Share

บทที่ 0013

เมื่อผู้คนกลับไปกันหมด หรงเหวินเมี่ยวก็แอบมาอยู่ข้างพระสนมเฉินกุ้ยเฟยแล้วย่อกายลงเล็กน้อย "เรื่องวันนี้ต้องขอบพระคุณพระสนมมากด้วยเพคะ"

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยกลับไม่ใส่ใจมาก "คุณหนูหรงไม่ต้องคิดมาก ข้าแค่เปลี่ยนผ้าอ้อมให้หว่านหว่านแล้วบังเอิญพบเข้าเท่านั้น เรื่องวันนี้รอดพ้นได้เพราะคุณหนูหรงฉลาดมีไหวพริบต่างหาก"

หรงเหวินเมี่ยวเห็นพระสนมเฉินกุ้ยเฟยพูดแบบนี้ก็กระจ่างในใจ พระสนมเฉินกุ้ยเฟยไม่ได้มีความคิดที่จะทวงคืนบุญคุณแต่อย่างใดจึงเก็บเรื่องนี้นี้เอาไว้ในใจ

ทุกคนต่างรู้ว่า พระสนมเฉินกุ้ยเฟยเป็นน้าสาวแท้ ๆ ขององค์รัชทายาท และนางก็ไม่มีทายาทดังนั้นจึงต้องช่วยองค์รัชทายาทปูทางเป็นธรรมดา หากวันนี้ตนรอดพ้นจากแผนขององค์ชายสามแล้วเข้าไปพัวพันกับองค์รัชทายาทอีกก็จะเป็นการทำลายชื่อเสียงอันดีของท่านพ่อได้

ดังนั้นจึงกล่าวขอบคุณ ทำความเคารพและออกจากวังไปพร้อมท่านแม่

หรงเหวินเมี่ยวกลับบ้านเล่าเรื่องนี้ให้กับท่านพ่อและท่านแม่ ใต้เท้าหรงทั้งบ้านชื่นชมพระสนมเฉินกุ้ยเฟย และชื่นชอบองค์รัชทายาทมากขึ้น บอกว่าขอแค่องค์รัชทายาทไม่มีความคิดที่ไม่ดีจะตอบแทนอย่างดี

แต่ว่า มันก็เป็นเรื่องของอนาคต

ขณะเดียวกัน ณ ห้องทรงอักษร เพราะคำพูดคำเดียวของหรงเหวินเมี่ยวเมื่อครู่ ทำให้ฮ่องเต้ต้าฉู่อาละวาดทันที

บัดนี้กำลังพูดคุยเรื่องนี้อย่างละเอียดกับหัวหน้าผู้ตรวจการแผ่นดิน รองหัวหน้าผู้ตรวจการแผ่นดินและราชครูหลิน

"กรมสอบสวนไปปตรวจสอบเถอะ" หลังจากที่ฮ่องเต้ต้าฉู่ระบายความโกรธเสร็จก็สงบสติอารมณ์ลงมาก

หลังจากที่ใต้เท้าทั้งสองรับราชโองการ ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็กำชับอีก "ใต้เท้าหรง แม้เรื่องนี้ข้องเกี่ยวกับบุตรสาวตระดูลหรง แต่ก็ต้องทำงานอย่างเที่ยงธรรม ห้ามใช้งานแก้แค้นส่วนตัว"

"ฝ่าบาทโปรดวางใจได้พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะทำงานอย่างเที่ยงธรรมแน่นอน" ใต้เท้าหรงเคยส่งรายงานให้ฮ่องเต้ว่า เสนาบดีชุยเล่นพรรคเล่นพวกกับเหล่าขุนนาง เพียงแต่รายงานนั้นที่เคยส่งกลับจมหายไปไร้การตอบกลับ

เมื่อใต้เท้าทั้งสองของกรมสอบสวนกลับไป ฮ่องเต้ต้าฉู่ถึงค่อยถอนหายใจแล้วพูดกับราชครูหลิน "เห็นทีบัดนี้ องค์ชายสามก็มีความคิดช่วงชิงตำแหน่งแล้ว"

ราชครูหลินเห็นฮ่องเต้ต้าฉู่รำคาญใจก็เอ่ยปากปลอบใจ "ดีที่ตอนนี้รู้เจตนาของเสนาบดีชุย ทำให้สามารถดับไฟแต่ต้นลมพ่ะย่ะค่ะ"

"แล้วราชครูคิดว่า ในบรรดาองค์ชายใครเหมาะสมที่จะเป็นฮ่องเต้ที่สุด?"

