When I was a kid, my mom always taught me practice self-control specially when I get angry. I still remember when my parents were called to the principal's office because I included myself in a fight. My enemy got his shoulder bleed because of the pencil I used to stab him. Well, what can I say, he really irritates me to hell.Since then, they always taught me to control myself because I discover that having a short-tempered run in our blood. But there are things that no matter how hard you control yourself; you'll fail. Especially when an angel with a body of a sinner is lying beside you.Sinubukan kong ilayo ang aking mga kamay sa kaniya pero parang magmet ang katawan niya na hinihila ang aking mga kamay. Her upper body almost rest on mine. Her arms clinging to me like I will go somewhere, and she don't want to let go. She snores a little but that's not what bothers me. It’s her naked body that was so warm and so soft against mine. It’s her nipples touching my chest. And her knees th

Nakangiti ako habang dala-dala ang isang bouquet ng bulaklak. The summer sun still shines brightly. Summer was about to end but I couldn’t think of anything that might go wrong. Everything just happened smoothly.But I was so dumb that time to even assume that everything’s fine. Kinuha ko ang susi sa aking bulsa at saka binuksan ang pinto. Nakahanda na ang ngiti ko at itinago pa ang bulaklak sa likod ko. I hope she’ll like it. Perong parang tinakasan ako ng pagkatao ko nang makita ko si Arila na nakahandusay sa sahig malapit sa hagdan, habang hinahampas ang kaniyang ulo.Tangina! Nahulog ba siya sa hagdan?!“Stupid! Stupid! You’re so stupid!” sabi niya saka patuloy pa rin sa pananakit sa sarili.“Arila!” Agad kong nabitawan ang hawak na bulaklak saka dumiretso sa kaniya. Hinawi ko ang buhok niya at nabasag ang puso ko ng makita siyang umiiyak. Puno ng luha at pawis ang kaniyang mukha. Dumidikit tuloy ang ilang hibla ng kaniyang buhok sa mukha niya. Nanlambot ako sa itsura niya.Kinul

"Terrence?" Tumingin ito sa akin ng kunot ang noo."Zyle, remember? Kaibigan ni C. Nagkita na tayo noon sa resort ng kaibigan namin." Saka lang bumakas sa mukha niyang naaalala niya ako."Yeah. I remember."That was our first conversation after not seeing each other for a year. But who would have thought we will be friends after?Naabutan ko siya sa harap ng kaniyang locker. Binuksan ko ang katabing locker nito saka inilagay ang mga librong sa awa ng Diyos ay hindi ko na gagamitin."You too still have art app next sem?"Tumango lang ako. "Let's get the same sched.""Sure," then he smiled playfully. Napailing na naman ako."Are you setting me up again with Cassie?" I asked him as we both close our lockers.As if on cue, I heard the familiar voice making us turn to our left. "Hi, Rencey!"Lumapit ito kay Terrence at kumapit sa baraso niya. Kung hindi ko alam na magkapatid ang turingan nila, iisipin ko talagang childhood sweetheart sila, e."Morning, Cassie. Won't you greet my friend?" I

“Zyle!” Napangiti ako ng makita siyang nakaupo sa kama ng nakangiti. Nakakumot siyang puti at mayroong sidetable na may iilang prutas at gamot sa gilid.Inilahad niya ang kaniyang mga lamay, parang nanghihingi ng yakap. Napapailing na lumapit ako sa kaniya.“Welcome back.”Hinampas niya ang likod ko kaya napatawa ako. “Kamusta naman ang sleeping beauty namin?”“Gago!” natawa ako ng batuhin niya ako ng unan.“Pero hindi nga, ayos ka lang?”“Oo naman. Sabi ng doctor dito muna ako para sa mga test. Saka para rin mamonitor muna ako. Takte, apat na taon rin akong tulog, ano. Para ngang hindi ko na alam maglakad.” Pareho kaming natawa sa sinabi niya.Kakagising niya lang from coma last week pero mukhang okat naman siya.Naupo ako sa upuan malapit sa kaniya.“Zyle, kamusta ka na?”“I guess I’m okay.” Napatango-tango siya.Pareho kaming natahimik. Pakiramdam ko ay may gusto siyang sabihin pero nag-aalangan siya. Pero pagkalipas ng ilang sandal ay tumikhim siya.“Balita ko ikakasal ka na?”Tuma