Chapter 29

Third person point of view

"Nagbibiro ka lang hindi ba?" Tulala na tanong ni Florence kay Connor na aliw na aliw na nakatitig sa kaniya.

Nakangisi na umiling-iling si Connor habang naglalakad palapit sa kaniya.

Kusang umatras ang katawan niya dahil sa kaba na baka may gawin ito.

Mas lalong lumawak ang pagkakangisi nito at mas binilisan ang paglapit sa kaniya.

Nung ilang pulgada nalang ang layo nila sa isa't-isa ay pinahiga na siya nito sa kama at kinumutan ng hanggang sa baywang niya.

"Matulog ka na at huwag ng magtanong pa dahil baka hindi ka na makatulog ng tuluyan," makahulugang sambit nito.

Nahigit niya ang paghinga at wari'y may sariling buhay ang mga kamay niya na hinila ang kumot hanggang leeg niya.

Hindi na nito napigilan ang humalakhak ng malakas.

Namula siya dahil sa naramdaman na pagkapahiya. Alam niya na may nangyari na sa kanila ni Connor pero isang beses lang iyon at iyon ang una niyang karanasan kaya naman hindi niya masisi ang sarili kung bakit ganito nalang ang nara