Share
บทที่ 14
Related chapters
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 15
ณ ท้องพระโรงเรื่องน่าตกใจเกิดขึ้นติดต่อกัน สีหน้าของบรรดาขุนนางด้านชาไปหมดขโมยเข้าไปในห้องหนังสือขององค์ชายหก เป็นเรื่องที่น่าตกตะลึงมากแล้วไม่มีใครคิดว่า องค์ชายเก้าจะก้าวออกมาด้วยตนเอง ยอมรับว่าตนคือคนร้ายคนนั้น?สมองของเขา ถูกลาเตะแล้วหรืออย่างไร?เขาคงไม่คิดว่า ฮ่องเต้หวู่ปล่อยเขาไปครั้งหนึ่งแล้ว จะยอมปล่อยเขาไปครั้งที่สองกระมังเวลานี้ ฮ่องเต้หวู่เหยียดกายลุกขึ้นจากบัลลังก์มังกร หัวเราะด้วยความพิโรธ “เจ้าเก้า เจ้าคิดอยากจะตาย เจตนาทำชั่ว อย่ากล่าวโทษข้าที่ไม่เห็นแก่ความสัมพันธ์พ่อลูก จับตัวลูกทรพีคนนี้ซะ!”“ช้าก่อนพ่ะย่ะค่ะ!”หลี่หลงหลินเงยหน้าขึ้น ไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่ง และไม่ถ่อมตัวจนดูอ่อนแอ “เสด็จพ่อ กระหม่อมมีเรื่องอยากจะกราบทูลพ่ะย่ะค่ะ!”ฮ่องเต้หวู่หัวเราะในลำคอ “ว่ามา!”ฮ่องเต้หวู่ดื้อรั้นไม่ฟังความเห็นของผู้อื่นก็จริง แต่ไม่ถึงขั้นไม่ให้โอกาสลูกชายในการอธิบายยิ่งไปกว่านั้น เขาเองก็นึกสงสัยเช่นเดียวกันเจ้าเก้าเป็นคนขี้ขลาด ไม่เอาถ่าน ทว่าไม่ได้โง่เขลาและบ้าคลั่งถึงขั้นนี้!หลี่หลงหลินพูด “เสด็จพ่อ ตอนกระหม่อมไปขอโทษพี่หก ในห้องหนังสือของเขา กระหม่อมบัง
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 16
ฟึบฟึบฟึบ...ลูกศรพุ่งทะลุชั้นอากาศ ปลิดชีพทหารรักษาพระองค์ด้านข้างองค์ชายหกทันที!ซุนกวางเสี้ยวในชุดเกราะเดินสับเท้าเข้ามาหาหลี่เซวียนอย่างรวดเร็ว สองมือยื่นชุดเกราะและมีดยาวให้เขา : “กระหม่อมมาช้าไปหนึ่งก้าว ทำให้องค์ชายต้องตระหนก โปรดทรงอภัยด้วยพะยะค่ะ!”หลี่เซวียนสวมชุดเกราะพลางเหน็บมีด เอ่ยอย่างยิ้มเยาะ: “ไม่เป็นไร! ทุกอย่างอยู่ในแผนของเรา! ”เรา?เมื่อได้ยินหลี่เซวียนเรียกตัวเองว่าข้า ทุกคนในท้องพระโรงต่างก็แตกตื่น!ฝ่าบาทนั่งอยู่บนพระที่นั่งมังกร สีหน้ามืดมนและน่ากลัวมาก!เหล่าข้าราชการพลเรือนและทหารหลายร้อยคนพากันเอ่ยตำหนิ: “องค์ชายหก พระองค์กล้าที่จะกบฏ นี่เป็นความผิดร้ายแรง!" ”“เราคำนี้ พระองค์สามารถใช้แทนพระองค์เองได้งั้นหรือ?”“หรือว่า ท่านต้องการที่จะฆ่าบิดาแล้วก่อกบฏ? การเสียสติเช่นนี้ ฟ้าดินไม่อาจยอมรับได้! ท่านไม่กลัวถูกฟ้าผ่าหรือ? ”“ใช่! ท่านไม่กลัวจะถูกบันทึกไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์หรือว่าท่านก่อกบฏ จนชื่อเสียงฉาวโฉ่ไปหมื่นปี! ”หลี่เซวียนถือมีดยาวในมือ ยกขึ้นเหนือศีรษะและหัวเราะอย่างดุเดือด: “ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉาวโฉ่ไปหมื่นปี? ช่างน่าขัน! ในโลกนี้ ผู้อ่อนแอเป็
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 17
