Share
บทที่ 357
Related chapter
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 358
มู่จิ่วซีตอนนี้หวังว่าเขาจะยิงธนูส่นางสักดอกจี๋เฟิงได้มาถึงแผนกเรือขนส่งทางด้านนี้ พอเขาแสดงป้ายตราประจำของจวนท่านผู้สำเร็จราชการแทนเพื่อสอบถามผมลัพธ์ที่ได้ก็ทำให้จี๋เฟิงผิดหวัง เพราะไม่มีเรือสักลำที่หยุดจอดเกิน 1 เดือน นานสุดก็คือ 10 วัน ล้วนจะไปๆ มาๆ โดยแทบไม่เคยได้หยุดบอกว่าพอถึงฤดูหนาวแคว้นเป่ยจิ้นและแคว้นตงเฉินก็จะต้องการสินค้าจำนวนมาก ดังนั้นเวลาพักเรือจึงไม่ได้มีมากหลังจากจี๋เฟิงกลับมาและส่ายหัวให้กับมู่จิ่วซี มู่จิ่วซีก็กล่าวขึ้นมา : "ไปกันเถอะ ไปดูฝั่งตรงข้ามกัน"ขณะพูดนางก็เดินนำไปยังโกดังฝั่งตรงข้ามโกดังทางด้านนี้ทั้งสูงและก็ใหญ่ ทั้งหมดล้วนมีสองชั้น ชั้นสองจะสำหรับการเจรจาธุรกิจโกดังจี๋เสียงคือเป้าหมายของมู่จิ่วซี เพราะสายตาที่จ้องมองนางเมื่อครู่มาจากบนชั้นสองของโกดังจี๋เสียงนางพาจี๋เฟิงเดินเข้าไป"ทั้งสองท่าน พวกท่านไปอาจเข้าไปโดยพลการได้..." เสี่ยวเอ้อคนหนึ่งพอเห็นมู่จิ่วซีก็ทำท่าขึงขังขึ้นมารีบเดินเข้ามาขวาง"โอหัง นี่คือคุณหนูใหญ่มู่ ไปเรียกเถ้าแก่ของเจ้าออกมาเดี๋ยวนี้!" จี๋เฟิงรีบพูดขึ้นมา ทำเอาเสี่ยวเอ้อตกใจจนหน้าซีดขาวพร้อมกับมองไปยังใบหน้าอันเย็นราว
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 359
เถ้าแก่ถูกมู่จิ่วซีทีบจนกลิ้งไปกับพื้นกระเด็นถอยไป 2 เมตร เลือดสดๆ ได้พ่นออกมาจากปาก เขาร้องอย่างเวทนาและมองมู่จิ่วซีอย่างหวาดกลัวคนงานก็โมโหเดินเข้ามา คนจำนวนไม่น้อยได้เข้ามาห้อมล้อม บางคนก็อยากเข้าไปช่วยเถ้าแก่ แต่กลับถูกคนอื่นรั้งเอาไว้ถึงอย่างไรในมือของจี๋เฟิงก็มีประบี่ที่ชัดออกมาแล้ว ดวงตาอันเฉียบคมทั้งสองข้างกวาดมองโดยรอบ ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะขยับ"คุณหนูใหญ่มู่ ท่านจะมากเกินไปแล้วไหม?" คนที่ห้อมล้อมก็ได้ส่งเสียงพูดกันขึ้นมา"เถ้าแก่เป็นคนดีมาก นางต้องการทำอะไรกันแน่?""หาผู้ชายทำไมถึงต่อถ่อมาหาถึงที่นี่ด้วย จะไปมีชายหนุ่มรูปงามอะไรนั่นได้ที่ไหน""เจ้าอย่าพูดเลย มีอยู่คนหนึ่งจริงๆ เขาสวมหมวกปีกกว้างสีดำ แต่ว่าไม่กี่วันนี้ไม่เห็นแม้แต่เงาเลย ไม่รู้ว่าเขาไปแล้วหรือยัง""หรอ? ที่เจ้าพูดคือคุณชายหม่าหรือเปล่า? เขาไม่ได้ไปไหนหรอก เมื่อวานยังเห็นเขาทานอาหารเย็นที่โรงน้ำชาด้านนั้นอยู่เลย"คุณชายหม่าคงจะเป้นคนที่ดูดีที่สุดในท่าเรือนี้แล้ว"พวกเจ้าเจอคนที่สวมหมวกปีกกว้างด้วยงั้นเหรอ?""ลมตรงท่าเรือคนข้างแรง ข้าเองก็เห็นบางครั้ง เห็นแค่แวบเดียวก็จำได้แม่นเลยล่ะ ช่างเป็นคุณชายที่
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 360
