บทที่ 168

เจียงหวานหว่านแค่นเสียงหัวเราะ นางกล่าวอย่างมีเหตุผลและคุณธรรม

“ท่านย่า หากไม่ควบคุมพฤติกรรมของเจียงจิ่นหนิง แล้วยังทำให้เขาพ้นความผิด เช่นนั้นหากเขาทำผิดอีก ท่านย่าจะต้องช่วยเขากลับมาอีกสักกี่ครั้ง?”

ฮูหยินใหญ่เจียงพูดไม่ออก เจียงหวานหว่านกล่าวถูกต้อง

การกระทำเกเรก้าวร้าวของเจียงจิ่นหนิงได้นำพาภัยพิบัติมาสู่สกุลเจียงแล้ว

อีกทั้งตำแหน่งขุนนางและชื่อเสียงของป๋อเหนียนต้องเสียหายแล้ว

“คุณหนู คุณหนู!”

เวลานี้เอง เสียงของสือหลิ่วลอยมาจากด้านนอกประตูเรือน

แม่นมหลี่สั่งให้สาวใช้ปล่อยสือหลิ่วเข้ามา

สือหลิ่วน้ำตานอง สะอึกสะอื้นวิ่งเข้ามา “คุณหนู มีสาวใช้คนหนึ่งตะโกนอยู่ด้านนอกเรือนเหมยว่าคุณชายห้าทำผิดถูกจับตัวไปยังจิงจ้าวอิ่นแล้ว ฮูหยินได้ยินก็เป็นลมไปแล้ว”

เจียงหวานหว่านผุดลุกขึ้นยืนทันทีและวิ่งออกไป

ฮูหยินใหญ่เจียงเห็นท่าไม่ดีจึงให้แม่นมหลี่พยุงนางตามไปดู

เจียงหวานหว่านวิ่งกลับมาที่เรือนเหมย

ภายในเรือนเหมย หงเหลียนมัดและปิดปากสาวใช้สองคนที่ตะโกนโวยไว้อยู่กับพื้น

เจียงหวานหว่านปราดมองสาวใช้ จากนั้นก็ตรงเข้าไปในห้องหลิ่วซู่

“ท่านแม่!”

เจียงหวานหว่านเห็นหลิ่วซู่หมดสติไปก็กระวนกระ