ว่ากันว่าพ่อเป็นเสือลูกไม่เป็นหมา!แต่ลูกชายตัวเองแต่ละคน ล้วนไร้ประโยชน์!เขาจะวางใจได้แต่งตั้งองค์รัชทายาท และมอบบ้านเมืองของต้าเซี่ย และประชาชนหลายล้านคนให้ไปอยู่ในมือพวกเขาได้ยังไง?“ห๊ะ?”และในขณะนี้ จู่ๆฝ่าบาทก็พบว่ามีร่างหนึ่งยืนอยู่กับที่ ไม่เพียงแต่ไม่กระวนกระวาย แต่เขายังแสดงสีหน้าสงบนิ่งอีกด้วย!แม้ภูเขาไท่ซานจะถล่มลงมาตรงหน้าสีหน้ายังไม่เปลี่ยน แม่น้ำหวงเหอตีบตันใบหน้าก็ยังไม่ตระหนก!เขาก็คือองค์ชายเก้าหลี่หลงหลิน!ฝ่าบาทขยี้ตามองอย่างสงสัยว่าตนมองผิดไปหรือไม่เจ้าเก้าเป็นบุตรของพระชายาโหรวดังคํากล่าวที่ว่า รักบ้านก็รักอีกาที่อยู่บนหลังคาบ้านนั้นด้วยพระชายาโหรวคือนางสนมคนโปรดของฝ่าบาท ย่อมต้องรักลูกชายของนางมาก อย่างไรก็ตาม เจ้าเก้าเป็นคนไร้ประโยชน์จริงๆ ทำตัวไร้สาระมากๆ ทำให้ฝ่าบาทผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า สุดท้ายที่เข้มงวดกับเขาก็หวังที่จะให้เขาดีขึ้น จึงไม่ได้คาดหวังอะไรอีก!หากเป็นก่อนหน้านี้ เมื่อเจ้าเก้าต้องเผชิญกับการก่อกบฏ คงต้องร้องไห้หาพ่อร้องไห้หาแม่ และถึงขั้นกลัวจนฉี่รดได้! แต่ครั้งนี้การแสดงออกของเจ้าเก้านั้นเกินความคาดหมายของฝ่าบาทมากเขาไม
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 18
“ทหารตระกูลซู!”“คุ้มกัน!”ซูเฟิ่งหลิงถือทวนไว้ในมือ ชี้ขึ้นไปบนฟ้า!ทหารตระกูลซูตะโกนอย่างพร้อมเพรียงกัน: “ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า! ”ไอสังหารอันมหึมา สะเทือนโลก!ฉากนี้ทําให้ทุกคนตะลึง!เหล่าองค์ชายและเหล่านางทหารต่างไม่ต้องพูดอะไร เมื่อเห็นกองกำลังเสริมมาถึง ทุกคนต่างก็ดีใจและร้องไห้ออกมา“รอดแล้ว!”“เรารอดแล้ว!”“แม่ทัพหญิงคนนี้น่าเกรงขาม สตรีผู้ไม่ยอมเป็นรองบุรุษ นางเป็นใคร?”แม้ว่าชื่อเสียงของซูเฟิ่งหลิงจะโด่งดังมากอย่างไรก็ตาม มีเพียงไม่กี่คนที่เคยเห็นซูเฟิ่งหลิงตัวจริงนอกจากนี้ คนส่วนใหญ่ก็ยากมากที่จะจับคู่แม่ทัพหญิงผู้เลอโฉมสวยในชุดเกราะสีเงินและเสื้อคลุมสีแดง กับฉายาที่ร่ำลือกันว่าเป็นเสือโคร่งฝ่าบาทเองก็ตกใจเช่นกัน: “ผู้หญิงคนนี้เป็นแม่ทัพของใคร”หลี่หลงหลินยกยิ้มเล็กน้อย: “เสด็จพ่อนางก็คือซูเฟิ่งหลิงคู่หมั้นของกระหม่อมพะยะค่ะ!"ฝ่าบาทแสดงสีหน้าตกตะลึงอย่างไม่สามารถเก็บซ่อนได้: “ซูเฟิ่งหลิงหรือ? หรือนี่คือหมากที่เจ้าวางไว้? เจ้าคาดเดาไว้นานแล้วว่าเจ้าหกจะก่อกบฏหรือ? ”หลี่หลงหลินพูดอย่างถ่อมตัว: “เป็นเพียงเรื่องบังเอิญ”“บังเอิญ...”ฝ่าบาทเหลือบมองหลี่หลงหลินอย่าง
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 19
