Kabanata 10 Kunin ang posisyon

”Hindi ka magsasalita ng ganyan kay Hercules!” Sabi ni Alfred.

Tumawa si Grey at tumingin saglit kay Gregory. "Gusto ko ang tapang mo. Hindi nakakapagtaka na ikaw ang boss pero dapat tanggapin mo kung sino ka. Ako si Hercules at nandito ako para kunin ang posisyon ko."

Tumawa si Gregory. " Seryoso ka? Ang tagal mong nawala!" Sabi niya. "Hindi ka pwedeng basta na lang bumalik at kunin ang posisyon."

"Tama," tumango si Gray, "Alam kong matagal akong nawala pero nagbalik na ako at gagawin ko ang lahat para patunayan sa lahat na nararapat ako sa titulo na Hercules."

Napangiti si Alfred. "Yan ang gusto kong marinig."

Biglang natawa si Gregory at pinilit na tumingin si Grey sa kanya. Hindi talaga inaasahan ni Grey na matatanggap siya agad ni Gregory.

Si Gregory ay kilala sa kanyang pagiging matigas ang ulo. Bukod doon, sino ang papayag na kontrolin siya ng isang batang tulad niya?

Ngunit ano ang dapat niyang gawin?

"Hindi sa’kin!" Ngumisi si Gregory. "Hindi kita tinanggap bilang boss ko! At hahamunin kita!"

Nilingon ni Alfred si Gregory. "Tigilan mo nga yan Gregory!" Putol niya.

"Let's fight. Kapag natalo ka, makakalimutan mo ang pagiging Hercules at kukuha ka ng pera para mabuhay sa ibang lugar."

" Ano ba yan! Hindi nangyayari yan!" sigaw ni Alfred kay Gregory.

Saglit siyang tinitigan ni Grey at kinuha ang alak sa harapan niya. Hindi niya ginamit ang tasa at sa halip ay nilagok niya ito. Sa proseso, bumuhos ang ilang alak sa buong katawan niya pero wala siyang pakialam.

Pilit niyang hinampas ang bote sa mesa at tumingin kay Gregory. "Tinatanggap ko ang tunggalian."

"Ano?" Napalingon si Alfred kay Grey. "Hindi mo gagawin ito." Nag-open siya.

"Hindi, Alfred," sabi ni Grey. "Sa tingin ko ito talaga ang dapat nating gawin."

Isang talo na buntong-hininga ang pinakawalan ni Alfred nang mapagtantong may tunguhin na ang dalawa na magkaroon ng tunggalian.

Sa loob ng isang oras, nakahanap si Gregory ng perpektong boxing club. Sa totoo lang, ito ang gustong puntahan ni Gregory.

Sinigurado niyang walang makakasaksi sa laban, maliban kay Alfred na siyang buhay na saksi.

Hinubad ni Gregory ang kanyang wristwatch at ibinigay sa isa sa mga trabahador na agad namang nag walk out. "Siguro kailangan mong pag-isipang muli dahil hindi ako papayag sa iyo," banta niya.

Ngumiti si Gray. "Sasabihin ko sana sayo."

Ngumisi si Gregory at tumingala kay Alfred. "Sino ba ang pinagpupusta mo? Ako o si Grey?"

Saglit na tinitigan ni Alfred si Gregory. " Hercules obviously. May hidden skills siya na baka mabigla ka."

Tumawa si Gregory. "Pagsisisihan mo ito!" Nangako siya at lumipat sa ring."

Saglit na tumango si Gray at hinila ang mga lubid para makapasok sa loob ng ring. Saglit niyang pinagmasdan si Gregory at mabilis na ginawa ang pagtatasa sa kanya.

The way he threw his punches, shows that he was fast but well, sinanay ni Gray na mas mabilis kaysa sa leon. Alam niya kung magkano ang ginastos niya para maging pinakamahusay. Bagaman, sa oras na iyon, hindi niya alam kung bakit gusto ng kanyang ama na magsanay siya.

Lumapit si Gray ng dalawang hakbang at pinagmasdan siya ng isa pang sandali. Nagpatuloy siya sa kanyang kinatatayuan, na may puwang ng isang paa sa pagitan ng kanyang mga binti, habang ang kanyang mga mata ay gumagalaw sa paggalaw ni Gregory.

Muling sumuntok sa hangin si Gregory at saka mabilis na lumingon kay Gray, nahuli siya nang hindi namalayan ngunit alam niya ang bawat galaw niya bago siya magsimula.

Mabilis na umiwas si Gray, kulang na lang ang suntok ni Gregory na may lamang lapad ng buhok.

Si Gregory ay naglunsad ng isa pang suntok sa kanyang tiyan ngunit si Gray ay gumawa ng mabilis na kurba at sa halip ay sinuntok si Gregory sa kanyang mga balikat.