"ถ้าเจ้าหลบ 3 กระบวนท่าของข้าได้ ข้าจะถือว่าเจ้าพูดความจริง" มู่จิ่วซีง้างหมัดออกมากระแทกไปทางกวนเฮ่อจัวตรงๆ ในทันทีกวนเฮ่อจัวรู้สึกถึงลมที่ปะทะเข้ามาตรงหน้า ทันใดนั้นเท้าของเขาก็เคลื่อนหลีกออกไป ร่างกายหันข้างเอี้ยวหลบ มู่จิ่วซีเหวี่ยงกวาดออกมาตรงๆ อีกครั้งกวนเฮ่อจัวก็ได้แต่งึมงำในปากอย่างโทสะ เขาได้แต่ย่อเพื่อหลบ แต่ความรวดเร็วนั้นว่องไวมาก เท้าขาหลังได้เตะออกไปจู่โจมมู่จิ่วซีมู่จิ่วซีถอยไป 3 ก้าวและไม่ได้บุกโจมตีต่อ"คุณหนูใหญ่มู่ นี่ท่านหมายความว่ายังไง! คิดว่าจะรังแกพ่อค้าของแคว้นตงเฉินง่ายๆ อย่างงั้นเหรอ?" กวนเฮ่อจัวปัดไปยังเสื้อคลุมยาวพร้อมกับโมโหไม่น้อยมู่จิ่วซียิ้มตรงมุมปากและกล่าวออกมา : "ข้าก็แค่อากจะยืนยันสักหน่อย ว่าคนที่แอบมองข้าบนชั้น 2 ่ก่อนหน้านี้เป็นคุณชายกวนอย่างเจ้าหรือไม่"กวนเฮ่อจัวตกตะลึง จากนั้นก็พยักหน้ากล่าว "ไม่ผิดหรอก เป็นข้าน้อยเอง"มู่จิ่วซีพยักหน้าและกล่าว : "ตอนนี้ข้าเชื่อแล้ว แต่ว่าตอนนี้อยากจะถามคุณชายกวนว่าใช้สายตาอันแหลมคมมองคุณหนูใหญ่อย่างข้าแบบนั้น มีเหตุผลอะไร?"กวนเฮ่อจัวก็ไอขึ้นมาในทันใดพร้อมกับกล่าว : "เพราะช่วงนี้คุณหนูใหญ่มู่มีชื่
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 361
มู่จิ่วซีพยักหน้าพร้อมกับยกน้ำถ้วยชาขึ้นมาคารวะให้เขา กวนเฮ่อจัวพอเห็นใบหน้าอันงดงามหยิ่งทระนงนั้น เขาจะไม่ให้เกียรติไว้หน้าก็คงจะไม่ได้"พักนี้กรมพระราชวังนครบาลได้จับกุมไส้ศึกแคว้นเป่ยจิ้นไว้ได้มากมาย พวกเจ้าไม่รู้เลยหรือไง? ประตูเมืองตอนเหนือได้แขวนศพเอาไว้ด้วย" มู่จิ่วซีพูดอย่างเรียบเฉยเถ้าแก่รีบพยักหน้าอย่างหวาดกลัว : "คุณหนูใหญ่ พวกเราที่นี่ล้วนทำธุรกิจกันอย่างซื่อสัตย์สุจริตมีเอกสารเดินทางผ่านพรมแดน การตรวจสอบก็เข้มงวดอย่างมาก""เจ้าคิดว่าถ้าไม่เข้มงวด คนของแคว้นเป่ยยังสามารถเข้ามาทำธุรกิจได้?" มู่จิ่วซีกรอกตาใส่เขา "แต่ละแคว้นก็ล้วนมีสายสืบ ไม่มีอะไรน่าแปลกใจ แต่หากอันตรายใหญ่หลวงก็คงจะไม่ให้ลงมือจัดการก็คงไม่ได้ ท่านผู้สำเร็จราชการแทนถูกลอบสังหารเป็นเรื่องใหญ่มาก คนของแคว้นเป่ยจิ้นจำเป็นจะต้องรับผิดชบอ ถ้าไม่ให้พวกเขาได้เห็นดีสักหน่อย ก็คงจะคิดว่าแคว้นเกาอวิ๋นของเรารังแกง่ายไม่ใช่หรือไง?""ใช่ๆๆ คุณหนูใหญ่มู่พูดถูกแล้ว เรื่องนี้มันน่ารังเกียจจริงๆ ท่านผู้สำเร็จราชการแทนเป็นดั่งเทพเซียนคอยปกป้องแคว้นเกาอวิ๋นของพวกเรา ไอไส้ศึกพวกนั้นสมควรตายแล้ว!" เถ้าแก่รีบพูดขึ้นมา"การร
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 362
