PARANG HINOG NA kamatis na namula ang buong mukha ni Bethany. Dala ng biglang pagkagulat sa sinabi ni Gavin ay bigla na lang niyang itinaas ang bitbit na paper bag, kung saan nakalagay ang jacket. Dinala niya ito para kung sakaling magkagipitan ay maaari niya itong gawing alibi sa pagpunta.
“P-Pumunta ako dito para isauli itong jacket mo. Nakalimutan mo kagabi.”
Biglang sumeryoso ang mukha ni Gavin. Ang buong akala niya ay iba ang sadya ng pagpunta ng babae rito. Umaasa siyang mas malalim ang dahilan ng babaeng kaharap. Mabilis pa sa alas-kwatrong tinanggap niya ang paper bag.
“Okay, salamat sa pagsauli. Hindi ka na sana nag-abala pang dalhin dito.”
Pagkasabi noon ay mabilis na siyang humakbang patungo ng elevator. Iniwan na si Bethany doon. Dala ng pagkataranta ay mabilis siyang hinabol at sinundan ng babae. Kailangan niya itong makausap. Hindi naman hinarang ng mga receptionist si Bethany sa pag-aakala na kilala siya ng abugado dahil kinausap siya kanina.
“Attorney Dankworth, pwede ba kitang makausap sandali? May gusto lang sana akong sabihin…”
Pumasok na sa elevator si Gavin, sumunod pa rin sa kanya si Bethany. Pinindot na ng lalake ang floor na pupuntahan niya. Nasa labas pa rin ng pintuan ang kanyang mga mata. Ilang sandali pa ay sinulyapan na ni Gavin si Bethany sa kanyang tabi.
“Hindi ko hahawakan ang kaso ng ama mo, kung iyon ang dahilan kung bakit ka narito at kinakausap ako.”
Parang binuhusan ng malamig na tubig ang buong katawan ni Bethany. Hindi na rin niya maramdaman ang mga paa na parang dumikit na roon. Mukhang nahuli na siya, naunahan na siyang sabihin ni Albert sa abugado ang problemang dala n’ya.
“Dahil ba ang kalaban dito ay ang magiging future brother-in-law mo?”
Sa pagkakataong iyon ay hinarap na ni Gavin si Bethany na bahagyang umatras dahil natakot siya sa lalake.
“Walang kinalaman sa kanya ang pagtanggi ko sa kaso ng Papa mo. Kahit kapamilya ko pa ‘yan kung nagkasala sa batas, hindi ko sila kukunsintihin. Marami lang talaga akong mas malaki at mabigat na kasong hawak sa ngayon. Hindi ko mapagtutuonan ng pansin ang kaso ng Papa mo kaya ko tinatanggihan na hawakan ko ito. Walang ibang dahilan kung iyon ang iniisip mo, Miss, basta ayoko lang. Tapos.”
Napahiya na doon si Bethany. Hindi niya iyon itinago sa abugadong kaharap. Para sa kanya ay napakababaw naman ng dahilan nito. Handa naman silang magbayad, hindi naman niya hinihingi iyon gawin nito ng libre eh. Ang emosyong iyon ni Bethany ay hindi nakatakas sa mata ni Gavin.
“Pasensya na Attorney Dankworth, akala ko kasi mapapakiusapan ka.” may bakas ng lungkot sa boses ni Bethany pero hindi iyon pinansin ni Gavin, kailangang magmatigas siya.
Hindi na sila muling nag-usap. Binalot ng nakakabinging katahimikan ang loob ng lift. Pagdating sa tamang palapag na pinindot ni Gavin ay nakita niyang naghihintay na sa pintuan pa lang ng elevator ang kanyang secretary. Napamulagat ang mga mata nito nang makitang kasama ng abugado ang babae sa loob ng elevator. Naisin man nitong magtanong ay pinigilan na lang niya ang sarili niya.
“Attorney Dankworth, kanina ka pa hinihintay ni Mr. Lopeña.”
Pahagis na ini-abot ni Gavin ang paper bag na kanyang dala na agad namang nasalo ng secretary niya.
“Padala sa laundry shop ngayon na, kailangan ko iyan mamayang gabi.”
“Sige po, Attorney Dankworth.” tugon ng secretary, agad na umalis.
