PART 1 - WELCOME HOME DINNER

[KATALEIA BRIONES POV]

“WELL, I guess hindi na darating si Knives, isa’t kalahating oras na tayong naghihintay dito eh.”

Napalingon ako kay Tito Miguel, sa wakas nainip na rin sya sa kahihintay nya sa anak nya. Nakahinga ako nang maluwag. Kanina pa ako fina-flood ni Orlie ng text, baka inuugat na lalo ‘yung baklang ‘yon sa kahihintay sa akin. At isa pa, kanina pa ako nagugutom. Nagugutom na rin siguro si Kuya Mike, ang asawa ni Ate Olivia na nakaupo sa harap ko. Pero parang ako yata ang gusto nyang kainin, kasi kanina ko pa napapansin ang mga pang-manyakis na mga sulyap nya sa akin.

Welcome dinner sana ito para do’n sa Knives na kararating lang galing States, kaso, hindi nya sinipot. Plano sana ni Tito Miguel na magkakila-kilala kaming mga anak nila at pag-usapan ang nalalapit nilang kasal ni Mama.

“Love, the night’s still young, baka mahintay pa natin sya nang konti pa?”

Napaismid ako sa hirit ni Mama pero hindi ako nagpahalata. Napa-cross fingers na lang ako sa ilalim ng lamesa.

“No, love, we’ve waited long enough. Magkikita pa rin naman sila ni Kataleia sa fitting bukas kasi partner sila sa entourage. Isa pa, mukhang may pupuntahan pa yatang iba si Kataleia?” nginitian ako ni Tito Miguel. Napansin siguro nya na kanina ko pa sinusulyapan ang cellphone ko sa bag.

“Ahh, may dadaluhan pa po kasi akong novena eh. Pero okay lang po kung hihintayin pa natin,” ngumiti rin ako, pero ang totoo nangangati na ako sa kinauupuan ko. Alam kong patatawarin naman ako ni Mama Mary kahit lagi ko Syang dinadahilan kay Mama, maawain naman Sya. Mas maaawa pa Sya sa akin kapag hindi ako nakatikim ng alak ngayong Friday ng gabing ito.

“Novena? Anong oras?!” takang-taka sa akin si Mama. Napatingin pa sya sa relo nya.

“10 p.m. po. Male-late rin daw po kasi si Father e, may pinuntahan pang lamay,” mabilis pa ako sa alas-kwartrong nakapag-isip ng idadahilan ko ulit.

“Religious kasi ‘tong si Kat. Sa Catholic School din sya nagtuturo,” bida ni Mama sa mga kaharap namin sa lamesa. Oo, grade school teacher nga ako sa Catholic School at magaling din akong lumuhod. Inaakyat ko ang mga lalakeng niluluhuran ko sa langit.

“That’s good, Kat!” ani Ate Olivia, ang panganay na anak ni Tito Miguel. “At least meron nang religious sa family. We’re also Catholic but we seldom go to church. Ipagdasal mo na lang kami Kat, okay? Baka maisalba mo pa ‘tong asawa ko.”

Napansin kong tuwing magsasalita sya ay lagi nyang pinatututsadahan ang kanyang asawa. May something fishy siguro sa kanilang dalawa.

+++++

Para akong nabunutan ng tinik nang matapos ang halos isang oras ng parang walang hanggang kwentuhan tungkol sa preparation sa kasal nina Mama at Tito Miguel. Hinatid ko na sila sa malawak na parking lot ng fine dining restaurant.

“Bye Kat! Bye Tita Marisa!” bineso kami ni Mama ni Ate Olivia.

“It’s nice to have dinner with you, Kat! Ang sarap mong kakwentuhan! We should do this again, okay? See you tomorrow!” tuwang-tuwa talaga sa akin si Ate Olivia. Feeling nya little sister nya ako talaga, kinurot nya pa ako sa pisngi ko bago sya sumakay ng SUV nila.

“See you tomorrow, Ate Olivia!” nag-wave ako sa kanya tapos pinaharurot na ng mokong nyang asawa ‘yung sasakyan. Nakita kong umiling si Tito Miguel sa pagkakaskasero ng kanyang manugang.

“Sure kang ayaw mong magpasama sa driver, Kataleia? It’s late. Gusto ko safe kang makakauwi,” sabi ni Tito Miguel sa akin. Heto na naman po tayo sa pagka-overprotective sa akin ng future father ko.

“Okay lang po ako, Tito Miguel. Nasa malapit lang po ang mga ka-choir ko, magkikita po kami para sabay-sabay na kaming pupunta sa simbahan,” ambilis ko talagang makaisip ng ‘white lies’.

“Ikaw ang bahala, basta mag-iingat ka,” bineso nya rin ako tapos sumakay na sya sa SUV.

“Ikaw ha, hindi ka natatakot bumiyahe kahit gabi na. Umuwi ka agad after the novena, okay?”

“‘Ma, 26 na ‘ko, I can manage. Tatawag po ako sa ‘yo kapag nakauwi na ‘ko,” in-assure ko naman sya. Bagay nga si Mama at si Tito Miguel, pareho silang praning.

“Kaya nga gusto ko sanang lumipat ka na sa mansion eh, para nakikita kita palagi. Tsaka hindi ako kumporme sa kasama mong bakla sa bahay, mabait nga sya pero kahit anong mangyari lalake pa rin ‘yon Kataleia,” nire-remind na naman ako ni Mama tungkol kay Orlie, eh dyusko naman, mas babae pa ngang kumilos sa akin ‘yon.

“Sure na 'yon 'Ma, bago mag-enrolment ng mga estudyante lalabas na ang transfer ko. Mapapalayo kasi ako ng byahe kapag sa inyo na ‘ko agad titira,” inulit ko lang ‘yung sinabi kong dahilan sa kanya last week. Hindi naman sa ayokong tumira kasama sila, ine-enjoy ko lang ang independence ko nang konti pa.

Hinatid ko muna ng tingin ang SUV nina Tito Miguel, nang mawala na ang sasakyan sa paningin ko tinawagan ko na agad si Orlie na paniguradong namumuti na ang mga mata sa kahihintay sa akin sa disco bar.