"ขอรับ" เถ้าแก่เฉินรีบวิ่งไปทันทีกวนเฮ่อจัวยืนอยู่ตรงหน้าต่างพร้อมกับมองมู่จิ่วซีซึ่งขี่ม้าไปยังโกดังหย่งชางซึ่งอยู่อีกด้านหนึ่ง แววตาของเขาก็ทอประกายความมืดมนมู่จิ่วซีลงมาอยู่ตรงหน้าประตูของโกดังหย่งชางและลงจากม้า เห็นว่าธุรกิจของที่นี่ก็ไม่ได้แย่ด้อยไปกว่าโกดังจี๋เสียงเลย ในใจก็แอบสบถอย่างไม่พอใจฉีเล่อฉี่มีธุรกิจยิ่งใหญ่ขนาดนี้ แต่กลับเป็นไส้ศึกแคว้นเป่ยจิ้น นางคิดอะไรกันแน่?หวังว่าฉีหู่ซานวันนี้จะถามได้ข้อมูลประโยชน์มาบ้าง"มีคนตาย มีคนตายแล้ว!" ทันใดนั้นด้านหน้าห่างออกไปไม่ไกลตรงริมแม่น้ำก็มีคนตะโกนเสียงดังขึ้นมามู่จิ่วซีขณะกำลังจะเดินไปยังประตูใหญ่ของโกดังหย่งชาง พอนางได้ยินเสียงตะโกน ก็รีบพุ่งทะยานไปทางริมแม่น้ำจี๋เฟิงก็รีบตามไป ส่วนม้าก็ยกให้คนงานของโกดังจัดการ"ยังมีชีวิตอยู่!" มีคนตะโกนเสียงดังขึ้นมา คนงานหลายคนต่างกรูไปที่ริมแม่น้ำมู่จิ่วซีตะโกนเสียงดังให้ทุกคนถอยออกไป ไม่นานก็ตรงมาถึงริมแม่น้ำบนผิวน้ำมีร่างคนหนึ่งลอยอยู่ ดวงตากึ่งหลับกึ่งตื่น จมูกคล้ำตาบวม เหมือนกับว่าหมดเรี่ยวแรงแล้ว"เหอเฟิง!" มู่จิ่วซีเหมือนกับโกรธจนจะระเบิดออกมา วินาทีต่อมา นางก็ได้กระ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 363
มู่จิ่วซีรู้ว่าท่าเรือซิงหลงแห่งนี้คงมีลับลมคมในอยู่มากมาย แต่ว่านางจำเป็นต้องไปยังกรมพระราชวังนครบาล หนึ่งคือเพื่ออาการบาดเจ็บของเหอเฟิง สองคือนางอยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเหอเฟิงพอมาถึงกรมพระราชวังนครบาล โจวเหยาพอเห็นสภาพของเหอเฟิงก็ตกใจมาก จากนั้นก็ส่งคนกองหนึ่งไปยังท่าเรือซิงหลงเพื่อทำการตรวจสอบอย่างละเอียดอีกครั้งและต้องการใยแมงมุมรอยเท้าม้าให้เจอให้ได้ (ใยแมงมุมรอยเท้าม้า หมายถึง เบาะแส ร่องรอย)มู่จิ่วซีได้ฝังเข็มให้เหอเฟิงหลายครั้งและพบว่าเหอเฟิงเหม่อลอยอยู่เป็นครั้งคราว ราวกับว่าได้รับการกระทบทางจิตใจ อีกทั้งในหูก็ยังมีรอยเลือด เขาคงไม่ได้หูหนวกไปแล้วใช่ไหม?แต่บนตัวเขาไม่ได้มีบาดแผลสาหัส ตรงจุดนี้เองก็แปลกอย่างมากพอถึงเวลาอาหารเย็น เหอเฟิงตื่นขึ้นมาก็เห็นมู่จิ่วซี จี๋เฟิงและหลิวฮั่ว ส่วนท่านผู้สำเร็จราชการแทนโม่จุนก็เพิ่งได้ทราบข่าวและกำลังรีบมา"เหอเฟิง เจ้าฟื้นแล้ว รู้สึกดีขึ้นบ้างไหม?" มู่จิ่วซีถามอย่างอ่อนโยน "ดื่มยาต้มนี้ก่อน จะได้รู้สึกดีขึ้น ข้าใส่พุทราเชื่อมไปด้วย จะได้ไม่ขม"เหอเฟิงดื่มยาอย่างว่านอนสอนง่าย จากนั้นจี๋เฟิงก็ช่วยเขาพยุงให้รู้สึกสบายขึ้น"่ท่าน
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 364
"เหอเฟิง นี่คือการลงโทษด้วยเสียง เจ้าได้ผ่านมันมาแล้ว ไม่เป็นไรแล้ว" มู่จิ่วซีรีบปลอบเขา ไม่แปลกทำไมเขาต้องสะบัดหัว สมองของเขาคงจะยังได้ยินเสียงนั้นอยู่ เขาต้องการจะสลัดเสียงทรมานนั้นทิ้งไปโม่จุนเหลือบมองมู่จิ่วซีจากนั้นก็กล่าว : "งั้นเจ้าจำได้ไหมว่าเจ้าทำไมตกลงไปในแม่น้ำ?"