Share
Chapter Sixteen
"Yums!" Napahinto ako nang may tumawag sakin. Tinig palang alam ko na kung sino. Napabuntong hininga nalang ako bago ko siya hinarap.
She approached me like nothing happened. I'm still worried na baka galit siya sa akin."Saan ka ba nagsusuot, ngayon pa lang kita nakita ulit," sabi niya pa."Are you okay?" pagtatanong ko. Bahagya siyang natigilan pero agad siyang nakarecover at bigla nalang akong hinampas sa braso."Ano ka ba? Syempre oo naman no! Bakit naman ako hindi magiging okay?"Di ako tumugon. I can really feel that something is strange, eventhough she have that dynamic energy. Nanatili akong nakatutok sa kanya habang siya ay may ibang sinasabi at di ko na ito nabigyan ng pansin."Yums? Nakikinig ka ba?""Huh?" She frowned."Ang sabi ko may bago akong crush!""Sino?" kunwari interesado kong tanong. She often changes her crush everytime na nakakakita siya ng gwapo."A guy from sRelated chapters
Run Away from the Labyrinth Chapter Twenty
Unti-unting nagmulat ang aking mga mata at sumalubong sa akin ang isang puting kisame. Dahan-dahan akong bumangon pero agad akong pinigilan ni Khael."Yumi! Don't be so hasty, baka mabinat ka." Pero matigas ang ulo ko kaya umupo pa din ako.Napahawak ako sa ulo ko."Where are we?" I asked with my croaked voice."In the clinic," sabi niya.I sighed."You should take care of yourself, I already told you. Are you okay now? I can take you home if you want. What do you want? Tell me."I was bombarded with his sermon. He's freaking out."Calm down, okay. I'm fine geez," sabi ko.He's very worried about me, I could see it. I could feel it. But then, I just found myself looking for someone—someone that's not him."You're looking for him?" He stared at me. I couldn't look at him in the eyes, getting guilty.I'm pretty sure he's the one who carries me."He's not here." He sighed. "Bakit
Run Away from the Labyrinth Chapter Twenty One
"Welcome home," mahina niyang saad na nakapagpatigil sa akin.I couldn't utter a word. I didn't expect him to say that so I was astounded. I could see him blushing but he looked away and headed inside first.Wala sa sarili akong pumasok sa loob. Did he actually say that? Sinong demonyo ang pumasok sa kanya?I saw him going to the kitchen. Magluluto ba siya? Diba trabaho ko yun?Binalewala ko muna ito at agad nagtungo sa kwarto ko para magbihis. Napadapo ang tingin ko sa isang papel ba nakalagay sa ibabaw ng lamesa ko.I don't remember putting a single piece of paper here kaya nagtataka ako. As my curiosity aroused, I opened it.Nabitawan ko ito nang may tumulong likido na nanggagaling sa papel. A red ink. My body was overwhelmed with fear, I totally gasped and immediately stand back.'Roses are red,Violets are blue,Get ready to bleed,I will terminate thee'Agad nagtindigan ang balahibo nang mabasa ko ang nakasulat dito. Muntik pa akong matumba buti nalang at nasalo ako ng upuan na
Run Away from the Labyrinth Prologue
Third Person's POV A little girl just woke up from her sleep. She sat up and rubbed her eyes off, despite her hair sticking out, she was very cute and adorable. With her rosy chubby cheeks, alluring eyes, and her bubbly smile. "Where are we going, mom?" pagtatanong niya sa kanyang ina. Her mom didn't answer so she decided to get off the bed. She ran and cling to her mother's arm, her mother did stop and faced her. She cupped the little girl's face. "Pupunta tayo sa napakalayong lugar, baby. So get ready na and take a bath. Ang baho baho mo na oh" sabi ng ina sabay pabiro sininghot ang bata. With glittering eyes, the child answered, "Okay mom!" with her high-pitched voice. She ran but stopped midway, she then faced her mom with a pleading expression. "Pwede ko po bang dalhin yung friend ko?" she showed her puppy eyes and her mom just chuckled with the overloaded cuteness of her daughter. She really wanted to bring Vlax—ang kanyang best friend. The mother couldn't help but also
Run Away from the Labyrinth Chapter One
"Yumi!" rinig kong sigaw sabay katok sa pinto ko, kulang nalang ay lumipad na ang pinto dahil sa malakas nitong pagkatok. I refused to get up, tinabunan ko ng kumot ang aking mukha."Yumi gumising ka na dyan kundi paliliguan talaga kita ng mainit na tubig!" napabalikwas naman ako ng upo nang marinig ito, kinukusot ko ang aking mga mata."Gising napo!" sigaw ko pabalik habang kinakamot ang ulo ko at pagkatapos ay inayos ko ang magulo kong buhok. Agad akong bumangon, naligo at nagbihis, pagkatapos ay bumaba na ako."Oh narito napo ang senyorita! Ako pa ang nagsaing at nagluto tas ngayon ako pa ang gigising!? Ginawa mo na talaga akong alarm clock iha!" sermon niya. I secretly rolled my eyes. Mukha ka din naman kasing manok.Araw-araw palagi nalang ganyan ang bungad, sanay na sanay na ako sa bunganga nya. Pasok sa kanang tenga tas labas sa kaliwa, ganyan lang naman yan, wag dibdibin kasi masasaktan ka lang.Alam ko naman na ayaw talaga sakin ng step-tita ko, tito ko lang naman ang nag in
