“เอาเถอะชิงเฉี่ยน ลูกพักผ่อนให้เต็มที่อย่าขยับซี้ซั้ว”ไป๋ชิงเฉี่ยนพยักหน้าแล้วถามขึ้น: “พ่อ อาการของหนูไม่ได้รุนแรงมากใช่ไหมคะ?”ไป๋เจิ้นหัวพูดปลอบใจ: “ลูกวางใจได้ ผู้อำนวยการของโรงพยาบาลเจียงโจวได้ไปหาผู้มีฝีมือสูงมาแล้ว จะต้องรักษาอาการของลูกได้แน่นอน”“เหรอคะ?” ไป๋ชิงเฉี่ยนยิ้มบาง“แน่นอนอยู่แล้ว” ไป๋เจิ้นหัวพยักหน้าติดต่อกัน: “มีพ่ออยู่ ลูกไม่มีทางเป็นอะไรแน่นอน”ครั้งนี้ไป๋ชิงเฉี่ยนไม่ได้พูดอะไรอีกอันที่จริงเธอไม่ได้เป็นกังวลเรื่องอาการบาดเจ็บของตัวเอง ในเมื่อจุดประสงค์หลักในการมาเมืองเจียงโจวในครั้งนี้ก็คือการแต่งงานเกี่ยวดองกันแต่เธอไม่ได้ชอบคู่แต่งงานของเธอด้วยซ้ำเมื่อคืนออกจากโรงแรมกลางดึก เหตุผลหลักก็เป็นเพราะอยากจะหนีออกจากเมืองเจียงโจวหลุดพ้นจากชะตากรรมของการแต่งงานแต่น่าเสียดายที่สวรรค์ไม่ทำตามอย่างที่หวังเมื่อคืนเธอคิดอยู่ตลอด บางทีเธอตายไปแบบนี้ก็คงดีผ่านไปครู่หนึ่ง ประตูของห้องพักผู้ป่วยก็ถูกผลักออกชายวัยกลางคนคนหนึ่งกับวัยรุ่นที่อายุยี่สิบต้น ๆ เดินเข้ามาคนที่มาก็คือเหยนควาน ท่านผู้นำสำนักอวี้เจี้ยนของเมืองเจียงโจววัยรุ่นที่อยู่ด้านข้างคือเหยน
“หือ?” หลินเฟิงเงยหน้าขึ้นมอง ก็จำผู้หญิงคนนี้ได้ทันทีนี่ก็คือผู้หญิงสองคนนั้นที่ถูกไล่ฆ่าที่สำนักไป๋เกาเมื่อคืนนี้ไม่ใช่เหรอคิดไม่ถึงว่าโลกนี้จะมีเรื่องบังเอิญขนาดนี้ด้วย“หลิงอวี้ หนูรู้จักเขาเหรอ?” ไป๋เจิ้นหัวถามด้วยความงุนงง“ถูกต้องเขาก็คือคนเมื่อคืน…”ต่งหลิงอวี้กำลังจะพูดว่า หลินเฟิงคือคนที่เมื่อคืนนี้เอาเปรียบคุณหนูไป๋แต่ว่าพ่อลูกตระกูลเหยนยังอยู่ที่นี่ด้วย ถ้าได้ยินคำพูดนี้จะต้องโกรธเป็นอย่างแน่”คำพูดที่อยู่ข้างปากถูกเขาฝืนกลืนกลับเข้าไป“เมื่อคืนทำไม?” ไป๋เจิ้นหัวถามขึ้นด้วยความงุนงงโชคดีที่ไป๋ชิงหัวที่อยู่บนเตียงคนไข้ตอบสนองได้เร็วพอ จึงรีบพูดขึ้น: “เขาก็คือคนที่ช่วยหนูไว้เมื่อคืนนี้”“พวกเราถูกคนของสำนักเทียนอิงตามฆ่า เป็นเขาที่ช่วยพวกเราเอาไว้”“อ้าว? มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ?”ไป๋เจิ้นหัวประหลาดใจเล็กน้อย ไอ้หมอนี่ดูไปแล้วอายุแค่ยี่สิบต้น ๆ แต่ยังมีความสามารถแบบนี้ด้วย?สายตาที่มองไปทางหลินเฟิงไม่มีความเหยียดหยามเมื่อครู่นี้แล้วในตอนนี้หวังไห่ยิ้มแล้วพูดขึ้น: “ผมพูดว่าอย่างไรล่ะ สหายน้อยหลินความสามารถไม่ธรรมดา ไม่เพียงทักษะการแพทย์เลิศล้ำ อีกทั้งศิลปะการ