Naitulak si Gregory ngunit hindi nagtagal ay nabawi niya ang kanyang kinatatayuan at muling sumulong kay Gray.

"Dapat mong isuko Gregory!" Masayang sigaw ni Alfred.

At sa sandaling iyon, nagpasya si Gray na tapusin ang laban minsan at para sa lahat.

Inilunsad ni Gregory ang isang uppercut attack kay Gray ngunit naiwasan niya ito at mabilis na pumihit ng clockwise patungo sa likod ni Gregory. Bahagya niyang hinampas ang leeg ni Gregory. Napaluhod siya at nagsimulang mabuga ng hangin.

"Anong kalokohan ang ginawa mo sa kanya?" Lumapit si Alfred na may pag-uusisa.

Ngumiti si Grey sa kanya, saka muling hinampas ang leeg ni Gregory. Umubo si Gregory at biglang bumalik sa kanya ang kanyang paghinga.

Tumawa si Alfred. "Siya ang aming Hercules pagkatapos ng lahat!"

"Fuck!" bulyaw ni Gregory. "Anong ginawa mo sa akin?"

Iniabot ni Gray ang braso sa kanya na nasalo niya at hinila siya nito pataas. "Secret lang," natatawa niyang sabi.

Tumawa si Gregory. "Dapat maglasing tayo at maghabol sa isa't isa."

Tumawa si Alfred. "Sabi ko sa'yo siya si Hercules."

Lumingon sa kanya si Gregory. " At tinanggap ko na lang yun. Tamang-tama siya para maging boss namin."

Napangiti si Grey na namangha sa biglang pagbabago ni Gregory. Magsasalita pa sana siya pero biglang nag-ring ang phone niya. Kinuha niya ito at natuklasang si Avery iyon.

Tumingin siya sa dalawang lalaki bago niya pinindot ang receiver. "Oo, hello."

"Bumalik na ang mga magulang ko at alam na nila ang nangyari. Gusto ka nilang makita. Pupunta ka raw ngayon sa bahay ng pamilya ng lolo ko." Ang boses ni Avery ay kasing lamig ng yelo.

Nanlaki ang mga mata ni grey. " Ano ngayon?"

" Ngayon Grey! Sinira mo ang buhay ko, remember?" At naputol ang linya.

"May mali ba?" Tanong ni Gregory habang papalabas ng ring.

"Oo, bagong gulo

Tinaasan siya ni Gregory ng may pag-aalinlangan. "Problema? Sino ang nangahas na guluhin si Hercules?"

Tumawa si Alfred. "Now, you are acting too forward. Nakalimutan mo na ba na si Hercules ay nagkukubli?"

Sinulyapan siya ni Gregory. "Ngayong nakabalik na si Hercules, malapit na tayong mawala."

"Oo," pumasok si Grey. " Ngunit nais kong panatilihin ang isang malinis na pagkakakilanlan hanggang sa malinaw ang baybayin. Gayunpaman, kailangan ko ng isang tao na magpahiwatig sa akin sa agos ng mga bagay-bagay."

"Si Charles ay nasa pinakamagandang posisyon para gawin iyon ngunit siya ay nasa labas ng lungsod sa kasalukuyan," reklamo ni Alfred.

Tumalikod si Gregory para kunin ang kanyang sando. "Tawagan mo siya at ipaalam sa kanya na gusto siyang makita ni Hercules."

"Hindi," agad na sabi ni Gray. Kahit na ayaw niyang malaman nila kung sino talaga ang pumatay sa kanyang ama. He was treading cautiously ." Hindi namin gustong pukawin ang hinala ng opposition. Hihintayin namin siyang makabalik," desisyon ni Gray at naglakad palabas ng ring. " And it's not really a problem that you can handle. My in-laws are back."

Tumawa si Gregory at lumingon kay Grey. "Gusto sana kitang makita sa ibang pagkakataon."

Napatingin si Grey kay Alfred at napagtantong naglalakad na siya palabas ng boxing club. " Through Alfred. I will be working at his company for cover. It will be a perfect way for us to see without anyone suspects anything."

Tumango si Gregory. "Farewell then," aniya at tumalikod na. "Sinong hindi mapalad na ikasal kay Hercules," pang-aasar niya at tuluyang umalis sa lugar.

Bumuntong-hininga si Gray at tumingin sa phone niya. Medyo nababalisa siya kung ano ang magiging meeting nila ng mga in-laws niya.

Paglabas niya ay nakita niya si Alfred na naghihintay na sa kanya sa tabi ng sasakyan. Pero alam niyang hindi siya sasakay sa kotse niya.

Kumabog ang puso niya sa pananabik kung ano ang pakiramdam kapag nakita niya ang mga in-laws niya.