Chapter 44-Pangungulila

Kusang tumulo ang luha sa mga mata ni Ramon nang makalapit na sa kinaroonan nila ang bata. Hindi pa rin siya makapaniwala na may apo na nga siya sa tuhod at hindi iyon alam ni Charles. "My great grandchildren!"

Tumigil si Zion sa paghakbang at nagpalipat-lipat ang tingin sa ina at sa matandang nakaupo sa wheelchair. "Mommy, siya po ba ang ikalawa kong lolo?"

Nakangiting tumango si Stella sa anak. Nasabi na niya dito ang tungkol sa pagdating nila kaya hindi na ito nagulat. Iyon lang ang hinintay ng bata saka sabik na lumapit kay Don Ramon.

"Anak, be carefull!" Inalalayan niya ang anak na yumakap sa abuelo nito. Binuhat niya rin ito upang maabot ang pisngi ng matanda at makahalik dito.

"I love you po, lolo!" Pinupog ng bata ng halik sa pisngi ang matandang umiiyak dahil sa tuwa.

"Oh my, God! May apo na nga ako sa tuhod at Kamukhang-kamukha mo ang daddy mo!"

Natigilan si Stella at parang slow motion na hinintay ang reaction ng anak. Bumitaw ito mula sa pagkayakap sa matanda at nangunot