Lumabas na ng elevator si Gavin, bumuntot pa rin sa kanya si Bethany. Nang tumigil sa paghakbang si Gavin ay tumigil din ang babae. Dinukot na ng lalake ang cellphone sa bulsa at nag-scroll na ito doon.
“Uulitin ko, Miss, hindi ko hahawakan ang kaso ng Papa mo. Ang mabuti pa ay humanap ka na lang ng ibang abugado na hahawak ng kaso. Hindi na magbabago ang desisyon ko, pasensya na. Busy ako at walang katiting na panahon.”
Bagsak ang magkabilang balikat na tumalikod si Bethany. Muling lumulan ng elevator pababa. Batid niya na kahit anong pilit ang gawin niya, never siyang papakinggan at pagbibigyan ni Gavin. Naisip niya ay marahil nang dahil iyon sa paghalik na ginawa niya. Pangit agad ang first impression na ipininta niya sa isipan ng abugado. Sayang, pagkakataon na sana niya iyon nawala pang bigla.
“Kumusta ang lakad mo, Bethany?”
“Hindi po siya pumayag, Tita. Subalit huwag po kayong mag-alala, Tita. Susubukan ko pong kausapin ulit bukas. Baka kailangan ko lang palagpasin ang init ng kanyang ulo.”
Nang mga sumunod na araw ay bigo pa rin si Bethany na makausap ang abugado. Kahit anong gawin niya ay hindi niya ito masumpungan kagaya ng una niyang pagpunta sa law firm. Ni anino nga nito ay hindi nasilayan. Ilang araw na tuloy siyang naririndi sa madrasta niyang hindi na natigil ang bibig sa pagsasabi na kalingan niyang gumawa ng iba pang paraan.
“Tita, gumagawa naman po ako ng paraan. Hindi naman ako nagpapabaya kaya bakit ganyan po kayo kung magsalita? Hindi ko naman po nakakalimutan ang responsibilidad ko kay Papa, huwag mo naman po sanang i-pressure ako nang sobra dahil sa totoo lang ay hindi ko na rin alam ang gagawin ko!” hindi na napigilang maglabas ng sama ng loob sa madrasta ni Bethany, napupundi na siya dito eh.
“Sinabi ko bang nagpapabaya ka? Ang sabi ko ay bilis-bilisan mo! Huwag kang kukupad-kupad, hindi ka na naawa sa Papa mong matanda na? Hindi mo man lang maisip na nagtitiis siyang manatili sa detention center? Makonsensiya ka naman, Bethany. Malambot ang higaan mo kada gabi tapos siya nagtitiis sa manipis lang na karton?”
“Eh bakit hindi mo dalhan ng foam?” pabalang na sagot na ni Bethany. Hindi na niya napigilan ang sarili dahil sobrang rinding-rindi na siya sa madrasta. Bakit siya ang sinisisi nito? Ginagawan naman niya ng paraan. Hindi siya nagpapabaya.“Sa tingin mo ba Tita ay hindi ako nasasaktan kada maiisip ko siya?” pumiyok na doon ang tinig ni Bethany, naiiyak na. “Ama ko siya. Dugo at laman niya ang nananalaytay sa katawan ko. Huwag mo po naman sanang iparamdam sa akin na wala akong kwentang anak, Tita. Ginagawa ko po ang lahat para makakuha ng magaling na abugado at nang matapos na ito. Please lang po, dahan-dahan ka naman po sa mga akusasyon mong pabaya ako!”Bunga ng matinding pressure at stress sa loob ng bahay nila ay umisip ng paraan si Bethany kung ano pa ang nararapat niyang gawin. Hindi na siya mapakali sa pagbubunganga ng madrasta niya. Minabuti niyang makipagkita sa isa sa mga kaibigan niya noong college, kay Rina. Pagkatapos nila ng college ay nagpakasal na ang kaibigan niya sa i
