Share

บทที่ 157

“อาจารย์บอกว่า หากมีโอกาสได้พบกับอาจารย์อา สั่งให้ข้ามอบสิ่งนี้ให้ท่าน ให้บอกกับท่านว่า หากชาติหน้ามีจริง นางจะเดินทางไปพร้อมกับอาจารย์จนสุดขอบฟ้า”

เดิมทีใบหน้าไร้สุขไร้ทุกข์ของฉู่ซาน ตอนนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตา สุดท้ายเขาก็ทำให้อวี้โหลวผิดหวัง

เขาเก็บปิ่นปักผมด้วยความระมัดระวัง การตายของอวี้โหลวไม่ธรรมดา เขาต้องสืบสาเหตุการตายให้กระจ่าง

“อาจารย์อา อาจารย์ถูกพิษดอกไม้แห่งอเวจี”

อะไรนะ! คำถามดังหึ่งในสมองของฉู่ซาน

ดอกไม้แห่งอเวจีเป็นยาพิษที่เขาคิดค้นขึ้นมา

เหตุใดอวี้โหลวจึงถูกพิษชนิดนี้จนตาย

ดอกไม้แห่งอเวจีเป็นพิษชนิดเดียวที่เขาคิดค้นยาถอนพิษออกมาไม่ได้

เขาทำลายดอกไม้แห่งอเวจีไปนานแล้ว เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้

“ในช่วงเวลาสุดท้ายของอาจารย์ อาจารย์บอกว่าแม้พิษชนิดนี้อาจารย์อาเป็นผู้คิดค้น แต่อาจารย์อาไม่มีทางเป็นผู้ลงมือ อาจารย์บอกว่า อาจารย์อายอมตายดีกว่ายอมทำร้ายนาง”

ฉู่ซานเจ็บเหมือนถูกมีดกรีดหัวใจ

เขากัดฟันแน่น เขาต้องสืบให้ชัดเจน ใครขโมยยาพิษไปและทำร้ายอวี้โหลวจนตาย

“อวี้โหลวฝังอยู่ที่ใด?”

เจียงหวานหว่านตอบ “บนเขาเชียนอัน”

ฉู่ซานหยิบหยกห้อยเอวชิ้นหนึ่งออกมาจากหน้าอก จากนั้นก็ส
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status