บทที่ 304

พวกเขาเลิกกันอย่างไม่มีความสุข

หลังจากนั้น พวกเขาเฉยชาต่อกันมากขึ้น และดูเหมือนว่ามีเพียงลู่เจ๋อเท่านั้นที่หลงใหลในการรักษาความสัมพันธ์ของพวกเขาในฐานะสามีภรรยา

เขาจะไม่ปล่อยเฉียวซุนไปอย่างแน่นอน

แต่เขาแทบไม่รู้เลยว่าการปรากฏตัวของไป๋เสวี่ย ทำให้ภาวะซึมเศร้าหลังคลอดของเฉียวซุนที่ดีขึ้นแล้ว เริ่มแย่ลง เธอเริ่มทานยาต้านซึมเศร้า หยุดให้นมลูก...เริ่มให้เจ้าหนูลู่เหยียนดื่มนมผงแทน

ลู่เจ๋อไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้

การชดเชยที่ฝ่ายชายเคยกล่าวไว้นั้นเสี่ยงต่อความสัมพันธ์ที่แสนเย็นชาระหว่างสามีภรรยา

บางทีเขาอาจจะยังใส่ใจเฉียวซุนอยู่ แต่เขาชอบความอ่อนโยน ความน่ารัก และการชื่นชมของหญิงสาวมากกว่า นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ผู้ชายอยากอยู่ข้างนอกและไม่อยากกลับบ้าน...

เฉียวซุนป่วยหนักในช่วงปลายปี

เธอนอนไม่หลับในทุกคืน และเริ่มทานยานอนหลับ... ตอนแรกเธอทานยาแค่วันละหนึ่งเม็ด ทว่าหลังจากทานมาเรื่อย ๆ กลายเป็นว่าเธอต้อนทานเพิ่มเป็นสามเม็ด ถึงจะนอนหลับได้ แต่ถึงแม้เธอจะทานยาไปแล้ว ถ้าเจ้าหนูลู่เหยียนร้องไห้ เธอก็จะตื่นขึ้นมาทันที เพื่อมากล่อมเจ้าหนูน้อย ร้องเพลงกล่อมอย่างอ่อนโยน

ลู่เจ๋อก็ยั