CHAPTER 20

I CANT BREATHE...

Tulala lang ako habang nanlalaki ang mga matang nakatitig kay Alexis. Pakiramdam ko pa nga ay tinakasan ako ng kaluluwa ko at basta na lang iniwan na tila itinulos sa daan. Hindi ako makahinga. Ang lakas din ng kabog ng dibdib ko dahil sa kaba.

"I said get in the car," muling sabi ni Alexis sa tila napipikong tono.

Sa inis ko naman sa kanya ay napairap ako at iningusan siya. Matapos niya akong i-sabmarin. Matapos niya akong palayasin. At matapos niya akong baliwalain, heto siya at hahabol-habol din naman pala. Sana aware siya na maganda nga ako, pero never akong naging kaladkarin tulad ng mga naging babae niya.

"Neknek mo!" baliwalang sagot ko saka tumawid papunta sa kabilang kalsada.

Hindi sa nagmamaganda ako dahil alam ko naman na matagal na akong maganda. Ang akin lang, matuto naman siyang manuyo. Ano lang ba sa kanya 'yong ibili niya ako ng isang dosenang rosas, chocolate, at sincere na sorry?

"Malamang big deal 'yon sa kanya!" tanong ko, sagot ko na rin.

Hello,