006: New Romantics

"May seminar workshop ng journalism dito sa School sa sabado. Kapag umattend tayo pwede natin 'yun maisama sa resume." wika ni Diana.

Ilang segundo din akong nakatulala dahil napapaisip ako na sumali dito.

Mahilig ako magsulat pero hindi ako gano'n kamulat sa journalism writing.

Workshop lang naman diba?

"Tara?" sagot ko.

"3 saturdays 'yun." dagdag pa niya.

"Okay lang para sa certificate!" pag-amin ko at sumang-ayon naman dito sina Rain at Paula.

Kasalukuyan kaming nag-aayos ngayon ng mga papeles para sa darating na immersion next month.

Naghahanda na din ako para sa darating na mock interview namin kay Ms. Jemerlin sa makalawa.

We still have 1 month left before our immersion at wala akong mailagay na kahit na anong achievements sa resume ko dahil simula noong ipinanganak ako, wala akong nagawang kahit na anong makabuluhan.

Senior High School na ako ngayon and after college makikita ko na ang reyalidad ng buhay kaya kailangan ko ng matutunang makisama dito.

Napagdesisyunan namin ng mga kaklase ko na sumali sa Journalism Seminar Workshop ng The Phantom na sinabi ni Diana and today is the first week and I'm intimidated.

Sabi ng Adviser na si Ms. Myrtle ay getting to know each other lang muna ang gagawin ngayon at next week pa kami magsisimula ng totoong workshop at lahat sila na kasama namin nila Diana, Paula at Rain ay may background na sa journalism base sa mga kwento nila.

Lahat sila sumasali sa mga contests katulad ng Media Convergence and DSPC.

Minsan pa nga sila-sila daw ang magkakalaban 'nung Elementary at Junior High School.

Base rin sa kwento nila ay palagi silang may naiuuwing medalya o kung hindi naman ay certificate.

Never nila naranasan matalo!

Sino naman kami dito di'ba?

Katulad ko ay ito din ang unang pagsali nila Diana, Paula at Rain sa isang School Publication pero di hamak na magaling talaga si Diana mag drawing kaya tiyak na papasa siya bilang cartoonist kung sakali at hindi katulad namin nila Paula na nagsisimula pa lang.

"Anong strand mo?" tanong sa'kin ni Nelson.

"TVL-ICT mag classmates kaming tatlo." sabi ko sabay turo sa mga katabi ko.

"Ang layo sa journ ha." sabi naman ni Tracy.

"Ay grade 12 kayo? ICT din ako grade 11 Maaasahan." sagot ni Nelson.

"Uy hala edi iisa lang room natin? Ang galing naman!" manghang sabi ko sa kaniya.

Nagpakilala din sa'min si Ms. Myrtle na first timer SPA pala at kinantahan niya din kami ng Two Less Lonely People dahil sabi ni Nelson ay kumakanta daw ito.

Nagyaya pa silang kumain sa labas pagkatapos pero hindi na kami nakasama pa dahil birthday ni Paula ngayon.

Habang naglalakad kami ni Paula pauwi ay may biglang humarang sa'min na babaeng street children at biglang sumayaw sa harapan namin at winawagayway ang mga kamay ay sumisigaw.

"Wwwwhhhooooo!!!" aniya.

"Happy Birthday Paula nagustuhan mo ba surprise ko? Hahahahaha!" pang-aasar ko sa kaniya.

"Tangina Kybelle nagulat ako ang creepy hahahahaha!" sabi niya sa'kin at hinampas pa ako sa braso.

Nagtatawanan lang kaming dalawa hanggang sa maghiwalay kami para sumakay ng jeep.

"Bye, Kybelle ingats!" pagpapaalam ni Paula bago sumakay ng jeep.

"Thank You, Happy Birthday!" habol ko pa.

Nang sumunod na linggo ay nagsimula na ang seminar at hindi lang si Ms. Myrtle ang nandoon kundi pati 'yung SPA daw ng college na si Ms. Hassle.