ดวงตาของหลี่เซวียนแดงก่ำ เขาจ้องหลี่หลงหลินอย่างดุเดือด เกลียดชังจนถึงแก่นกระดูกเขาคิดคำนวณทุกอย่างไว้อย่างถี่ถ้วนแล้วเว้นเพียงเจ้าเก้าที่ไร้ประโยชน์คนนี้เท่านั้น!“ยุทธ์จับโจรเอาหัวโจก!”“แม่ทัพซุน!” “เจ้าไปฆ่าซูเฟิ่งหลิง เพื่อเป็นขวัญกําลังใจให้กับกองทัพของเรา!” หลี่เซวียนสูดลมหายใจลึก ควบคุมจิตใจให้สงบนิ่ง และออกคําสั่งกับซุนกวางเสี้ยวซุนกวางเสี้ยวเป็นแม่ทัพที่ดุร้ายคนแรกภายใต้การบังคับบัญชาของเขา!ทหารที่เหลืออยู่พันนายของตระกูลซู เดิมคือจะหนีกลับจากดินแดนทางเหนือ ขวัญกําลังใจทหารของพวกเขาต่ำมาก เมื่อซูเฟิ่งหลิงแม่ทัพรบจนตัวตาย งั้นขวัญกำลังใจทหารของทหารที่เหลืออยู่ของตระกูลซูคงพังทลายลงอย่างแน่นอน พ่ายแพ้โดยที่ยังไม่ได้ต่อสู้! ดวงตาของซุนกวางเสี้ยวฉายแววตาดูถูกเหยียดหยาม เขาเอ่ยเยาะเย้ย: “ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่ว่านางจะชื่อเสียงโด่งดังสักเพียงใด จะมีความสามารถสักแค่ไหนเชียว? ขวานใหญ่ของรองแม่ทัพ หิวโหยมานานแล้ว! ไม่จําเป็นต้องร่วมมือกัน ก็ตัดหัวนางลงจากหลังม้าได้อย่างแน่นอน! ” เมื่อหลี่เซวียนเห็นว่าซุนกวางเสี้ยวมั่นอกมั่นใจมากเช่นนี้ เขาเพียงพยักหน้าและพูดว่า “ไ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 20
พระราชโองการของฝ่าบาท เป็นขวัญกําลังใจให้แก่ทหารที่เหลืออยู่ของตระกูลซู พวกเขารีบรุดวิ่งเข้ามาอย่างไม่กลัวความตาย พวกหน่วยทหารกล้าตายแปดร้อยนายจะเคยพบเหตุการณ์เช่นนี้ได้ยังไง พวกเขาถูกจู่โจมจนเละตุ้มเปะไปหมด พ่ายแพ้ราบคาบ! ในเวลาเพียงครึ่งชั่วยาม กลุ่มกบฏส่วนใหญ่ถูกสังหารและได้รับบาดเจ็บ ส่วนที่เหลือคุกเข่ายอมจํานน ซูเฟิ่งหลิงจับหลี่เซวียนด้วยมือตัวเอง มัดเขาไว้อย่างแน่นหนา และพาเขาไปหาฝ่าบาท “ดี!” ฝ่าบาทดีใจมาก เขามองไปที่ซูเฟิ่งหลิง: “ข้าพูดคำไหนคำนั้น! เจ้าต้องการรางวัลอะไร? เครื่องประดับทอง ชุดเกราะและดาบ เรือนหลังงามที่ดินแปลงสวย เจ้าเอ่ยปากมาได้! ” ซูเฟิ่งหลิงมีแผนอยู่ในใจแล้ว นางคุกเข่าลงบนพื้นแล้วส่ายหัว: “ฝ่าบาท! หม่อมไม่ต้องการรางวัลเหล่านี้! ” ฝ่าบาทประหลาดใจ: “ห๊า? แล้วเจ้าต้องการสิ่งใด? ” ดวงตาของซูเฟิ่งหลิงแดงระเรื่อ: “แม่ทัพสิบแปดคนของตระกูลซู ได้ปกป้องชายแดนทางเหนือมาเป็นเวลาหลายปี มีความจงรักภักดี สร้างชัยชนะในการรบ! แต่พวกเขาตกเป็นเหยื่อของผู้ทรยศและเสียชีวิตในสนามรบ กองทัพตระกูลซูก็เหลือทหารเพียงพันนายเท่านั้น! ” “ทุกวันนี้ มีคนไม่น้อยใส่ร้
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 21
มีผู้ใดไม่รู้บ้างว่า การประชุมขุนนางในตอนนี้ แบ่งพรรคแบ่งพวก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแก่งแย่งชิงดีระหว่างขุนนางฝ่ายบุ๋นบู๊ ยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆขุนนางฝ่ายบู๊ส่วนใหญ่เป็นญาติสายตรงของตระกูลซู พวกเขาสนับสนุนซูเฟิ่งหลิงให้ลงสนามรบ เช่นนี้ไม่มีอะไรให้วิจารณ์ได้แต่ขุนนางฝ่ายบุ๋นสนับสนุนซูเฟิ่งหลิงเช่นเดียวกัน ก็สมควรที่จะไตร่ตรองดูแล้ว!นอกจากนี้ ยังมีอีกจุดหนึ่งก็คือบารมีของตระกูลซูในกองทัพทหาร!