nakamasid lamang si KC sa partner niyang si Jin, habang pinapaamin ang matandang nakasagupa nila. Hindi naman pala ito matanda, may edad lang base sa panot na ulo nito at naka-salamin na pang-mata. 

   Pinanonood lang ni KC si Jin sa mga ginagawa nito. Tinali pa nito ang lalakeng nagpa-kilalang Mr. Park.

   “Sabihin mo na!” malakas na utos ni Jin. Ngunit hindi man lang tumitinag ang matanda. Short-tempered si Jin, gusto niya na itong tapusin. 

    “Relax, man. Kailangan pa natin siya,” lumapit na si KC kay Jin at baka anong oras ay martilyuhin ito ng kaibigan. 

   Yumuko si KC sa harap ng lalake at hinawakan ang baba nito. Tinitigan niya ito gamit ang ‘cold-looking eye’ niya. “Sabihin mo sa Boss mo, nasa amin na ang Young Miss. Huwag na siyang mag-abala pang kunin siya. Mapapahamak lang kayong lahat,” ani KC. “Pakawalan mo siya, Jin.”

   “Tsk.”

   “Come on man!” pilit niya kay Jin. Mukhang ayaw pa nito ang ideya na pakakawalan niya ang lalake. 

   “You better not regret this, KC.” 

   Napailing na lang si KC at tumabi para pakawalan ni Jin ang lalake.

   Sa pagka-bigla nilang dalawa, biglang kumaripas ng takbo ang lalake nang makalagan ito ni Jin.

    “Malaki siguro ang binayad ng Diamond diyan para mag-lakas loob na dukutin si Natasha,” ani KC. Alam niya na kasi at malakas ang kutob niyang ang Diamond Brotherhood ang nasa likod ng pag-dukot sa heiress.

   “Jaymee,” pagtatama ni KC sa pangalan ng heiress.

   “Tch, whatever. Jaymee, Natasha, whoever she is, our duty is to protect her.”

    “So what now? Boy’s nights out?” 

    Nagsalubong ang mga kilay ni KC sa sinabi ni Jin. Ngiting-ngiti ang loko. Pero wala siya sa mood sumama sa mga ito ngayon.

    “Kayo na lang muna. May gagawin ako eh, kakausapin daw ako ni Don Jaime.”

    “Ah ganun ba? Sige goodluck, kaya mo na yan, bro.”

    Napabuntong-hininga na lang si KC ng talikuran siya ni Jin. Matik na talaga kapag haharap sa Don, nababahag ang buntot ng kaibigan. 

    

******

   “WHAT? FOR REAL?” 

   Hindi magkandatuto ang reaksyon ni KC sa sinabi ni Don Jaime. 

   “You heard me, KC. Gusto kong ipagkatiwala sayo ang anak ko. Turuan mo siya kung paano maging isang Mafia Heir at walang kinakatakutan. I want you to be her guide. I want you to protect her even if it costs your life. Dapat palagi ka lang nasa tabi niya, no matter what happens.”

    Gustong tumanggi ni KC sa pakiusap ng Don. Pero sino ba siya para tumanggi? Malaki ang utang na loob niya dito dahil binihisan at binigyan siya nito ng masisilungan noong mga panahong lugmok na lugmok siya sa lupa matapos niyang maagang maulila sa mga magulang.

    Pero gusto niya pa rin mag-tanong kung bakit kailangan siya ang titingin sa tagapagmana. Malaking responsibilidad kasi yun sa Blackheart Empire. Hindi siya sigurado sa kapasidad niyang protektahan ang dalaga.

   “Bakit ako?”

   “Ikaw lang ang mapagkakatiwalaan ko, KC. Para na kitang anak. Alam kong hindi mo pababayaan si Natasha-”

   “Jaymee, Master. Hindi niya nakasanayan ang Natasha’ng ngalan, kaya pagbigyan na natin siya,” putol niya dito.

   “Okay. Not a big deal.”

 

   Malalim ang isip ni KC nang lumabas siya sa opisina ni Don Jaime. Mula pa naman noon ay ginagabayan niya na ang anak nito.

   Pero ngayon, ay may isang banda sa sulok ng dibdib niya ang kinakabahan sa’twing maiisip niya ang magandang mukha ng dalaga.

   Hindi niya tuloy malaman kung paano sisimulan ang inutos ng Don. 

    ‘Hays, you can do it, Kier Constantine San Fuego. Fight!’