Share
Chapter 32
Kaugnay na kabanata
Once i became a Loser Chapter 33
Hinihintay ko si Cedrick sa may playground kung saan kami nag usap ni Jennie 2 hours ago. Dalawang oras na ang nakalipas simula no'ng matapos kaming mag usap at sakatunayan nga umuwi na siya.Pero ako, nandito pa rin. Parang nanigas lang at na blanko bigla ang isip sa mga sinabi niya sakin kanina. Ni hindi ko nga namalayan ang oras at pagabi na pala.Tinext ko ng tinext si Cedrick habang tinatanong kung nasan na siya. At ang sabi niya, malapit na raw siya. Nagsi bukas na 'yong mga ilaw ng streetlights no'n. 'Yong mga taong nandito kanina e nagsi uwian na. Napatingin ako sa kotseng pumarada sa gilid ng kalsada. At nang makitang si Cedrick na 'yon ay tumayo na ako at inayos ang sarili habang hinihintay siyang makarating sa kinaruruonan ko.Habang naglalakad siya papalapit sakin, wala akong ibang ginawa kundi ang titigan lang siya hanggang sa makaharap ko na siya.Ngumiti siya sakin. Isang ngiting napakalawak na parang walang ka proble-problema. Samantalang ako naman ay walang naging
Once i became a Loser Chapter 34
Nagliwanag ang mukha ko nang makitang nandito na siya at mas maaga pa siya kaysa sakin. Natuwa ako kasi nandito siya ngayon para kitain rin ako na ang akala ko e hindi siya pupunta. Nakaramdam ako ng tuwa at pananabik habang papalapit ako sa kanya.At nang nasa harapan na niya ako ay isang napakalawak na ngiti ang binungad ko sa kanya sabay sabing, "Salamat, kasi pumunta ka."Tumango naman siya pagkatapos at binigyan ako ng isang napaka gwapong ngiti."Oo. Nabasa ko 'yong text mo kagabi." sagot niya."Kanina ka pa ba nandito?" tanong ko pa."Hindi masyado." sagot naman niya. "Pero sinadya kong pumunta rito ng mas maaga. Kasi gusto rin kitang makausap." Napatingin ako sa baba habang pinipigilan ang mga ngiti ko. Inaamin ko, natutuwa at kinikilig ako ngayon. Sino ba naman kasi ang mag aakala na parehas naming gustong makausap ang isa't isa?Kinalma ko ang sarili ko. Huminga ako ng malalim sabay sabing, "Sige. Ikaw na mauna. Sabihin mo na ang gusto mong sabihin. Makikinig ako."Tumango
Once i became a Loser Chapter 35
Pinuntahan ako ni Mira sa bahay para tanungin kung makakapunta ako mamaya. Sabi ko oo. Tapos itong si Mira tuwang tuwa kasi nagbago bigla ang isip ko at nag decide ako na pumunta sa engagement ceremony ni Kuya na ang akala niya e hindi na talaga ako makakapunta.Hindi ko rin alam at bigla na lang nagbago isip ko no'ng napulot ko 'yong kuwentas na 'yon. Siguro kasi sign talaga 'yon na tanggapin ko na lang ang katotohanan at maging masaya na lang ako para kay Kuya.Wala na rin naman akong magagawa. At isa pa, baka hindi lang talaga siya ang tamang tao para sakin at may taong nakalaan talaga para sakin. Maaring hindi ko pa siya na me-meet ngayon pero alam kong dadating ang araw na makikilala ko rin ang taong 'yon. "So ano pang hinihintay mo? Bumili na tayo ng maisusuot natin!" nasasabik niyang sabi at napapatalon pa sa sobrang tuwa.Do'n na ako nagtaka. Kasi mas excited pa siya kaysa sakin pero wala naman siyang invitation card."Hoy, Teka nga. Ba't mas excited kapa d'yan? Ininvite kaba
Once i became a Loser Chapter 1
"Get the hell out of my face!!" sigaw sakin ni Cedrick habang binubuhos sa ulo ko ang mga cookies na regalo ko sa kanya.Maaga akong gumising kanina para lang ipaghanda siya ng cookies na i-reregalo ko sa kanya ngayong araw ng kaarawan niya at bumiyahe pa ako rito sa university kung saan siya nag aaral para lang ibigay sa kanya itong simpleng regalo na isusurpresa ko sana sa kanya. Pero mukhang hindi siya natuwa sa surpresa kong 'yon at sa halip ay ako ang mas na surpresa dahil sa nalaman ko ngayon. Nalaman ko na may girlfriend na pala siya. At dito rin nag aaral sa University kung saan siya pumapasok at tanging mga mayayaman lang ang pwedeng makapag aral dito dahil sa laki ng tuition fee nila.Nasa harap ko sila ngayon ng girlfriend niyang sinasabi niyang mas mahal niya kaysa sakin habang pinapahiya nila ako pareho sa harap ng maraming estudyante rito. Pinapamukha niya sakin na hindi ako karapat dapat mahalin dahil mahirap lang ako.And after all this time, sa loob ng apat na buwan