"Good Morning people! I'm Ms. Hassle from Magdiwang ang College Publication ng A.C. Nandito ako para mag recruit ng members. Sino ba mga grade 12 students dito?" tanong niya.

Nagtaas naman kaming tatlo nila Diana ng kamay at inabutan niya kami isa-isa ng Application Form at bond paper.

"Magsulat kayo diyan ng sample article or sample drawing tapos ibigay niyo sa'kin saka fill up an 'yung form." aniya.

Napakunot ako ng noo sabay nagtaas ng kamay.

"Ma'am para saan po ito 'e hindi naman po kami dito mag-aaral ng college?" tanong ko.

"Dito na kayo mag-aral. May scholarship kaming offer dito sa Magdiwang kapag napili 'yung gawa niyo at maging part kayo ng Publication." pagpilit niya sa'min na parang siya ang boss.

Hindi naman ito ang pinunta namin dito 'e?

"Magsusulat kayo?" tanong ko kila Rain.

"Tinatamad nga ako 'e." sambit ni Paula.

"Kahit ano nalang isulat niyo." sabi naman ni Diana na nagsisimula ng mag drawing.

Wala akong nagawa kundi fill up an ang form at nagsulat ng article.

Jusko wala pa nga akong natututunan!

Nakatapos ako ng hindi mukhang article 'yung kinalabasan pero ipinasa ko pa rin.

Bahala siya diyan dahil wala naman akong balak sumali sa Publication niya.

Pagkaalis ni Ms. Hassle ay nagsimula na si Ms. Myrtle sa discussion.

Nagsimula siya sa policy ng campus Journalism na Republic Act 7079, Parts of the Newspaper at tinuruan niya kami on how to write articles.

During discussion syempre hindi mawawala ang student interaction.

Napapahanga ako ng mga estudyanteng kasama namin dito dahil base sa mga sinasagot at dinadagdag nilang impormasyon ay halata na kabisadong-kabisado na nila ang lahat ng tungkol sa newspaper.

Mas lumiit 'yung tingin ko sa sarili ko!

Bakit ba kasi ako nandito?

Napuno ako ng kaba ng matapos ang discussion at kailangan na naming gumawa ng sarili naming articles.

Pinili naming dalawa ni Paula unahin 'yung feature category dahil 'yun ang pinaka madali at dahil na din sa literary writer ako.

Isa pa, ngayon lang ako naging bukas sa journalism kaya sa tingin ko ay ito pa lang ang kaya kong gawin sa ngayon.

Samantalang sila Rain at Diana naman ay news category ang pinili.

Nangangapa pa ako 'nung una at ilang beses ko tinitignan 'yung sample article na binigay sa'min para gawing guide.

Nakailang revised din ako bago ako nakuntento habang sila Paula ay nakatapos kaagad.

Aasahan ko pa bang seseryosohin nila ang seminar na'to 'e sabi nga ni Tracy malayo ang journalism sa strand namin na TVL-ICT?

Pero hindi ako katulad nila dahil gusto kong pasukin ang ibang mundo.

Kung noong pagawain kami ni Ms. Hassle ng article na basta ko lang sinulat, ngayon ay na conscious na ako.

Kinakabahan ako!

Hindi ko alam kung tama ba 'yung mga sinulat ko.

Kahit naman certificate lang ang habol ko dito ay kailangan ko pa din ingatan ang sarili ko na huwag mapahiya sa workshop na'to.

Mga professional ba naman ang kasama ko!

When I finished my first article I saw fulfillment.

Parang hindi ko nakilala ang sarili ko.

For the first time nagkaroon ako ng ambag sa lipunan dahil sa mga salitang isinulat ko.

Ganito pala ang pakiramdam kapag may naisusulat ka na isang mahalagang pangyayari sa lipunan.

"Uuwi na kayo? Kain tayo sa labas!" pag-aaya ulit ni Ms. Myrtle.

