Share
Chapter 15
Kaugnay na kabanata
Once i became a Loser Chapter 16
Napatayo ako ng dis oras matapos niyang sabihin sakin na dito kami magpapalipas ng gabi dahil wala kaming masasakyan pa uwi."Pero hindi naman pwedeng dito tayo magpapalipas ng gabi. Pwede naman tayong mag commute na lang muna."Umiling si Cedrick sa sinabi ko. No'ng una akala ko umiiling lang siya kasi hindi siya sumasang-ayon sa sinasabi ko pero mas malala pa pala do'n."Wala na tayong masasakyan papunta sa resort nang ganitong oras." sagot niya na ikinagulat ko naman.Ano raw? Wala na kaming masasakyan nang ganitong oras? "Bakit naman? Impossible naman 'yon.""Wala ng bus na bumibiyahe rito nang ganitong oras, ano."Napatingin ako sa relo ko. Mga bandang alas sais na rin 'yon.At talaga bang wala ng bus na bumibiyahe nang ganitong oras?Naks! Ang malas naman, o!"So san tayo magpapalipas ng gabi?" tanong ko sa kawalan ng pag asang makakabalik pa kami ng resort."May alam akong hotel dito. Kaso lang malayo. Lalo na't maglalakad lang tayo."Napahilamos ako sa mukha, "Bakit ba kasi n
Once i became a Loser Chapter 17
Kinaumagahan, kinuha na namin 'yong cellphone ko sa repair shop at pagkatapos no'n ay umuwi na kami. Mga bandang alas diyes ng umaga no'ng makabalik kami sa resort.Pagdating namin, wala si Kuya do'n at tanging si Jennie lang ang nando'n. Nag usap sila ni Cedrick at ako naman deretcho lang sa room at nagpahinga dahil sa sobrang pagod sa biyahe. Maya maya pa ay pumasok si Jennie at nagtaka naman ako kung bakit siya naka ngiti kaya naman napatanong ako sa kanya."Ba't ka nakangiti?"Biglang takbo sakin si Jennie at niyakap ako sabay sabing, "Okay na ulit kami!!" nang nakangiti.Natuwa tuloy ako dahil sa narinig ko mula sa kanya. Hindi ko alam kung anong nakain ni Jennie at niyakap ako bigla. E, hindi naman kami ganito ka close para yakapin niya ako nang ganito. Pero okay na siguro 'yong ganito kami, at least, alam kong hindi na rin umiinit ang ulo niya sakin."Bati na kami, kinausap niya ako ngayon lang. Sobrang saya ko, Kendall!!" dagdag pa niya bago niya inalis ang mga yakap niya at
Once i became a Loser Chapter 18
Alam ko na ang totoong ikaw, Paula.Nagpaulit ulit sa tenga ko ang sinabi ni Cedrick ngayon lang.Hindi ako makapaniwalang alam na niya ang totoo na hindi ako si Kendall.Hindi ko alam kung saan o papano niya nalaman 'yon. Pero natatakot ako ngayong alam na niya kung sino nga ako kasi baka ipagkalat niya 'yon sa lahat. At baka isipin pa niya na kaya ko kinakalaban si Jennie noon dahil gumaganti ako sa kanila which is totoo naman talaga 'yon.Pero ngayong alam na niya, hindi ko na alam kung papano ko lulusutan 'to.Lalo na't siya itong kaharap ko ngayon, ang ex ko na isa sa mga naging dahilan kung bakit ako pumayag na magpanggap bilang si Kendall sa kagustuhan kong makaganti.Pero ang tanong, bakit niya ako niyakap ngayong alam niyang ako si Paula? May dahilan ba para yakapin niya ako nang gano'n? Kasi in the first place, wala naman. Ang ine-expect ko pa nga kapag nalaman niya ang totoo ay magagalit siya sakin, ipapahiya niya ulit ako sa harap ng maraming tao at sabihing nagpanggap a
Once i became a Loser Chapter 19
Agad na binitawan ko ang cellphone ko at muling nagpatuloy sa pagkain nang hindi nililingon sina Kuya na kanina pa pala nakatitig samin ni Cedrick habang busy kami sa pag uusap sa text.E, kung bakit ba kasi nawala sila sa isip ko bigla? Nakalimutan ko tuloy na kumakain pa pala kami at tanging ang focus ko lang ay nasa cellphone ko.Hindi ko tuloy alam kung obvious ba na ka text namin ang isa't isa.Tumawa pa kami nang sabay habang nakatitig sa kanya kanyang cellphone, hindi ba't parang obvious 'yon?Arrgg!!Tinusok ko ng tinidor ang karneng nasa plato ko dahil sa na badtrip ako. At dahil do'n, mas lalo kong naagaw ang attensyon nila."Okay ka lang?" tanong sakin ni Jennie habang nakatitig sa karneng tinusok ko gamit ang tinidor.'Yong reaksyon ng mukha ni Kuya e, parang walang gana sa buhay habang nakatitig din do'n.Napalunok ako ng laway tsaka pilit na ngumiti sa kanila sabay tango."Oo naman. Hehe." sagot ko kay Jennie.Buti na lang at hindi na niya tinanong kung may galit ako sa
