Share
Kabanata 28
Chapter • Eight
Ilang segundong namayani ang katahimikan sa pagitan namin dahil sa sinabi ko. Mayamaya'y mahina siyang natawa at napailing. Naihilamos niya ang kanyang palad sa kanyang mukha. Hindi naaalis ang ngisi sa kanyang labi.
"You really won't stop, will you?" Muli siyang humalakhak.
Mayamaya'y humugot siya ng isang malalim na hininga saka ito pinakawalan. Bumaba siya ng kama at hinila ako. Biglang nag-init ang mukha ko nang ipagsalikop niya ang aming mga palad bago siya naglakad palabas. Ilang tao ang napatingin sa aming dalawa.
"What are you doing, Pearce?" Kunot noo kong tanong habang walang magawa kun'di ang magpatianod sa paglalakad niya.
Hindi siya kumibo. Nagpatuloy lang siyang lumakad hanggang sa makarating kami sa labas. Nasulyapan ko si Jomyl. Matamis siyang napangiti nang makita ang magkasalikop naming mga kamay ni Pearce. Siniko niya si Hank at nginuso kami. Sinamaan ko lamang sila ng tingin nang magtaas-bab
Related chapters
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 29
Chapter • NineHalos ilang minuto nang nakaparada ang sasakyan ko sa labas ng bahay. Hindi ko magawang kumilos. Nanatiling nakahawak ang mga kamay ko sa manibela habang nakatulala ako sa kawalan. What just happened at the park made me lose my mind. Hindi naman ako ganito noon.Hinilamos ko ang mga palad ko sa aking mukha. Tuluyan kong kinuha ang susi ng kotse bago ako lumabad ng sasakyan.Tahimik na ang buong bahay dahil halos alas tres na ng madaling araw. Paakyat na ako ng pangalawang palapag nang makita ko si Vera sa tapat ng kanyang kwarto. Masama ang titig niya sa akin at nakatupi sa tapat ng kanyang dibdib ang kanyang mga braso.Inirapan ko lamang siya saka ako dumiretso papunta ng kwarto ko pero bago ko pa man mapihit ang doorknob ay bigla na lamang niyang hinablot ang buhok ko. Inidiin niya ang mukha ko sa pinto at isinangkal niya ang kanyang braso sa aking leeg."You really don't know how to behave well, do you, littl
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) KAbanata 30
Chapter • TenPanay ang pagbuga ko ng malalalim na buntong hininga habang mahina kong idinuduyan ang sarili ko sa swing.Naramdaman ko ang pagtayo ni Pearce mula sa swing na kinauupuan niya. Kumunot ang noo ko nang pumwesto siya sa likuran ko. Tiningala ko siya nang hawakan niya ang bakal na tali. Nakayuko naman siya sa akin habang may matipid na kurba sa kanyang labi."Don't worry about it. I got this." He mumbled before giving me a little push.Nabaling ang tingin ko sa mga batang naglalaro di kalayuan sa amin. Nakakainggit ang kainosentehang mayroon sila."We can cancel this race, Pearce. You don't have to do this in the first place." Untag ko saka ihininto ang duyan at tumayo para harapin siya. Nanatili akong nakahawak sa bakal na tali habang nakatingin sa kanya.Umiling siya. "Trust me, I can win this.""But you've never been on an actual race, right? Paano ka mananalo? Kahit pa si Rosa ang gamit mo, k
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 31
Chapter • ElevenGumapang na ang matinding kaba sa dibdib ko nang makalagpas kami ng East gate. Isang kilometro mula roon ay matatanaw na ang napakaraming tao sa tabi ng daan. May mga sasakyan ding nakahanda nang maglagay ng close signs sa dalawang dulo na gagamiting daan para sa karera.Dati-rati, sa tuwing naririnig ko ang hiyawan ng mga tao kapag nakikita nilang parating na ang sasakyan ko, saya ang nararamdaman ko pero sa pagkakataong ito na si Pearce ang may hawak sa manibela, hindi ko na maipaliwanag ang takot ko.Ipinarada ni Pearce ang sasakyan sa tabi ng kotse ni Dalton. Nakaupo siya sa hood ng kanyang Mustang. Ngumisi siya nang lumabas kami ni Pearce ng sabay mula sa pulang audi r8 ko.Biglang tumahimik ang mga taong kanina lang ay masayang naghihiyawan nang makita si Rosa. Ang mga mata nila ay nakatutok kay Pearce.Nagsimula ang mga bulungan. Ilang pamilyar na salita ang narinig ko.Delta. Army. Prison. Rul
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 32
Chapter • TwelveUmaga kinabukasan ay naabutan ko sina Dad, Mom, at Vera na nag-aalmusal habang nagkukwentuhan tungkol sa studies ni Vera. Didiretso sana ako paalis nang bigla akong tawagin ni Dad. Napairap ako sa kawalan nang harapin ko sila."It's too early, Meiko. Baka kung ano lang na namang kalokohan ang gawin mo sa eskwela. Sit and join us. Para ka nang estranghero sa pamamahay na ito. Ni hindi ka na namin nakakasabay sa pagkain." Seryosong sabi ni Dad."Oo nga naman. Kagabi madaling araw ka na namang umuwi. Para kang hindi babae. Hindi ka gumaya sa ate Vera mong nasa oras ang pag-uwi." Nakataas ang kilay na sabi ni Mom saka siya humigop ng kape.Napabuntong hininga ako dahil sa narinig. Matalim ko lang na tinignan si Vera na may tagong kurba ang labi. Pasimple niya akong inirapan nang hindi nakatingin ang mga magulang namin."Busog pa ako. Tsaka 'wag kayong mag-alala. Kasama ko si Pearce. Sabay kaming nag-aadvance study
