Share

บทที่ 541

รอจนหวังชี่เข้ามาในห้อง เมี่ยวอินปิดประตู

“นั่งเถอะ!”

หยุนเจิงนั่งอยู่หน้าโต๊ะ จากนั้นก็เรียกหวังชี่นั่งลง

หวังชี่ก้มหน้า “ข้าดูแลลูกน้องไม่เข้มงวด ตัวมีความผิด ละอายที่จะนั่ง!”

“เขาก็คือเขา เจ้าก็คือเจ้า!”

หยุนเจิงกล่าวเสียงเรียบ “คนในค่ายทหารซับซ้อนวุ่นวาย ยากหลีกเลี่ยงที่จะมีแกะดำ! แม้เจ้าจะมีความผิดที่ดูแลลูกน้องไม่ดีจริง แต่ความผิดของเจ้าก็ไม่ใช่หน้าที่ข้าตัดสิน!”

“ขอบคุณท่านอ๋อง”

หวังชี่ลังเล จากนั้นก็ค่อยๆ นั่งลง

เมี่ยวอินส่ายหน้ายิ้ม แล้วนั่งลงตาม

หยุนเจิงเช็ดแก้วสุราตรงหน้า จากนั้นก็รินสุราหนึ่งแก้วให้ตัวเอง ดื่มรวดเดียวหมด วางแก้วสุราลงแล้วมองไปยังหวังชี่ “ตอนนี้ข้าอยากรู้คือ เรื่องนี้ เจ้ามีส่วนเกี่ยวข้องด้วยหรือไม่? กัวไคพาคนไปปล้นสุราของสหายข้า เป็นคำแนะนำจากเจ้า?”

“ไม่ใช่! ไม่ใช่เด็ดขาด!”

หวังชี่สีหน้าเปลี่ยนไป กล่าวอย่างตื่นตระหนก “หากข้ารู้ว่าเหล้าพวกนั้นพวกเขาปล้นมา ไม่จำเป็นต้องให้ท่านอ๋องมาถึงนี่ ข้าก็จะขังพวกเขาแล้วไปขอรับโทษจากซั่วฟาง!”

“ก็ได้ ตอนนี้ข้าจะเชื่อเจ้า!” หยุนเจิงพยักหน้า “แต่ว่า ข้าก็จะส่งคนไปตรวจสอบ! หากเจ้ากล้าโกหกข้า ข้าก็ไม่ถือสาที่จะประ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status