ราชครูหลินมองฮ่องเต้ต้าฉู่แล้วกลืนน้ำลาย ไม่ยอมตอบสักที "กระหม่อมคิดว่าองค์รัชทายาทนี่แหละดีที่สุดพ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาทมีนิสัยอ่อนโยน ใจกว้างมากที่สุด"

เมื่อฮ่องเต้ต้าฉู่ลองเชิงถามอะไรไม่ได้ก็ให้เมิ่งฉวนเต๋อส่งราชครูหลินออกไป แล้วจึงเรียกอิ่งอีมา

"เจ้าไปตามสืบคนของเสนาบดีชุยที่ชื่อหนิงซวี่มา สืบมาให้ละเอียด จากนั้นก็ส่งหลักฐานให้หัวหน้าผู้ตรวจการแผ่นดิน"

พูดจบก็กำชับอย่างไม่วางใจ "โดยเร็ว"

เมื่อเรื่องนี้จบเขาถึงค่อยนึกได้ว่า วันนี้เดิมทีเป็นพิธีแต่งตั้งตำแหน่งของพระสนมเฉินกุ้ยเฟย และก็ถูกทำลายไปแล้ว

จึงออกจากห้องทรงอักษรและมุ่งไปยังตำหนักชิงอวิ๋นทันที

"วันนี้ทำลายพิธีแต่งตั้งตำแหน่งของเจ้าเสียหมด" เมื่อก่อนที่ฮ่องเต้ต้าฉู่ดูแลพระสนมเฉินกุ้ยเฟยก็เพราะอดีตฮองเฮา แต่บัดนี้กลับมีความจริงใจเพิ่มขึ้นกว่าเดิมมาก

"ฝ่าบาทก็รู้เพคะ ว่าหม่อมฉันไม่สนใจพวกนี้อยู่แล้ว" พระสนมเฉินกุ้ยเฟยตอบเสียงเบาอ่อนหวาน "แต่ไม่รู้ว่าฝ่าบาทได้เลือกพระชายาให้องค์รัชทายาทแล้วหรือยังเพคะ"

ลู่ซิงหว่านถอนหายใจออกมาทันที ดึงดูดสายตาของทั้งคู่

[ท่านแม่ เมื่อก่อนท่านเป็นรองแม่ทัพโหดเหี้ยมเด็ดขาดไม่ใช่หรือ? ทำไมบัดนี้อยู่ในวังกลับขี้ขลาดแบบนี้ ข้าล่ะอยากเห็นตอนท่านอยู่ในสนามรบเสียจริง]

คำพูดของลู่ซิงหว่านทำให้ฮ่องเต้ต้าฉู่มองพระสนมเฉินกุ้ยเฟย และก็จิตนาการถึงภาพของนางที่โหดเหี้ยมเด็ดขาดในสนามรบเหมือนกัน

ดังนั้นจึงเกิดความคิดอื่นขึ้นมา "หรือว่าจัดงานขี่ม้าตีคลีดีไหม? เจ้าต้องถนัดเป็นแน่"

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยได้ยินประโยคนี้ตาก็เป็นประกาย เมื่อก่อนนางชอบขี่ม้าตีคลีมาก แต่ประกายนั้นก็ดับมอดไปอย่างรวดเร็ว "ช่างมันเถอะเพคะ ด้วยตำแหน่งของหม่อมฉันบัดนี้ ไม่เหมาะสมเพคะ"

"ไม่เหมาะสมอะไรกัน ข้าบอกให้เจ้าตีเจ้าก็ตีสิ"

"ถ้าเช่นนั้นหม่อมฉันขอบพระทัยฝ่าบาทมากเพคะ"

ทั้งสองพูดคุยกันเสร็จ ฮ่องเต้ต้าฉู่ก้วนกลับมาบทสนทนาเมื่อครู่ "เจ้ามีบุตรสาวของตระกูลไหนในใจแล้วหรือ?"

เมื่อครู่ฮ่องเต้ต้าฉู่พูดถึงขี่มาตีคลี ทำให้พระสนมเฉินเฟยเปิดใจพูดออกมาตรง ๆ "หม่อมฉันว่าคุณหนูหานแห่งจวนแม่ทัพใหญ่ทหารม้าไม่เลวนะเพคะ"

"หืม?" ฮ่องเต้ต้าฉู่หัวเราะออกมา "คิดเหมือนเสด็จแม่เลย"

"ไทเฮาก็คิดว่าคุณหนูหานไม่เลวหรือเพคะ?" พระสนมเฉินกุ้ยเฟยประหลาดใจ เดิมทีนางคิดว่าจวนแม่ทัพใหญ่ทหารม้ายศสูงไป เกรงว่าฮ่องเต้ต้าฉู่จะเกิดความสงสัย คิดว่าราชทายาทจะใช้การแต่งงานดึงเหล่าขุนนางใหญ่เป็นพวกเดียกวัน

"หม่อมฉันเห็นว่าคุณหนูหานผู้นั้นเป็นคนมั่นคงและนิสัยร่าเริง เหมาะกับหลานฉันของหม่อมฉันที่เป็นคนไม่ชอบพูดมากนัก"

ทั้งสองพูดไปก็หัวเราะออกมา

[เสด็จพ่อและท่านแม่ตาถึงกันทั้งคู่จริง ๆ ในนิยายพี่องค์รัชทายาทก็แต่งกับคุณหนูหานเนี่ยแหละ ทั้งสองรักและเข้ากันได้ดีมาก เพียงแต่พี่ชายใหญ่ใกล้จะถูกหรงอ๋องปองร้ายแล้ว น่าสงสารพี่สะใภ้ข้าคนนี้จริง ๆ ]

ฮ่องเต้ต้าฉู่มองลู่ซิงหว่าน เมื่อได้ยินที่นางพูดเลยคิดในใจว่า ตนจะต้องปกป้องลูกสาวของตนให้ดี

ส่วนฝั่งพระสนมเฉินกุ้ยเฟยก็ร้อนใจ บัดนี้เรื่องเสนาบดีชุยถูกเปิดโปงแล้ว ตนจะบอกฮ่องเต้เรื่องที่หรงอ๋องคิดกบฏอย่างไรดี?

