บทที่ 54

ตัวเจียงหวานหว่านเองก็เตรียมตัวก่อนถึงจะลงมือ เพียงแต่นางคิดไม่ถึงว่าจู่ๆ จะมีคนโผล่มาจากพวกโจรได้

ขณะที่ทั้งสองพูดคุยกันอยู่ เซี่ยงหรงได้ปลิดชีพชายชุดดำแล้ว

พอปลดหน้ากากของชายชุดดำออก เจียงหวานหว่านรู้สึกว่าชายชุดดำหน้าตาคุ้นเคยยิ่งนัก

หรงซีไม่ได้พูดกล่าว โอบร่างเจียงหวานหว่านแล้วเหินจากไป

เจียงหวานหว่านเกาะเสื้อของหรงซีแน่นเหมือนหมึกทะเล

นางยกยิ้มมุมปาก แนบหน้าตรงตำแหน่งหัวใจของหรงซี

เขายังมีชีวิตอยู่ ช่างดียิ่งนัก

หรงหยีและเจียงหวานหว่านขึ้นรถม้า

เจียงหวานหว่านวางมือบนชีพจรของหรงซี

หรงซีเหลืบตามองไปทางนางอย่างเฉยเมย แต่ไม่ได้ปฏิเสธที่นางจะจับชีพจรของตน

ช่างประหลาดยิ่งนัก ราวกับว่าหรงซีไม่ถูกพิษมาก่อน เพียงแต่ยังมีพิษหนอนกู่ที่หลงเหลืออยู่ในร่างกายเท่านั้น

หรงซีราวกับรู้ถึงความสงสัยของเจียงหวานหว่าน

“ข้าสลับพิษที่พวกแคว้นซีหลิงวางข้า ยายใบ้ให้ยาข้ามา แสร้างทำเป็นถูกพิษเท่านั้น”

เจียงหวานหว่านพอได้ยินถึงตรงนี้ ความสงสัยในใจถูกคลี่คลาย นางจึงเพิ่งกระจ่างว่าเรื่องราวเป็นเช่นไร

20 ปีก่อน ยายใบ้เป็นหญิงงามมีพิษแห่งยุทธพบ ฝีมือการวางยาพิษของนางโด่งดังขจรไปทั่วยุทธจักร ได้รับข