Run Away from the Labyrinth Chapter Two
The bell already rang. Hinihingal na ako kakatakbo para makarating sa third floor ng building kung nasaan ang room ko. Dali dali akong nagtungo sa classroom, kahit alam kong late nako. Sana lang di ako mapapagalitan."Ma'am present!" hinihingal kong sabi nang makarating na sa pinto"You are thirty minutes late, Miss Fuentes. Go to the discipline office now!" saad ni Ms. Reyes—our strict math teacher. She gave me a pink paper na ibibigay namin sa tagabantay ng Discipline Office.Napasimangot naman ako. Walang silbi ang pagtakbo ko papuntang third floor kasi pupunta naman ako sa kabilang building kung nasaan ang Discipline Office.Nanlulumo akong nagtungo doon at binigay ang papel sa tagabantay at agad na nagtungo sa lamesang una nahagip ng aking tingin. I positioned myself to nap, mas mabuting matulog nalang ako dahil wala namang ibang gagawin dito.Minsan mas gugustuhin ko ding manatili dito kaysa makinig sa mga lesson namin na sobrang boring.***"Hey." rinig ko ang isang boses at ba
Run Away from the Labyrinth Chapter Three
Ang aga ko atang nakarating sa school at kokonti palang ang nandito sa room. I'm bored kaya napagdesisyonan ko nalang na magbasa ng libro habang nakikinig ng music.I'm somewhat fascinated with the book I'm reading. The plot is somewhat cliché but that's what made it fascinating to read. Kahit alam mo na ang takbo ng istorya ay patuloy mo pa rin itong binabasa.It's about a girl falling for the guy who likes her bestfriend. Para siyang tanga na habol nang habol sa lalaking di naman siya gusto, she's so persistent to the point na nagiging masokista na sya. The guy is not even that worth it.Naputol lang ang pagbabasa ko nang dumating ang aming prof.Kay bilis ng oras di ko man lang natapos ang isang chapter at di rin napansin ang pumapasok kong kaklase, kung sabagay wala naman talaga akong pake sa paligid ko. Once I read a book I'm inside a world wherein I imagine what I read. I don't know if it's weird but I don't care.Nagsimula na ang klase at wala man lang akong naintindihan sa sin
Run Away from the Labyrinth Chapter Four
My first kiss.Napatulala nalang ako habang nakahawak saking mga labi. I can't believe it, he just stole my first kiss! Sa isang iglap nawala ang ilang taon kong inaalagaan na first kiss. Sa isang iglap nawala yung panaginip ko na ang first true love ko ang bibigyan ko ng first kiss ko.He waved his hand in front of me at natauhan naman ako. It's lunch break right now pero di ako nakaramdam nang gutom dahil sa gulat."You seem shocked, masarap ba?" natatawa nyang sabi.What a jerk."How dare you kiss me!" Inuubos talaga ng goon na to ang pasensya ko.Ano bang ginawa kong kasalanan para parusahan nang ganito. Buong araw kong makikita ang mukha nya dahil classmates kami, araw-araw ding masisira ang buhay ko!"How dare you accuse me?" tinuro nya pa ang sarili nya.What the fuck? Sya pa ngayon ang pavictim."So are you telling me na kasalanan ko pa na nahalikan kita? You just stole my first damn kiss!" literal na nag uusok na ngayon ang ilong at tainga ko."Oh, so that's the reason why yo
Run Away from the Labyrinth Chapter Five
Maaga akong naglakad papuntang university, sawang sawa nakong makinig sa walang katapusang sermon ng tita ko, tinalo niya pa ang pari sa sobrang haba ng sermon.Habang papalapit ako sa school mas dumadami ang estudyante at napapansin ko na nakatitig silang lahat sakin, as in silang lahat talaga, may mga nagbubulungan pa.Bigla naman akong nagtaka. May dumi ba sa mukha ko? Di naman ako sikat sa university kaya nakakapanibago talaga."Yums!" hinihingal na lumapit sakin si Zel."Bakit parang ang weird ng mga tao ngayon, kung makatitig sila sakin para akong artistang may issue." bulong kong sabi kay Zel.She's Zelenaire Sphire Serquencio my one and only bestfriend. Siya ang palaging updated sa mga issue—kagaya nalang ngayon at palagi niya itong chinichika sa akin.I don't scroll often on social media kaya wala akong alam sa mga nangyayari while she's the latter, her life revolves around social media, she often posts selfies, updates, and such.Maganda din naman siya. She have that small f
Latest chapter
- Run Away from the Labyrinth Chapter Twenty One
- Run Away from the Labyrinth Chapter Twenty
- Run Away from the Labyrinth Chapter Sixteen
- Run Away from the Labyrinth Chapter Fifteen
- Run Away from the Labyrinth Chapter Fourteen
- Run Away from the Labyrinth Chapter Nineteen
- Run Away from the Labyrinth Chapter Eighteen
- Run Away from the Labyrinth Chapter Seventeen
- Run Away from the Labyrinth Chapter Thirteen
