บทที่ 517

ปานปู้ไม่เคยคิดว่าตนจะเสียเปรียบถึงเพียงนี้

แถมยังเสียเปรียบให้กับหยุนเจิงคนปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมนี่ด้วย

สารเลวคนนี้ วางแผนพวกเขาตั้งแต่แรกเริ่ม

แต่พวกเขากลับถูกไอ้สารเลวนี่ทำให้สับสน ไม่คิดเลยว่าไอ้สารเลวนี่จะลอบกัดถึงเพียงนี้

ตอนนี้ พวกเขาสามารถจากไปโดยไม่รับผิดชอบใดๆ เลยก็ได้

แต่พวกเขามอบม้าศึกจำนวนสองพันตัวไปแล้ว!

หากกลับไปมือเปล่าเช่นนี้ เขาไม่รู้เลยว่าจะรายงานต่อแม่ทัพคนอื่นๆ อย่างไร

หรือเขาจะเสียเวลาต่อกับหยุนเจิงก็ได้

แต่ทว่าหยุนเจิงมีปัญญานั้น เขาไม่มี

ถึงแม้องค์ชายใหญ่จะนำกองทหารม้าครึ่งหนึ่งกลับไปชายแดนเว่ยก่อนแล้ว แต่ทหารม้าที่เหลือของพวกเขาไม่มีเสบียงเหลือมากนัก!

เดิมทีพวกเขาเพียงแค่คิดว่าจะบุกอย่างรวดเร็ว แล้วโจมตีซั่วฟางค่อยชิงเสบียงมา!

เสบียงที่เหลืออยู่ในตอนนี้ คนยังพอว่า เพราะสามารถกินอาหารแห้งได้

แต่ทว่าม้าไม่สามารถทนได้มากกว่าสองวันแน่นอน!

อย่างมากก็เสียเวลาอยู่ที่นี่หนึ่งวัน พวกเขาก็จะเดินทางกลับกันแล้ว!

เพราะอย่างไร เดินทางกลับชายแดนเว่ยก็ต้องใช้เวลาเช่นกัน!

ถึงพวกเขาจะไป ศพพวกนี้ก็ยังคงตกอยู่ในมือหยุนเจิง!

แต่ทว่าหากพวกเขามอบม้าศึกอีกหนึ่งพันตัวให้