เหอเฟิงก็เหลือบกันไปมองทันทีและกล่าว : "ทางลับ มีทางลับแห่งหนึ่ง มีคนลากข้าเข้าไปในทางลับนั้น จากนั้นก็ดึงผ้าคลุมหัวออกแล้วผลักโยนลงไป ข้าตกลงไปด้านล่างระยะทางไม่ถึงเมตรก็ตกลงน้ำมาแล้ว น้ำได้พัดข้าพุ่งออกไป ข้าพยายามจะลอยตัวบนน้ำ สติเริ่มเลือนลางมากขึ้นเรื่อยๆ ต่อมาก็ไม่รู้อะไรอีกแล้วขอรับ...""ทางลับแค่ผลักลงมาเมตรเดียวก็เป็นน้ำ?" มู่จิ่วซีก็จับใจความสำคัญเอาไว้ได้เหอเฟิงก็พยักหน้าและกล่าว : "ใช่ขอรับ เป็นทางลับที่มืดสนิท แม้ว่าข้าน้อยจะถูกคลุมหัวเอาไว้ แต่ก่อนหน้านี้ก็ยังพอจะมีแสงสว่างอยู่บ้าง แต่ที่นั่นไม่มีแม้แต่แสงสว่างเลย จากนั้นก็ถูกคนหนึ่งผลักลงมา ข้าก็ตกลงไปในน้ำแล้ว""ทางระบายน้ำ!" มู่จิ่วซีดวงตาหรี่เล็กลงขณะกล่าว"ทางระบายน้ำใต้ดิน!" โม่จุนก็แทบจะพูดออกมาพร้อมกัน"ทางระบายน้ำก็คือทางระบายน้ำใต้ดิ
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 365
มู่จิ่วซีสีหน้ากระอักกระอ่วน นางเห็นแววตาอยากจะฆ่านางของโม่จุนก็เลยกล่าวอย่างเขินๆ : "ข้ากลัวว่าพูดออกไปแล้วเจ้าจะโกรธ คืนนี้ข้าขอไปพบดูก่อน พรุ่งนี้ข้าถึงจะบอกเรื่องนี้อย่างละเอียดให้เจ้าฟังเป็นไง?""มู่จิ่วซี!" โม่จุนโกรธจนแทบเป็นฟืนเป็นไฟ นึกไม่ถึงว่านางจะเชื่อใจฮั้วอวิ๋นเทียนมากว่าจะเชื่อใจเขางั้นเหรอ?"ท่านผู้สำเร็จราชการแทน จิ่วซีหวังดีกับเจ้า เจ้าควรจะให้ความเคารพนางสักหน่อยไหม?" ฮั้วอวิ๋นเทียนกล่าวอย่างเรียบเฉย เพียงแต่สีหน้านั้นไม่ว่าดูยังไงก็เหมือนจะดูภูมิใจอยู่เล็กน้อย"เจ้ามันรนหาที่ตาย!" โม่จุนเอาเท้าข้างหนึ่งทีบออกไปหาฮั้วอวิ๋นเทียนอย่างแรงฮั้วอวิ๋นเทียนก็กระโจนถอยทั้งตัวกลางอากาศเหมือนกับนกสีแดงตัวใหญ่ จากนั้นก็แขนเสื้อก็กางออกอย่างแรงเสียงแหวกอากาศก็ได้ดังตัดขึ้นกลางอากาศ จนเกิดเป็นเสียงดังฟิ้วฟ้าวฮั้วอวิ๋นเทียนกระเด็นถอยไป 10 เมตร ชายทั้งสองคนเผชิญหน้ากัน เส้นผมสีดำปลิวสยาย แววตาสีดำฉาบย้อมไปด้วยความมืดมน"โม่จุน!" มู่จิ่วซีปวดหัวจริงๆ โม่จุนผู้ชายคนนี้พอพูดอะไรขัดหูก็ลงไม้ลงมือ ไม่เคยเห็นผู้ชายเจ้าอารมณ์ขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ"เจ้ากลับเชื่อใจเขา แต่ไม่เชื่อใ
Latest chapter
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 365
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 364
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 363
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 362
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 361
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 360
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 359
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 358
- มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน บทที่ 357