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 33
Chapter • ThirteenPalabas na ako ng classroom para sa huli kong klase nang tawagin ako ni Harley, ang leader ng group namin para sa research paper. Kunot-noo ko siyang nilingon. Halata namang natakot siya sa akin.Nagkamot siya ng gilid ng kanyang ulo saka kinakabahang nagsalita. "Ano kasi, sa susunod na Saturday, mag-oovernight sana ang buong group sa bahay nina Nimpha. Doon sana natin gagawin 'yong project tutal tapos na tayo sa survey at basic steps. Pwede ka ba?"Sandali ko siyang tinitigan. "Do I have to go?" Tinaasan ko siya ng kilay.Biglang namutla ang kanyang mukha. "Ha? Uh... K-kailangan kasi." Natatakot niyang tugon.Magsasalita na sana ako nang maramdaman kong may umakbay sa akin. Kaagad bumilis ang tibok ng puso ko nang maamoy ko ang pamilyar na pabango."She'll come. If it's for her grades then you have my word." He said softly.Kaagad namula ang pisngi ni Nimpha. Pilit siyang ngumiti saka tumango.
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 34
Chapter • FourteenSinimangutan ako ni Hank matapos niyang maisuot ang gloves niya. Prente siyang naupo sa bench at pinasadahan ng tingin ang team mates niyang nagwawarm up na sa field. Unti-unti na ring napupuno ang stadium ng mga manonood mula sa limang bayan ng lycans.Itinupi ko ang aking mga braso sa tapat ng aking dibdib. "I'm sorry, okay? Taga-Galum ako. People will expect me to be on our team."Nagkamot siya ng batok. "Wala! Madaya ka. Ang sabihin mo, maglalaro lang 'yang si Pearce sa team niyo kaya bigla kang lumipat ng side. Hay, Meiko. Ano ba 'to? Pustahan pa rin ba 'to o iba na?" Makahulugan niyang sabi.Pinaningkitan ko siya ng mata. "Itikom mo nga 'yang bibig mo? Mamaya may makarinig pa sayo." Naiinis kong sabi saka siya inirapan.Umayos siya ng upo saka niya isinangkal ang kanyang mga siko sa kanyang tuhod. "Di nga, seryoso 'tol. Pustahan pa rin ba o totoo na 'yan?" Nagtaas-baba ang kanyang mga kilay habang may ngisi sa kanyang
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 35
Chapter • FifteenHindi na bago sa akin ang mga ganitong eksena pero sa pagkakataong ito, para bang may kakaiba.Ipinarada ko ang sasakyan ko sa gilid ng daan saka ako lumakad papasok ng bahay. Pagkabukas pa lang ng butler sa pinto ay nasalubong ko na kaagad amg galit na mukha ng mga magulang ko.Nakahalukipkip si Dad habang nakatayo at galit na nakatitig sa akin habang si Mom ay nakaupo sa sofa habang nakade-kwatro."Ano na namang ginawa ko?" Walang gana kong tanong paglapit ko pa lang sa kanila."Ano 'tong narinig kong ikaw ang nagyaya at nang-impluwensya sa pinakamatinong delta para sumali sa mga kalokohan mo?" Galit na sabi ni Dad.Napairap ako. "If you're referring to Pearce, then guilty as charged." Nakangisi kong sabi.Naningkit ang mga mata ni Dad dahil sa sinabi ko. Humakbang siya palapit sa akin at bigla na lang akong sinampal. Masyadong malakas ang ginawa niya kaya bumagsak ako sa sahig. Naramdaman ko
Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 36
Chapter • SixteenWe spent the night at his gallery. Imbes na magmukmok ay tinuruan na lamang niya akong magpinta. He was right. Nakakagaan ng loob kapag inilalabas mo ang emosyon mo sa pamamagitan ng pagpinta.Pinagmasdan ko ang larawang naiguhit ko. This is my first actual artwork. Dalawang magkasalikop na palad. This is ours. The symbol of the bond we are sharing. The sign of the affection I never thought would come into my life.Naramdaman ko ang pagpulupot ng kanyang mga braso sa aking bewang. Ipinatong niya ang kanyang baba sa aking balikat."You never mentioned you're good at this." He whispered.Napangiti ako sa narinig saka ko ipinilig ang ulo ko para tignan siya. Piniga ko ang dulo ng kanyang ilong. "Huwag mo kong bolahin."Mahina siyang humalakhak saka inalis ang kamay kong nakahawak sa kanyang ilong. "Okay. My turn." He murmured.Ngumiti ako sa kanya. Hinila niya ako palapit sa canvass na pinagp
Latest chapter
- Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 60
- Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 59
- Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 58
- Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 57
- Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 56
- Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 55
- Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 54
- Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 53
- Seven Steps Away (Original Tales of Remorse) Kabanata 52