Nakakatuwa naman dahil nakikisama pa rin siya sa'min kahit labas na ang usapang Journalism.

"Libre mo Ma'am? Tara!" sabi naman ni Nelson.

"Hindi." sagot ni Ms. Myrtle.

"Saan tayo kakain? Mcdo?" tanong ni Tracy.

"Oo tara, photoshoot na din tayo 'dun!" dagdag pa ni Kang.

Napalingon ako kay Diana na katabi ko na nag-aayos ng gamit at nagtanong.

"Sasama ba tayo sa kanila Diana?" sabi ko.

"Tara, wala naman na tayong gagawin 'e." aniya.

Nauna ng umalis sila Paula at Rain kanina dahil may pupuntahan pa daw sila kaya kami na lang ni Diana ang naiwan.

Katulad ng sinabi ni Kang ay nag photoshoot nga kaming lahat pagkatapos kumain.

Isa kasi siya sa mga photographers sa grupo.

Natagalan pa nga kaming kumain dahil puro tawanan ang ginagawa namin.

Natapos namin ang tatlong linggong workshop na gano;n ang mga nangyari at sa wakas ay may nailagay akong achievement sa resume ko.

Pero hindi lang achievement sa resume ang napala ko dahil achievement din 'to sa sarili ko dahil nakahanap ako ng mga bagong kaibigan.

Balewala lang sa aming tatlo nila Diana, Paula at Rain 'yung Journalism Seminar Workshop na pinuntahan namin 'nung una kaya laking gulat namin ng malaman na kapag nag workshop ka ay officially part ka na ng publication.

"Gusto ni Sir J na ilagay sa newspaper lahat ng events na nangyari buong taon."

Pagbasa ko sa message ni Ms. Myrtle.

"Wala pa namang Phantom 'nun 'e san tayo kukuha ng mga information?" reply ni Ahmad.

"Kailangan natin maghanap 'yun utos ni boss 'e." sagot ni Ms. Myrtle sa kaniya.

Nasa immersion kami ngayon at kaharap ko ang mga sandamakdak at iba't-ibang papeles na nakalagay sa pila-pilang karton katulad ng Meralco Bills, Statement of Accounts, at Official Receipt ng Company na kailangan ko i-encode.

Tuwing lunch break ay naghahanap ako ng contact na may information tungkol sa mga nakalipas ng events sa School ngayong taon gaya ng sabi ni Ms. Myrtle.

Natapos ako sa immersion na ito ang daily routine.

Every lunch break at pagkauwi sa gabi ay ang gawain sa Phantom ang inaasikaso ko.

Wala naman na dapat akong pakialam pa dito dahil nakuha ko na ang gusto ko pero bakit parang ang hirap ng tapusin ang bagay na hindi pa man nasisimulan?

Bakit ang hirap ng bumitaw kahit wala pa akong commitment?

Nasa harapan ako ngayon ng aking lamesa kung saan nakalagay ang isang papel habang pinaglalaruan ko ang ballpen sa aking kamay.

Tuwing gabi ito ang gawain ko, ang magsulat ng mga tula.

Ilang minuto ko pang pinaglaruan ang aking ballpen dahil wala akong maisulat na pumapasok sa utak ko.

Napatingin ako sa bintana ng lumakas ang hangin.

Sobrang tahimik ng gabi at tanging ito lamang ang maririnig.

Nagtagal doon ang paningin ko bago ako napabuntong-hininga at ibinalik ang tingin sa papel.

Hinayaan ko na kusang gumalaw ang mga kamay ko.

Kybelle the poet, was just blown by the wind.

Kung noon tuwing gabi ay nagsusulat ako ng mga poetry, now I'm writing an article.

I smile when my heart starts to beat faster.

I already fell in love with writing when I started with literature but I didn't know I would fell this hard because of journalism.

Baby, we're the new romantics.

────────────────────────────────────────────────────