Chapter 36

Kinaumagahan ay hindi niya rin ako iniwanan ng mensahe, pagkapasok ko sa trabaho ay mukhang wala rin siya sa mood dahil salubong ang kilay niya at blangko siya kung tumingin.

Dahil doon ay hinayaan ko na muna siya, at binigyan ng oras. Hanggang sa maya-maya ay ipatawag niya ako sa opisina niya.

Nang makaharap ko siya ay seryoso siyang nakatitig sa laptop niya habang pinaiikot ikot niya sa daliri ang ballpen na hawak.

Saglit akong napalunok nang itaas at ibaling niya sa akin ang tingin, bago lumapit ay huminga muna ako ng malalim.

“Anong kailangan mo?” mahinahon na sabi ko habang nakatayo sa harapan niya.

“Humor me,” mahinang sabi niya at natigilan ako nang tumayo siya at may ilapag na litrato sa harapan ko.

Nangunot ang noo ko at seryosong tinitigan ang litrato ni Astor na pilit akong hinapit.

“Ano na naman kaya ang pakulo niya?” walang gana kong bulong at napabuntong hininga.

“Don’t tell me you believe that?” turo ko sa litrato.

“Sa office niya ito, right?” matipid niyang tugon, at b