ที่สำคัญคือ ถ้าหลินเฟิงคนนี้เป็นแพทย์แผนจีนสูงวัยก็ช่างเถอะ แต่เขาอายุน้อยเกินไปแล้ว“หรือว่าไม่มีวิธีอื่นแล้วเหรอครับ?” ไป๋เจิ้นหัวเกาศีรษะแล้วถามขึ้นหลินเฟิงส่ายหน้า: “วิธีรักษาของผมมีแค่วิธีนี้วิธีเดียว ถ้าหากพวกคุณไม่อยากใช้จะไม่ใช้ก็ได้”“หึ”ในตอนนี้เอง เหยนจวิ้นส่งเสียงไม่พอใจแล้วพูดขึ้น: “ฉันดูแล้วนายอยากจะเอาเปรียบคู่หมั้นของฉันซะมากกว่า”“ยังจะถอดเสื้อผ้ารักษาอะไรอีก? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินวิธีการรักษาที่เหลวไหลแบบนี้เลย”หลินเฟิงเหลือบตามองเขา หน้าตาเหมือนกับตือโป๊ยก่าย ดวงตาเหมือนหนูดูอย่างไรก็อัปลักษณ์อย่างนั้นคิดไม่ถึงว่าไป๋ชิงเฉี่ยนที่สวยและสูงโปร่งจะมีคู่หมั้นแบบนี้แต่เขาไม่อยากยุ่งเรื่องครอบครัวของคนอื่นจากนั้นก็ยักไหล่แล้วแสดงท่าทาง: “ในเมื่อพวกคุณไม่ยอมเชื่ออย่างงั้นก็ช่างเถอะ”ในตอนนี้ไป๋ชิงเฉี่ยนกลับเอ่ยปากขึ้น: “คุณหลินมารักษาอาการให้ฉัน จากที่ฉันดู ในสายตาของหมอไม่มีผู้หญิงผู้ชาย ไม่สู้ให้คุณหลินรักษาเถอะ”เธอไม่ได้คิดว่าหลินเฟิงจะมีความคิดชั่วร้ายอะไรเหยนจวิ้นที่อยู่ด้านข้างพูดเกลี้ยกล่อม: “ทำแบบนี้ได้อย่างไร? คุณเป็นคู่หมั้นของผม พวกเรายังไม่ได้แต
ตามหาคนรักษาเป็นความต้องการของตระกูลไป๋ ตอนนี้ตามหาคนเจอแล้ว ตระกูลไป๋กลับไล่คนกลับไปนี่ทำให้หวังไห่เก้กังอย่างมากหลินเฟิงโบกมือแล้วพูดออกมา: “ผู้อำนวยการหวัง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องใด ๆ กับคุณ คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษเพื่อพวกเขา”“ผมมีธุระอีก ต้องขอตัวก่อนนะครับ”“ผมไปส่งคุณครับ” หวงไห่ไปส่งหลินเฟิงออกจากโรงพยาบาลด้วยตัวเองผ่านไปครู่หนึ่ง จางเต๋อหลินก็ถูกคนของตระกูลเหยนรับตัวมาทุกคนเห็นจางเต๋อหลินผมขาวเต็มหัว จึงพยักหน้าติดต่อกัน ในเมื่อนี่ถึงจะเป็นท่าทางของหมอเทวดาในสายตาของพวกเขาเหยนควานพูดแนะนำ: “ท่านนี้ก็คือจางเต๋อหลิน หมอเทวดาของสำนักไป๋เกา”“หมอเทวดาจาง ได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานแล้วครับ” ไป๋เจิ้นหัวรีบเข้าไปจับมือกับจางเต๋อหลินดูท่าคราวนี้ลูกสาวของเขารอดแล้วจางเต๋อหลินยิ้มด้วยความสุภาพ: “คุณไป๋ไม่จำเป็นต้องเกรงใจครับ ระหว่างทางที่มาท่านผู้นำหวงได้บอกสถานการณ์ของลูกสาวของคุณให้ผมฟังแล้ว”“พวกเรารีบรักษากันเถอะครับ”“เป็นสิ่งที่ผมสมควรทำครับ”ไป๋เจิ้นหัวและคนอื่น ๆ หลีกทางให้จางเต๋อหลินมาตรงหน้าเตียงผู้ป่วยของไป๋เจิ้นหัวจางเต๋อหลินก็ตรวจจับชีพจรเช่นกันเพียงแต่
