Chapter 40

Ryan / Matthew's POV

After several months, I finally saw Diana again.

Hindi ko inaasahan na sa pagpunta ko sa Lumina para pag-usapan ang posibleng kooperasyon ng dalawang kumpanya namin, doon ko pa siya makikita.

Hindi ako makapaniwala at lalong hindi handa ang puso ko na makita siyang muli. Sa gulat ko ay hindi ako nakapagsalita agad.

I couldn’t help but stare at her as my heart was pounding in my chest. Diana’s beautiful face, her expressive eyes, and her lips that I’ve longed to kiss—she was so near, yet so far.

Gusto ko siyang lapitan at yakapin, pero mayroon nang isang malapad na pader na nakaharang sa amin. Pader na sadyang itinayo ni Diana upang itaboy ako palayo sa kanyang mundo.

Ang sakit. Sobrang sakit. Pero ako naman ang may kasalanan. Kahit magsisi pa ako ay wala na akong magagawa. Nangyari na ang lahat. Lubos ko silang nasaktan ng aming anak. Hindi ko alam kung mapapatawad pa nila ako, o kung may pagkakataon pa akong mapalapit ulit kay Diana.

Ngayon, nalaman ko na marami