บทที่ 305

สวีเชากับจางซินมองตากันก็ยิ่งรู้สึกนึกไม่ถึงไปยิ่งกว่าเดิม

พวกเขาทั้งสองคนคิดไม่ถึงเลยว่า หลินเฟิงจะกลายเป็นหุ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุดของบริษัทเภสัชกรรมเชิงถัง

“แม่ง ไอ้หน้าตัวเมียนี่มีสิทธิ์อะไรถึงได้รับความชื่นชอบจากถังหว่านขนาดนี้?” สวีเชาโมโหจนคันเหงือก

แอบเกลียดแค้นที่คนคนนี้ไม่ใช่เขา

ในตอนนี้กัวฮ่าวรับรู้ได้ถึงผลร้ายแรงของเรื่องนี้แล้ว

เขารีบวิ่งไปตรงหน้าหลินเฟิงและขอโทษด้วยสีหน้าจริงใจ: “คุณชายหลิน คุณชายหลิน เรื่องนี้ผมไม่ดีเองครับ”

“ผมจะนำยาปรับประสานพลังที่มีตำหนิทั้งหมดไปทำลายทิ้งเดี๋ยวนี้ คุณให้โอกาสผมเถอะนะครับ”

“ไม่จำเป็นแล้ว ตำแหน่งของคุณเว้นวางออกมาเถอะ”

หลินเฟิงส่ายหน้าด้วยความเด็ดขาด

ตัวมอดแบบนี้เก็บไว้ในบริษัทก็มีแต่จะเร่งความเร็วให้บริษัทพัง

คาดหวังว่าพวกเขาจะเปลี่ยนแปลง ไม่สู้รับสมัครนักศึกษาใหม่จะดีกว่า

“คุณหมายความว่าอย่างไร?”

กัวฮ่าวกลืนน้ำลาย

หลินเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “หมายความว่าอย่างไรฟังไม่เข้าใจเหรอ? ต่อไปการควบคุมโกดังไม่ต้องการนายแล้ว”

“นาย…”

กัวฮ่าวชี้หน้าหลินเฟิงแล้วตวาดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่โมโห: “แกมีสิทธิ์อะไรไล่ฉันออก?”

หลินเฟิงพูดอย