Once i became a Loser Chapter 20
Pahikab hikab ako habang nagliligpit ng mga gamit para umuwi na. Tapos na ang araw ng bakasyon namin ni Cedrick dito at ngayong araw na ang balik namin sa kanya kanyang bahay.Tumawag pa sakin 'yong Mom ni Kendall kanina at kinakamusta 'yong bakasyon namin ni Cedrick. Siyempre, ako itong isang dakilang magaling magsinungaling para lang lusutan at pagtakpan lahat ng mga nangyare dito habang nasa bakasyon kami. Sinabi kong ayos lang ang lahat at sobrang ganda ng lugar. Dinagdag ko pa 'yong sobrang sayang kasama ni Cedrick para lang matuwa ang parents niya sa naging feedback ko kahit na hindi naman talaga totoo mga sinabi ko. Ang ganda ng place pero hindi naman talaga ako nag enjoy. Para ngang hindi bakasyon itong pinunta ko rito, e. Hindi man lang ako nakapag relax at nadagdagan pa problema ko. Pagkatapos kong mag ligpit ay lumabas na ako dala dala ang maleta ko at nagpunta na sa kotse na naka abang sa labas. Wala pa si Kuya at feeling ko nagliligpit pa siya ng mga gamit niya hanggang
Once i became a Loser Chapter 21
Hindi ko alam sa sarili ko pero bigla akong nakaramdam ng kirot sa puso ko no'ng sinabi niya 'yon.Bakit ba kasi kailangan 'yon pa ang sasabihin niya no'ng nalasing siya kung hindi naman pala 'yon totoo? Kung ano ano na 'yong mga inisip ko dahil sa sinabi niyang 'yon tapos sa huli malalaman ko lang na kaya niya 'yon nasabi kasi lasing siya?Ang sakit. Ang sakit sa pakiramdam na mabigo ka sa expectations mo. 'Yong akala mo totoo na, hindi pa pala.Dapat pala kasi hindi agad ako nag assume. Dapat hindi ko sineryoso 'yong sinabi niya kasi lasing naman siya no'n at may possibility na hindi totoo 'yon. Pero heto ako, nag assume at nag expect na totoo 'yong sinabi niya na nagseselos siya samin ni Cedrick. Ang tanga ko. Umabot pa sa point na inisip ko na baka gusto nga niya ako. Isa akong malaking tanga pagdating sa karupukan. Ngumiti ako ng pilit sa kanya para matakpan itong sakit na nararamdaman ko at para ipakitang ayos lang ako. "Kuya, bakit nag e-explain ka?" kunware natatawa kong s
Once i became a Loser Chapter 22
Tumakbo ako nang mabilis pa alis hanggang sa makababa ako ng second floor. May naririnig akong footsteps no'n bukod sa footsteps ko na tila tumatakbo rin ka sunod sakin. Tingin ko, si Kuya na 'yon na hinahabol ako kaya naman mas lalo ko pang binilisan ang pag takbo ko para hindi niya ako mahabol. Sa sobrang bilis ng pagtakbo ko e napapalingon na sakin lahat ng mga tao sa paligid. Nagtataka sila siguro kung anong meron at bakit ako tumatakbo na animo'y hinahabol ng masamang espirito. Pero hindi ko na sila inisip pa at pinagpatuloy ko ang mabilis na pagtakbo. Bahala na kung anong isipin nila sakin, ang importante ay makaalis ako rito.Paglabas ko ng building saktong napatigil na ako sa pagtakbo no'n habang natatarantang nag iisip kung tatakbo pa ba ako o magpapara ng taxi para makalayo agad dito?Saktong nakaabang no'n 'yong driver nila sa harap ng building para sunduin kami ni Kuya pareho at tinanong niya ako kung uuwi na ba ako at kung nasaan si Kuya at bakit hindi ko siya kasama. Pe
Once i became a Loser Chapter 23
Sumapit ang bukas hanggang sa gumabi na. Kinabahan na ako kasi susunduin nga ako ni Cedrick dito sa bahay kagaya ng sinabi niya kahapon sa text.Kaninang umaga pa ako nag iisip ng palusot kung anong sasabihin kong excuse sa kanya para hindi na siya matuloy pero kahit anong piga ko ng utak ko e wala akong maisip na magandang dahilan. Kung meron man, puro waley lahat. No'ng makatanggap ako ng text galing kay Cedrick na papunta na raw siya rito sa bahay e nag panic na ako. Sa hindi malamang gagawin, naghanap na lang ako ng masusuot na damit na para bang wala na akong choice kundi ang pumayag na lang na kumain sa labas kasama siya.Pagkatapos kong mag bihis, lumabas ako ng kuwarto ko at bumaba. Saktong nakasalubong ko si Kuya na naglalaro ng online games sa phone niya nang mapatingin siya sakin at sa suot kong damit."San ka pupunta nang ganitong oras?"Magsisinungaling pa sana ako at sasabihin kong pupunta ako kay Mira nang bigla kaming makarinig ng busina ng sasakyan sa labas ng bahay.
Pinakabagong kabanata
