CHAPTER TWENTY-FIVE

CHAPTER TWENTY-FIVE

Bumili siya ng beer at tumambay muna siya sa harap ng kanilang barong-barong pagdating niya. Nakatali ang buhok niya kaya litaw pa rin ang kanyabg ganda kahit simple lang siya. Sanay siyang nakasando lang at short na maiksi kapag nakatambay sa harap ng kanilang bahay kaya madalas din siyang lingunin at pagpantasyahan ng mga dumadaan. Sa kinis ng kaniyang katawan at kagandahan. Hindi puwedeng hindi siya mapansin lalo na ang mga binata o kahit mga may-asawa na nilang mga kapitbahay.

Marami pa ring dumadaan, maingay ang buong looban ngunit pakiramdam niya wala siya sa lugar na iyon. Wala siyang ingay na naririnig, ni hindi niya napapansin ang pagbati sa kaniya ng mga dumadaan dahil ang atensiyon niya ay na kay Gerald. Masakit sa dibdib na isiping sa mga sandaling iyon, iba ang kayakap nito, iba ang kahalikan at kahit alam niyang nangyayari iyon, wala siyang magawa. Wala siyang karapatan para pigilan o pagbawalan si Gerald sa ginagawa niyang iyon. Hindi naging sila. Ni