Chapter 63

Pinunasan ko ang aking mukha at nag-iwas ng tingin sa kaniya. Sinubokan kong pigilan ang mga luha ko pero ayaw nilang tumigil sa pagpatak. Binuksan niya ang pinto at pumasok. Umupo siya sa passenger's seat habang nasa akin ang paningin niya.

"M-May kailangan kaba?" tanong ko.

"Ako ba dapat ang tinatanong mo nga ganiyan?" tanong niya pabalik sa akin gamit ang malamig niyang boses.

"I just want to say sorry kung ano man ang nagawa ko at nasabi ko sa 'yo kagabi. That's it." I smiled.

"'Yan lang ba?"

Tumango ako. "Yes, Miguel." Kinuha ko ang cellphone ko nang biglang may tumawag sa akin. Mabilis kong pinatay ang cellphone nang nakita ang pangalan ni Mommy. "Why are you here? Binabantayan mo ang Mama mo, 'diba?"tanong ko sa kaniya.

"Bakit ka umiiyak?" tanong niya.

Napalunok ako, nangangapa ng isasagot sa kaniya. "Bakit mo naman tinatanong? Pati ba naman sa tuwing umiiyak ko pinapakialaman mo?"

"Yes, Caroline. Nangingialam talaga ako kung bakit ka umiiyak. I care for you. Alam mo 'y