FOUR

“Anyway… this is Rory, Thalia. She just turned two last month.”

Ibinaling ko ang tingin ko sa batang nakahiga sa crib. Tulog siya kaya naman hindi na ako nagtangka pang lumapit dahil baka magising ko pa… hindi pa naman ako masiyadong sanay na magpatahimik ng umiiyak na bata. Pero siyempre, hindi ko sinabi iyon dahil baka hindi nila ako tanggapin sa trabaho. Siguro naman ay darating ang panahon na makakaya ko ring magpatahan ng bata… sana.

“Hindi ako nagtrabaho mula noong ipinagbuntis ko siya but I really need to go back to work now since my Dad is not in a very good condition right now. Si Aziel naman, busy rin sa trabaho niya kaya hindi niya maaalagaan si Rory. So to adhere to our schedule, we both decided to hire a nanny to take care of our daughter. Kaya mo naman ang trabaho, ‘di ba?”

Heto na nga ba ang sinasabi ko.

Hindi ako kaagad nakasagot at sa halip ay ibinaling ko ang aking tingin