ดวงตาของเขาเป็นประกายแล้วพูดขึ้น: “คุณไป๋ ที่คุณพูดเมื่อครู่จริงไหมครับ?”“จริงครับ จริงแท้แน่นอน”จางเต๋อหลินยิ้มบางแล้วพูดขึ้น: “คุณไป๋ ถึงแม้ผมจะรักษาอาการลูกสาวของคุณไม่ได้ แต่เจียงโจวมีคนผู้หนึ่งที่สามารถทำได้”“คนผู้นี้ไม่เพียงวิชาการแพทย์ล้ำเลิศ แต่ยังเชี่ยวชาญด้านการต่อสู้ สามารถรักษาอาการของลูกสาวของคุณได้อย่างแน่นอน”“คนผู้นี้วิชาแพทย์ดีกว่าคุณอย่างไร?” ไป๋เจิ้นหัวถามด้วยความประหลาดใจจางเต๋อหลินโบกมือแล้วหัวเราะเยาะตัวเอง: “ผมเทียบกับเขา นั่นเป็นแสงเรืองรองของหญ้าเน่าเทียบกับดวงจันทร์ที่ส่องสว่างบนท้องฟ้า”“คนผู้นี้เก่งกว่าผมมากกว่าร้อยเท่า”“เจียงโจวยังมีคนแบบนี้ด้วยเหรอ?”ไป๋เจิ้นหัวตื่นเต้นเป็นอย่างมาก จางเต๋อหลินคนนี้แค่จับชีพจรก็รู้แล้วว่าลูกสาวของเขาถูกคนทำร้ายมาเมื่อคืนถ้าหากเก่งกว่าจางเต๋อหลินเป็นร้อยเท่า เกรงว่าคงมีเพียงบุคคลใหญ่โตที่เมืองหลวงเท่านั้นในตอนนี้เหยนควานลูบคางแล้วพูดด้วยความประหลาดใจ: “ผมอยู่ที่เมืองเจียงโจวมาหลายปีขนาดนี้ ทำไมถึงไม่เคยได้ยินถึงบุคคลนี้มาก่อน”ถ้าหากคนผู้นี้เก่งกว่าจางเต๋อหลิน เขาก็คงรู้จักตั้งนานแล้วจางเต๋อหลินยิ้มแล้วพู
ในตอนที่เห็นหลินเฟิง นอกจากจางเต๋อหลินแล้ว บนใบหน้าของคนอื่น ๆ ก็ยิ้มไม่ออกกันทุกคนนี่มันวัยรุ่นคนที่ถูกพวกเขาไล่ไปเมื่อครู่ไม่ใช่เหรอ?จางเต๋อหลินไม่ได้สังเกตเห็นถึงความผิดปกติของสีหน้าของทั้งสองฝ่ายด้วยซ้ำจากนั้นก็รีบเดินไปด้านข้างหลินเฟิง: “คุณหลิน ผมแนะนำให้คุณรู้จักหน่อยครับ ท่านนี้ก็คือไป๋เจิ้นหัวท่านผู้นำตระกูลไป๋ของเมืองหนานโจว”“ครั้งนี้พวกเขาอยากจะมาเชิญให้คุณหลินรักษาลูกสาวของเขา”“เพียงแค่คุณหลินสามารถรักษาคุณหนูตระกูลไป๋ให้หายได้ งั้นหัวใจมังกรใต้ดินต้นนั้นก็เป็นของคุณหลินแล้ว”ในตอนนี้หลินเฟิงกลับหัวเราะเยาะขึ้น: “หมอเทวดาจางไม่จำเป็นต้องแนะนำแล้วครับ พวกเรารู้จักกันอยู่”“ห๊ะ? พวกคุณรู้จักกันเหรอครับ?”จางเต๋อหลินก็ประหลาดใจเช่นกัน: “นั่นดีมากเลยจริง ๆ ครับ”เหยนควานรีบเข้าไปถาม: “หมอเทวดาจาง คุณไม่ได้เข้าใจผิดจริง ๆ ใช่ไหม? ไอ้หมอนี่สามารถรักษาอาการของชิงเฉี่ยนได้?”จางเต๋อหลิตบหน้าอกแล้วพูดรับรอง: “แน่นอน วิชาแพทย์ของคุณหลินอัศจรรย์เป็นอย่างมาก แม้แต่ผมก็ยังเลื่อมใสอย่างถึงที่สุด”ได้ยินคำพูดของจางเต๋อหลิน ทุกคนก็รู้สึกใจหายน้ำเสียงนี้เหมือนกับหวังไห่เป็
