Chapter 91

My head is as light as heavy as my heart.

Ilang oras pa lang ang naitutulog ko pero kailangan ko nang bumangon para pumunta sa opisina. 

Totoo nga'ng magpapakasaya ka sa gabi pero sa umaga ay magsisisi ka.

"Bakit ka ba kasi naglasing kagabi?" tanong ni tatay habang pinagmamasdan akong dumaing sa kaunting pagkahilo. Ininom ko ang gamot na ibinigay niya pagkatapos kong kainin ang lugaw na iniluto ni manang para sa akin.

"Nagkasiyahan lang po 'tay." Wala akong ideya kung alam niya na ang tungkol sa nangyayari sa kompanya dahil kakabalik pa lamang niya galing sa probinsya.

Kahit hindi ako nakatingin sa kan'ya ay nararamdaman ko ang mataman na pagtitig niya sa akin.

"Kung mayroong problema at kailangan mo ng kausap, nandito lang ako," seryosong saad ni tatay kaya napatingin ako sa kan'ya.

Mukha lang talaga siyang walang pakialam pero nararamdaman kong kahit 'di siya magtanong ay alam niya ang pinagdaraanan ko.

Ngumiti ako sa ka