BATID NG ASAWA ni Rina na imposibleng hindi ito makilala ng abugado, ngunit para hindi ito mapahiya ay pinili na lang niyang sakyan. Wala namang mawawala. Isa pa, nabanggit na ng asawa niya ang pakay ni Bethany sa abugado.“Attorney Gavin Dankworth, ito nga po pala si Bethany Guzman. Kaibigan nitong asawa ko noong nag-aaral pa lang sila sa kolehiyo. Isa siyang talentadong music teacher. Tumutugtog din siya ng iba’t-ibang uri ng mga instrument.”Maliit na ngumiti si Gavin. “Ah, isa pala siyang guro.” usal nitong sinipat ng tingin mula ulo hanggang paa si Bethany.Hinarap na ni Gavin ang dalaga upang ilahad ang kanyang kamay. Nagdulot iyon ng mahinang komosyon mula sa mga kapwa golfer's nasa paligid nila. Hindi lingid sa mga ito ang tunay na katauhan ni Attorney Gavin Dankworth. Hindi rin maikaila sa kanilang mga mata ang inggit dahil batid nilang ang abugado pala ang ipinunta ng maganda doong maestra ng musika.“Ang swerte naman ni Attorney, mukhang siya ang dahilan ng pagpunta dito n
MULA SA SIMULA ng relasyon nila hanggang dulo, walang kakayahan si Bethany upang lumaban kay Albert gaya ng pagmamahalan nilang unti-unting naglaho at nawala. Nilingon niya si Albert gamit ang mga matang puno ng labis na poot. Binitawan na siya ni Albert. “Gusto mong maka-close si Gavin Dankworth? May abilidad ka ba ha? Mataas ang standard niya pagdating sa mga babae at hindi siya mabilis ma-involve sa mga babae. At isa pa, naninigas ang katawan mo kapag nahalikan ka. Matatagalan mo ba ‘yun lalo na kapag tatanggalan ka na ng suot niyang damit?”Ayaw makita ni Bethany ang mukha ni Albert kung kaya naman pinanatili niya ang mukhang nakayukod dito.“Anong pakialam mo sa ginagawa ko? Wala namang kinalaman ito sa iyo, kaya wag ka na lang makialam.”Mataman siyang tiningnan ni Albert. “O baka naman hindi mo ako makalimutan kung kaya ginagawa mo ito? Intensyon mong makipaglapit sa future brother-in-law ko para lang makaganti ka sa akin? Sa tingin mo may pakialam ako?”Umasim na ang hitsur
HINDI NA MAIKAKAILA sa mukha ni Bethany ang kahihiyan na agarang lumarawan ng mga sandaling iyon nang dahil sa katanungang iyon ni Gavin. Hindi siya makapaniwala na sa mismong bibig ng abugado pa mismo talaga iyon manggagaling. Para sa kanya ay napaka-unprofessional nito na tanungin siya ng ganun ka-personal na bagay. Idagdag pang hindi naman sila magkaanu-ano o kahit magkaibigan man lang nito. Nakakainsulto sa part niya iyon, subalit pikit ang mga mata na lang niyang hindi papansinin.“Hindi naman siguro masama kung sasagutin mo ang tanong ko.” dagdag pa ni Gavin na inip ng hinihintay ang kasagutan ng kasama niyang dalaga. “Tinatanong kita kung ilang beses mo na siyang nakatabing matulog?” Nanuyo na ang lalamunan ni Bethany. Hindi niya alam kung kung required ba siyang sagutin ang tanong nito. Nanlalamig na ang dalawa niyang palad na magkasalikop na nakapatong sa kanyang kandungan. Nahulog na ang mga mata niya doon. Ilang beses pang napalunok ng laway ang dalaga. Sa totoo lang ni mi
PATULOY NA NAGLAPAT ang labi nilang dalawa. Panaka-naka ang pagbukas ng mga mata ni Bethany na animo ay kailangan niyang gawin iyon upang tingnan sa mata si Gavin kung ano ang susunod nitong gagawin upang kaniyang gayahin. Naisip na baka ang kaganapang iyon ay sa panaginip lang niya nararanasan at hindi sa totoong buhay. Kakaiba ang mga halik ni Gavin, ang ibig niyang sabihin ay kakaiba ang paraan ng paghalik nito sa kanya kung ikukumpara niya iyon sa dating nobyo. Nabaling ang kanyang mga mata sa salaming bintana ng sasakyan at nakita niya ang anino nila doon ni Gavin. Bahagya siyang kinilabutan sa nakikita pero wala siyang lakas kung hindi ang tanggihan ang binata. Parang wala siyang ibang choice kung hindi ang patuloy na magpaubaya. ‘Ako ba ito? Ako ba ang babaeng ito? No! Hindi ako ang babaeng nakikita.’Sa kabilang banda ay hindi na napigilan ni Gavin na mabuhay ang kanyang dugo sa pagtugon na ginagawa ni Bethany. Sobrang attracted talaga siya sa katawan ng babae. Nababaliw siya