หลินเฟิงหันหน้ามองไปทางไป๋ชิงเฉี่ยนแล้วพูดขึ้น: “คุณเข้ามาเถอะ”ไป๋ชิงเฉี่ยนชะงักงันเธอกำลังจะเดินเข้าในคฤหาสน์ของหลินเฟิงแต่กลับถูกเหยนจวิ้นขวางเอาไว้: “รอเดี๋ยว”“คุณให้ชิงเฉี่ยนเข้าไปข้างในคนเดียวเหรอ?”หลินเฟิงพยักหน้าเหยนจวิ้นขมวดคิ้วแล้วพูดขึ้น: “ไม่ได้ ผมไม่ยอม ชิงเฉี่ยนเข้าไปคนเดียวอันตรายเกินไปแล้ว”“ผมตามเข้าไปด้วยกัน ถ้าหากไอ้หมอนี่ทำอะไรนอกลู่นอกทางขึ้นมาผมก็สามารถห้ามปรามได้ และก็สามารถปกป้องน้องชิงเฉี่ยนได้” หลินเฟิงกลับพูดด้วยความเย็นชา: “บ้านของผมไม่ต้อนรับคนปัญญาอ่อน”“แกแม่งกล้าด่าฉันเหรอ?” เหยนจวิ้นโกรธจนระงับอารมณ์ไม่อยู่ และพุ่งเข้าไปจะสั่งสอนหลินเฟิงแต่กลับถูกเหยนควานขวางเอาไว้: “หยุดนะ ห้ามเสียมารยาท”“พ่อ...”“หุบปาก”เหยนควานถลึงตาใส่ และเดินเข้าไปช้า ๆ แล้วพูดขึ้น: “คุณหลินคุณรักษาคุณหนูไป๋เพียงลำพังอาจจะไม่สะดวกเท่าไหร่นัก เอาแบบนี้ ให้คุณหนูท่านนี้ตามเข้าไปด้วย เป็นผู้หญิงด้วยกันก็สามารถดูแลกันได้”พูดจบเขาก็มองไปทางต่งหลิงอวี้“ใช่ค่ะ ตอนแรกคุณก็จะให้ฉันช่วยเหลือไม่ใช่เหรอ?” ต่งหลิงอวี้พยักหน้าติดต่อกันหลินเฟิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้ว
เสื้อผ้าสองตัวสุดท้ายบนตัวของไป๋ชิงเฉี่ยนโดนถอดออกไปคนทั้งคนปิดตาสองข้างลง และนอนลงที่บนเตียงทันทีหลินเฟิงก็นั่งลงที่ข้างเตียง สายตากวาดมองไปบนตัวของไป๋ชิงเฉี่ยนตามอำเภอใจต่งหลิงอวี้ที่อยู่ข้าง ๆ เห็นแบบนี้แล้วจึงถามขึ้น: “คุณจะเริ่มทำการฝังเข็มเมื่อไหร่?”หลินเฟิงกลับไม่ได้สนใจเธอจากนั้นก็วางมือข้างหนึ่งลงบนท้องน้อยของไป๋ชิงเฉี่ยนทันทีการสัมผัสที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้ไป๋ชิงเฉี่ยนตัวสั่น นิ้วมือจับผ้าปูเตียงด้วยสัญชาตญาณแต่เธอกลับไม่กล้าลืมตาด้วยซ้ำกลัวว่าจะปะทะเข้ากับสายตาของหลินเฟิงความเจ็บปวดที่จินตนาการไว้ก็ไม่ได้ส่งออกมาท้องน้อยกลับรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาเป็นระยะ ฝ่ามือของหลินเฟิงเคลื่อนขึ้นมาเรื่อย ๆไม่พูดไม่ได้ว่าผิวพรรณของไป๋ชิงเฉี่ยนบำรุงรักษาได้ดีมาก ผิวละเอียดและเนียนลื่น ขาวผ่องเหมือนหยกฝ่ามือดันขึ้นไปจนถึงตรงหน้าอกจากนั้นหลินเฟิงก็หยุดลงมืออีกข้างหนึ่งก็ดึงเข็มเงินออกมาแล้วฝังไปที่จุดเสินเชวี่ย จุดเทียนทู จุดเฟิงฝู่ และจุดชี่ห่ายสี่ห้าจุดนี้ลงไปพร้อม ๆ กันในตอนนี้ไป๋ชิงเฉี่ยนลืมตาขึ้นทันที และพูดด้วยความลำบาก: “คุณหลิน...ฉันรู้สึกแน่นหน้าอกเล็กน้อย...