บทที่ 70

เฉียวอีตกตะลึงและเงยหน้าขึ้นมองหลู้เหวินโจว

"คุณพูดอะไร"

หลู้เหวินโจวหยิกแก้วที่ขาวและเปล่งประกายของเธอ และพูดด้วยรอยยิ้ม" ของๆ คุณ แน่นอนว่าต้องส่งไปที่ห้องทำงานของคุณ ไม่งั้นจะส่งไปที่ฉันหรอ"

คําพูดของเขาทําให้ดวงตาของซ่งชิงหยาแดงก่ําในทันที

"พี่เหวินโจว แค่ให้ฉันลองหน่อยก็ไม่ได้เลยเหรอ"

หลู้เหวินโจวเลิกคิ้วและมองเธอ น้ําเสียงสบายๆ " ชุดนี้ไม่เหมาะกับคุณ ไปดูชุดอื่นเถอะ คิดเงินในบัญชีฉัน" "

พูดจบ เขาก็ไม่รอให้ซ่งชิงหยาตอบโต้ และกอดเฉียวอีไว้เดินลงชั้นล่าง

เมื่อมองไปที่ด้านหลังที่สนิทสนมของพวกเขา ซ่งชิงหยาก็ร้องไห้อย่างเศร้าโศกขึ้นมา

"คุณป้า พี่เหวินโจวไม่ใช่ว่าต้องการให้เลขาเฉียวเป็นคู่ควงหรอกนะ แล้วฉันจะทำยังไง

คุณนายหลู้ช่วยเธอเช็ดน้ําตาและปลอบเธอไปด้วย" ไม่ต้องกังวล ตําแหน่งนายผู้หญิงของตระกูลหลู้ เป็นของคุณเท่านั้น ถ้าครั้งนี้คุณได้ดีในงานเลี้ยงนี้ เหวินโจว จะต้องเห็นความดีของคุณอย่างแน่นอน" "

ซ่งชิงหยาพิงไหล่ของคุณนายหลู้และร้องไห้สะอึกสะอื้น แต่ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม

ก่อนที่เฉียวอีจะรู้สึกตัว เขาก็ถูกหลู้เหวินโจวพาขึ้นรถ

เดิมทีเธอคิดว่าคราวนี้จะเหมือนเ