ถ้าหากซูเฟิ่งหลิงลงสนามรบ ถูกคนฆ่าตาย ตัดสายเลือดคนสุดท้ายของตระกูลซูเกรงว่าจะต้องเกิดการก่อกบฏขึ้นในกองทัพ!ถึงตอนนั้น ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเร่งเดินทัพบุกเข้ามา ต้าเซี่ยก็จบเห่แน่!เห็นได้อย่างชัดเจนมากว่า ฮ่องเต้หวู่ก็เห็นจุดนี้แล้ว ถึงได้ลังเลเช่นนี้ในเมื่อฮ่องเต้หวู่ไม่สามารถให้ซูเฟิ่งหลิงนำทัพทหารพ่ายศึกลงสนามรบ ไปตายอย่างเสียเปล่าได้เช่นนั้นเขาทำได้แค่เพียงปฏิเสธซูเฟิ่งหลิง คิดหาหนทางให้นางกับทหารพ่ายศึกหนึ่งพันนายรั้งอยู่ที่เมืองหลวงในความเป็นจริง นี่คือเส้นทางที่เดินต่อไปไม่ได้เช่นกันซูเฟิ่งหลิงกลับไม่สนใจส่วนที่สำคัญอยู่ที่ทหารพ่ายศึกหนึ่งพันนาย!มีผู้มารุกรานอาณาเ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 22
องค์ชายเก้าเองก็อยากยกทัพไปปราบหมานอี๋ ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเช่นกัน?เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่หลงหลิน ขุนนางทั้งฝ่ายบุ๋นบู๊ไม่กล้าที่จะเชื่อหูของตนเององค์ชายเก้าขี้ขลาดมาแต่ไหนแต่ไรก่อนหน้านี้กองทัพตระกูลซูทำสงครามกับเผ่าหมาน อยู่ที่ดินแดนทางเหนือ เขาตกใจจนหนีการสู้รบ ทำให้ราชวงศ์ต้องอับอายเหตุใดตอนนี้องค์ชายเก้านิสัยถึงได้เปลี่ยนไป?องค์ชายพระองค์อื่น ก็มีสีหน้าประหลาดใจเช่นกัน จ้องมองน้องชายคนเล็กสุดของตนพวกเขาเข้าใจอุปนิสัยของหลี่หลงหลินเป็นที่สุดแล้วไม่เข้าใจจริง ๆ ว่า เหตุใดหลี่หลงหลินถึงเป็นฝ่ายเสนอตัวขอนำทัพ ออกศึกกับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือซูเฟิ่งหลิงเองก็ตกใจเช่นกัน ดวงตานกการะเวกจ้องมองหลี่หลงหลินด้วยความประหลาดใจองค์ชายเก้าผู้ไร้ความสามารถ คิดไม่ถึงว่าจะไม่กลัวตาย ยอมยกทัพออกศึกกับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือกับตนถึงแม้ว่าเขาจะไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิงแต่ความกล้าหาญครั้งนี้ทำให้ผู้คนต้องเปลี่ยนมุมมองใหม่!มีเพียงฮ่องเต้หวู่ที่โมโหจนควันออกหู หัวใจเต็มไปด้วยเพลิงโทสะ ค้อนหลี่หลงหลินด้วยความดุร้าย!เจ้าเก้ายังคงเป็นคนไร้ประโยชน์คนนั้นเช่นเดิม!เราพูดชั
Latest chapter
- องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 30
- องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 29
- องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 28
- องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 27
- องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 26
- องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 25
- องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 24
- องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 23
- องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 22