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยครุ่นคิดอยู่นาน สุดท้ายก็ใช้หว่านหว่านเป็นข้ออ้างกลับจวนติ้งกั๋วโหว ให้ท่านพ่อตรวจสอบหรงอ๋องแล้วแอบส่งหลักฐานให้ฮ่องเต้ต้าฉู่ลับ ๆ นี่คือวิธีที่ดีที่สุดแล้ว

เมื่อเรื่องที่พระสนมเฉินกุ้ยเฟยกลับจวนติ้งกั๋วโหวไปเยี่ยมญาติเข้าหูไทเฮา ไทเฮาจึงส่งแม่นมข้างกายให้มาส่งราชดำรัส

กล่าวว่า ให้องค์ชายใหญ่และองค์ชายสองตามไปด้วย และพาเผยฉู่เยี่ยน ซื่อจื่อน้อยของจวนอันกั๋วกงไปด้วย

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยคิดว่าเป็นเรื่องใหญ่เกินไปจึงปฏิเสธไปครั้งหนึ่ง แต่ไทเฮาก็เรียกนางไปตำหนักหรงเล่อด้วยพระนางเอง นางถึงค่อยยอมและรีบเตรียมตัว

คนที่ดีใจที่สุด แน่นอนว่าต้องเป็นลู่ซิงหว่าน!

[ว้าว ได้ออกนอกวังแล้ว ได้ออกนอกวังแล้ว จะออกนอกวังแล้วท่าแม่จะพาข้าไปเที่ยวข้างนอกแล้ว!]

ได้ยินเสียงเด็กเล็กน่ารักดีใจลู่ซิงหว่านทุกวัน พระสนมเฉินกุ้ยเฟยคิดว่าความคิดนี้ก็ไม่เลวเท่าไหร่

ถึงวันที่ออกนอกวัง พระสนมเฉินกุ้ยเฟยเตรียมตัวตั้งแต่เช้า องค์ชายใหญ่ องค์ชายสอง เผยเสี่ยวซื่อจื่อก็มารอหน้าตำหนักชิงอวิ๋นแต่เช้า

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยเป็นคนถ่อมตน แต่เพื่อหน้าตาของราชวงศ์แล้วจึงจำเป็นต้องนั่งในเกี้ยวแสนหรูหรา ส่วนองค์ชายใหญ่และคนอื่นก็ขี่ม้าตาม

หลังออกจากวัง เนื่องจากเส้นทางเดิมต้องผ่านตลาด เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการติดขัด พระสนมเฉินกุ้ยเฟยจึงเอ่ยปากให้องครักษ์ที่แบกเกี้ยวเปลี่ยนเส้นทาง

แต่ไม่คิดว่าเดินทางได้ไม่นาน ก็พบเข้ากับหานซีเยว่ที่กำลังถูกเสิ่นเป่าซวง บุตรสาวคนรองของภรรยาเอกแห่งจวนราชเลขากรมขุนนางดักไว้หน้าร้านแห่งหนึ่ง

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยตาแหลมเห็นได้ทันทีตั้งแต่ยังไกล จึงเปิดม่านขึ้นถาม "จิ่นเหยา ข้างหน้าคือคุณหนูหานแห่งจวนแม่ทัพใหญ่ทหารม้าใช่หรือไม่?"

ลู่จิ่นเหยา ก็คือชื่อขององค์ชายใหญ่

เนื่องจากก่อนหน้านี้พระสนมเฉินกุ้ยเฟยได้บอกเรื่องหานซีเยว่แก่องค์ชายใหญ่แล้ว ดังนั้นเขาจึงใส่ใจและจำนางได้

เสิ่นเป่าซวงคนนี้ชื่นชอบองค์รัชทายาท ทุกคนในเมืองหลวงรู้กันถ้วนหน้า บัดนี้แค่เพราะได้ยินมาว่าฮ่องเต้ต้าฉู่มีพระประสงค์จะให้หานซีเยว่เป็นพระชายาองค์รัชทายาท จึงไม่พอใจและดักหานซีเยว่ไว้ที่หน้าร้านเสื้อผ้าเพื่อหาเรื่องตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว

เดิมทีหานซีเยว่ไม่อยากมีเรื่องกับนาง อยากรีบออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด แต่ไม่คิดว่านางกลับเหิมเกริมขึ้นเรื่อย ๆ

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status