บทที่ 50

เหงื่อเย็นเริ่มไหลลงบนหลังของเธอ

เธอปิดสมุดบันทึกกะทันหันราวกับว่ามันเป็นปฏิกิริยาตอบรับจากจิตใต้สำนึก!

ถ้าเธอไม่ได้เขียนบันทึกอยู่ เธอคงไม่เป็นแบบนี้แน่นอน

ตอนนี้จิตใจของเธอสับสนเกินไป เธอจึงเปิดเอกสารขึ้นใหม่

ละลงมือเขียน

บันทึกนี้เป็นแผนการหย่าร้างภายในสามเดือน

เธอหวังที่จะหย่ากับฟู่ซื่อถิงก่อนที่เด็กในท้องจะอายุได้เจ็ดเดือน

ด้วยวิธีนี้เธอจึงสามารถอยู่รอดได้ในไตรมาสที่สามของการตั้งครรภ์และจะได้ต้อนรับการมาถึงของทารกทั้งสองอย่างปลอดภัย

หากการหย่าร้างไม่สามารถดำเนินไปได้อย่างราบรื่น เธอก็จะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องใช้กลยุทธ์ที่สามสิบหก

การหายตัวไปเฉย ๆ

นี่เป็นสถานการณ์ในกรณีที่เลวร้ายที่สุด

บ้านของเธออยู่ในประเทศเอ เธอต้องการอาศัยและทำงานในประเทศเอ และเธอยังหวังว่าลูก ๆ ของเธอจะเกิดและเติบโตที่นี่

พฤติกรรมหวาดระแวงของเธอเมื่อสักครู่นี้กระตุ้นความไม่พอใจของฟู่ซื่อถิง

‘เธอคิดว่าฉันจะสนใจกระดาษของเธอเหรอ?’

‘หรือเธอไม่ได้เขียนวิทยานิพนธ์ แต่กำลังทำอย่างอื่นอยู่?’

เมื่อเห็นใบหน้าเย็นชาของเขา เธอก็ลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ประตูทันที

“คุณไม่ชอบหนังสือที่ฉันให้คุณขนาดนั้นเลยเ