บทที่ 25

ล่างเวทีมีเสียงเกรียวกราว หนึ่งล้านตำลึง นี่เป็นพวกคนที่เงินเหลือจนเอามาเผาทิ้งได้แล้ว

พอเห็นว่าไม่มีใครให้ราคาสูงกว่าหนึ่งล้านตำลึง แม่เล้าไช่ก็กระแอมลำคอ

"สุภาพบุรุษทุกท่าน เหล่าหญิงสาวกำลังรอพวกท่านอยู่!"

ในกลุ่มคนมีเสียงโห่ร้องกึกก้อง เหล่าชายหนุ่มแยกกันไปหาหญิงสาวที่ตนเองหมายปองไว้

หลังจากแม่เล้าไช่ลงจากเวที ก็นำเซี่ยโหวอี๋ไปยังประตูห้องของมู่ตัน

เจียงหวานหว่านเดินวนไปมาอยู่ในห้อง มู่ตันทำไมยังไม่กลับมาอีก

ตอนนี้เองแม่เล้าไช่ก็ผลักประตูเปิดออก เซี่ยโหวอี๋เข้ามาในห้อง องครักษ์จุดธูปขึ้น จากนั้นก็ถอยตัวออกไปคุ้มกันที่ประตู

กลิ่นธูปกระจายออกในห้องอย่างรวดเร็ว เจียงหวานหว่านขมวดคิ้ว ในใจแอบรู้สึกว่าแย่แล้ว

ในควันธูปที่จุดเผาคือยาปลุกกำหนัด ที่พิษรุนแรงที่สุด

ธูปนี้มีผลแต่กับหญิงสาวเท่านั้น กับผู้ชายไม่มีผล

คิดไม่ถึงว่าเซี่ยโหวอี๋จะระมัดระวังถึงเพียงนี้!

แผนการตอนนี้คือพยายามกลั้นหายใจให้มากที่สุด!

เซี่ยโหวอี๋สายตาจับจ้องยังเรือนร่างของเจียงหวานหว่าน โบกมือให้แม่เล้าไช่ออกไป

แม่เล้าไช่เองก็ได้กลิ่นของธูปปลุกกำหนัดแล้ว เหลือบมองเจียงหวานหว่านอย่างกังวล

เจียงหวานหว่านส่งสาย