Once i became a Loser Chapter 2
Pabalik balik ako ngayong naglalakad habang iniisip 'yong sinabi sakin ng matanda kanina.Magpapanggap ako bilang apo niya?Papano ko naman gagawin 'yon?Oo, magkamukha nga kami ng apo niya no'ng pinakita niya sakin ang litrato ng apo niya kanina. Medyo lamang nga lang siya ng ilang ligo pero pwede na rin. Mas matangkad lang siya ng kunti kasi mas matanda siya ng dalawang taon sakin at nasa college na siya. At kung sakaling pumayag ako na magpanggap bilang apo niya sa harap ng maraming tao, kailangan kong magpanggap bilang isang college student na matalino. Naks! Hindi ko kaya.Bakit ba kasi 'yon pa?Ang magpanggap bilang si Kendall na apo niya sa harap ng family, relatives at sa maraming tao? Feeling ko hindi ko talaga kaya.Hindi alam ng mga magulang ng apo niya na na aksidente ang anak nila. Car accident ang dahilan ng lahat at hanggang ngayon hindi pa rin siya gumigising.Nasa ibang bansa ang mga magulang ni Kendall dahil inaasikaso nila ang kumpanyang pinag mamay-arian nila ro
Once i became a Loser Chapter 3
Lumabas kami ni Lolo at nag usap saglit. Buti na lang at dumating agad siya para tulungan ako kanina. Kung hindi dahil sa kanya, hindi ko alam kung nandito pa ako ngayon sa bahay nila o baka pinalayas na ako ng kuya niya. Hindi ko akalain na may Kuya pala siyang gano'n ka pogi. Ibig sabihin siya pala 'yong Flynn na nakasulat do'n sa notebook kung saan kuya ni Kendal. Graduating student na siya this year at hindi magtatagal mamanahin na niya ang kumpanya nila. Ang swerte talaga ng mga anak ng nagmamay-ari ng Teeraphosukarn Group.Pinalabas ni Lolo na nagkaroon ako ng amnesia hango sa nangyareng aksidente at napaniwala naman niya si Kuya. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit alam ng kuya ni Kendall na na aksidente siya samantalang hindi alam ng mismong mga magulang nila.Dahil sobrang curious ako sa part na 'yan ay hindi ko napigilang itanong 'yon kay Lolo."Ah, Lolo. Akala ko po ba walang ibang nakakaalam na na aksidente si Kendall maliban sa inyo?""Alam niya na na aksidente
Once i became a Loser Chapter 4
Nasa bar kami ngayon habang nag iinuman dahil birthday ng isa sa mga kaibigan ni Kendall. Sa totoo lang, nagdadalawang isip talaga akong pumunta kanina kasi una sa lahat, hindi ko naman sila mga kaibigan. Ni hindi ko nga sila gano'n ka kilala. Pero wala naman akong choice kasi ako na ngayon si Kendall at kailangan kong gampanan ang role ko rito bilang Kendall. Dahil kung hindi, baka magalit sakin ang Lolo niya kapag na bisto ako. At isa pa, nakakahiya naman kung mabisto agad ako na hindi ako ang totoong Kendall, ang mahal pa naman ng ibinayad sakin ng Lolo niya at dinala pa nila ang Lola ko sa isang magandang ospital. Kaya wala akong choice kundi ang makisabay sa mga kaibigan ni Kendall ngayon.At kilala ko na sila ngayon sa mga pangalan nila dahil inistalk ko 'yong mga Facebook account nila. Alam ko na kung sino si Katelyn, Jessica at Iris sa kanilang tatlo. Pero kilala ko lang sila physically at hindi sa mismong ugali. Malay ko ba kung anong klaseng ugali ang meron sila at kung ano
Once i became a Loser Chapter 5
Pagmulat ko ng mg mata ko ay agad akong napatingin sa orasan. Nakita kong alas onse na ng gabi at nakatulog ako ng halos dalawang oras.Naks!Matapos kong magpanggap na nahimatay kanina no'ng tinanong ni Kuya kung sino ako ay totoong nakatulog ako nang 'di ko inasahan. Grabe! Wala na akong maisip na idea kanina kung papano ko matakasan ang tanong niyang 'yon kaya umarte na lang ako na hinimatay. Buti na lang at natakasan ko ang tanong niyang 'yon.Bumangon ako at inayos ang sarili ko habang napapaisip kong anong ginagawa niya ngayon. Tulog na kaya siya?Hmm... Maybe yes, maybe no. Pero what if itatanong niya ulit sakin kinabukasan kung sino ako? Maaaring natakasan ko ang tanong niyang 'yon ngayon. Pero papano kung bukas o sa makalawa itanong niya ulit sakin 'yon? Ano na ang isasagot ko? Hays. Bakit pa kasi humantong ang lahat sa ganito?Ang tanga ko rin kasi. Hindi ko naman inexpect na gagawin niya 'yon para mahulaan kung may amnesia ako o wala. Ang tanga ko talaga.Nawala sa isip
Pinakabagong kabanata
