บทที่ 358

มู่จิ่วซีตอนนี้หวังว่าเขาจะยิงธนูส่นางสักดอก

จี๋เฟิงได้มาถึงแผนกเรือขนส่งทางด้านนี้ พอเขาแสดงป้ายตราประจำของจวนท่านผู้สำเร็จราชการแทนเพื่อสอบถาม

ผมลัพธ์ที่ได้ก็ทำให้จี๋เฟิงผิดหวัง เพราะไม่มีเรือสักลำที่หยุดจอดเกิน 1 เดือน นานสุดก็คือ 10 วัน ล้วนจะไปๆ มาๆ โดยแทบไม่เคยได้หยุด

บอกว่าพอถึงฤดูหนาวแคว้นเป่ยจิ้นและแคว้นตงเฉินก็จะต้องการสินค้าจำนวนมาก ดังนั้นเวลาพักเรือจึงไม่ได้มีมาก

หลังจากจี๋เฟิงกลับมาและส่ายหัวให้กับมู่จิ่วซี มู่จิ่วซีก็กล่าวขึ้นมา : "ไปกันเถอะ ไปดูฝั่งตรงข้ามกัน"

ขณะพูดนางก็เดินนำไปยังโกดังฝั่งตรงข้าม

โกดังทางด้านนี้ทั้งสูงและก็ใหญ่ ทั้งหมดล้วนมีสองชั้น ชั้นสองจะสำหรับการเจรจาธุรกิจ

โกดังจี๋เสียงคือเป้าหมายของมู่จิ่วซี เพราะสายตาที่จ้องมองนางเมื่อครู่มาจากบนชั้นสองของโกดังจี๋เสียง

นางพาจี๋เฟิงเดินเข้าไป

"ทั้งสองท่าน พวกท่านไปอาจเข้าไปโดยพลการได้..." เสี่ยวเอ้อคนหนึ่งพอเห็นมู่จิ่วซีก็ทำท่าขึงขังขึ้นมารีบเดินเข้ามาขวาง

"โอหัง นี่คือคุณหนูใหญ่มู่ ไปเรียกเถ้าแก่ของเจ้าออกมาเดี๋ยวนี้!" จี๋เฟิงรีบพูดขึ้นมา ทำเอาเสี่ยวเอ้อตกใจจนหน้าซีดขาวพร้อมกับมองไปยังใบหน้าอันเย็นราว