ILANG MINUTO PANG tumayo sa labas ng bahay nila si Bethany. Pinagmasdan ang maaga pang gabi. Ilang beses siyang napatingala sa langit habang naiisip ang ama. Gusto niya ng mailabas ito sa lalong madaling panahon. Tuwing naiisip niya itong kawawa sa kinaroroonan, parang pinipiga ang kanyang puso. Matapos ang ilang ulit na paghugot ng buntong-hininga ay nagdesisyon na rin siya na pumasok sa loob ng bahay. Napaahon na sa inuupuan niya ang madrasta ni Bethany nang makita ang pagpasok sa pinto ng dalaga. Nang magtama ang mga mata nilang dalawa ay umiling lang dito si Bethany sign na negative ang ginawa niyang lakad sa araw na iyon upang kumbinsihin ang target niyang abugado na hahawak ng kaso ng ama. Bago pa siya magsalita ay muling umimik na ulit ang dalaga. “Hindi ko pa rin siya napapayag ngayon, Tita. Ang hirap niyang pakiusapan na tanggapin ang kaso ni Papa. Sinabi ko naman na willing tayong magbayad ng kakailanganing halaga, kaso ay wala pa rin talaga.”Hindi masabi-sabi ni Bethany
PAGKARAAN PA NG ilang usapan ay pinatay na rin ni Bethany ang tawag ng kaibigan at bumalik na siya sa pagtulog. Nang magising siya kinabukasan ay halos tanghali na ‘yun. Hindi naman siya inabalang gisingin ng kanyang madrasta na kasalukuyang umalis na pala ng bahay nila. Iniwanan lang siya ng pagkain sa lamesa na nilagyan lang ng takip. Ang buong akala ni Bethany ay gagaling na siya, ngunit nagkamali siya. Pag-check niya ng temperature ng katawan ay nakita niyang almost 40 degrees pala ang lagnat niya. Kaya naman pala ang feeling niya ay para siyang sinusunog sa sobrang init ng kanyang katawan.“Grabe naman ang lagnat na ito, gusto pa yata akong mag-convulsion.”Sa takot na may mangyaring masama sa kanya ay pinilit niya ang sariling kainin ang pagkain sa table kahit na malamig na iyon. Ni hindi na siya nakapagpalit ng damit dahil gusto na niyang matingnan agad ng doctor. Kinuha lang niya ang bag at cellphone, at pumara na ng taxi sa labas ng bahay nila upang isugod ang sarili sa hospi
NANG MULING MAALIMPUNGATAN si Bethany at idilat ang mga mata ay natagpuan niyang nakaupo sa tabi ang kasamang abugado. Prenting nakahilig ang kanyang ulo sa balikat ng binata. Ikinurap-kurap niya ang mga mata. Agad na gumapang ang hiya sa bawat himaymay ng katawan ng dalaga. Idagdag pa na nakaalalay ang isang kamay ng binata sa kanyang beywang na mukhang ahas na nakapulupot at para ba siyang niyayakap nang sa ganun ay hindi siya matumba. Nang maramdamang lumingon Si Gavin sa banda niya para tingnan kung gising na siya ay mariin at nagmamadaling naipikit na ni Bethany ang mga mata. ‘Paano ako ngayon magkukunwari na bagong gising?’ problemadong tanong ni Bethany sa kanyang isipan, naghahanap pa rin ng dahilan niya.Nanuot na sa ilong ng dalaga ang natural na amoy ng binata, tumindi pa iyon nang malalim na bumuntong hininga ito nang makitang natutulog pa rin siya. Pinaghalong woody scent iyon na may kasamang maskuladong gel ng aftershave nitong mamahaling ginagamit. Amoy na tila ba maba