Share

บทที่ 256

หวังเหยียนและเลขาหยางนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกันในมุมร้านกาแฟร้านแห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากโรงพยาบาล สั่งกาแฟคนละแก้ว

“เลขาหยางมีอะไรก็เชิญพูดได้เลยค่ะ”

เลขาหยางยิ้ม “ประธานฟู่ให้ฉันบอกกับคุณหวัง ใฝ่สูงไม่ผิด แต่ต้องมีความสามารถที่คู่ควรกับการใฝ่สูงด้วย ไม่อย่างนั้นก็คือรนหาที่ตาย”

หวังเหยียนหน้าเครียด “ฉันไม่เข้าใจค่ะ ประธานฟู่หมายความว่ายังไงคะ?”

“ครั้งนั้นที่ประธานฟู่กับผู้อำนวยการเวินถูกถ่ายที่หน้าโรงละคร คุณเป็นคนให้คนเผยแพร่ใช่ไหมคะ?”

“อย่าเพิ่งรีบปฏิเสธ ที่ฉันกล้าพูดอย่างนี้ แน่นอนว่าเพราะประธานฟู่ให้คนสืบชัดเจนแล้ว”

หวังเหยียนหน้าถอดสี

“อีกอย่าง คุณเคยติดต่อกับหม่าเหอและจางเฉียง”

หวังเหยียนลมหายใจติดขัด “ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดอะไร!”

คิดไม่ถึง แค่ช่วงเวลาสั้น ๆ ฟู่เจิงจะให้คนสืบสาวราวเรื่องทั้งหมดชัดเจนแล้ว!

เลขาหยางยิ้มอย่างมั่นใจ น้ำเสียงราบเรียบ “หม่าเหอ จางเฉียงกับผู้ถือหุ้นสี่คนถูกตำรวจจับดำเนินคดีแล้วค่ะ”

หวังเหยียนยังคงฝืน “แล้วยังไงคะ?”

“คุณทำได้มิดชิดมาก แต่ถ้าไม่อยากให้คนรู้ นอกเสียจากไม่ทำ! คิดว่าคนของประธานฟู่หน่อมแน้มจริง ๆ เหรอคะ?”

เลขาหยางรู้ คนที่ขึ้นมาถึงตำ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status