Chapter Twenty One

PIPIHITIN na sana ni Raphael pabukas ang seradura ng pinto nang bumukas iyon. Ang walang emosyong mukha ni Nicolo ang sumalubong sa kanya.

"Where did you think your going?" tanong nito.

"Maglilibot ako sa labas. Bawal ba?"

Tiningnan nito ang suot na orasan. "It's already midnight para maglibot ka pa." isinara nito ang pinto.

"Anong pakialam mo? Bakit mo pa ako sinama rito kung ikukulong mo lang pala ako sa kwarto?" naiinis niyang sagot.

Kanina pa siya naiirita rito nang basta siya nito iniwan. Dahil sa inis din niya nagpalit na siya ng costume nang wala sa oras.

"Go back to sleep. Kung gusto mo sasamahan pa kitang maglibot bukas." anito. Hinawakan siya nito sa palapulsuhan niya at hinila pabalik sa kama.

Inis na inagaw niya ang kamay mula rito. "Sino ka para magdesisyon sa dapat kong gawin?" Dinuro niya ito. "Kanina ka pa. Naiinis na ako sayo Nicolo!"