(Jeff POV)It's time to let you go. I know.Letting go, masakit ngunit para sa ikakabuti ng lahat kailangan mo palayain.But you sister, nakatali ang lahat ng buhay niya sayo. Kapag nawala ka, guguho siya. Yun ang nararamdaman niya. Maybe dahil wala siyang mapagkatiwalaan bukod lang sayo. I love your sister Juan Carlos. Gusto ko nga di makita ang mga labing yun na sumimangot. Malungkot.I want to see her na umiiyak dahil sa labis na kaligayahan.Ang tali ninyong dalawa, mahirap putulin. At kapag nagkusa ka man ngang umalis, masasaktan ang kapatid mo. There’s no hope I know. Pareho ko lang kayo pinapahirapan. You need to go somewhere Carlos, but you can't dahil sa mga nakikita mo.Missamy makes you feel na kailangan ka niya.This is the toughness thing to do pero kailangan ko sabihin sa kanya ng paunti-unti.She needs to let you go.I promise Juan Carlos, I

(Missamy POV)Dati rati naiinis ako dahil masyado kang matangkad sa akin at binubully mo ako sa kapandakan ko.Eh sa babae ako! Same lang ang genes natin.Ngunit ngayon, nasa higaan ka, kaya ako ang matangkad sayo.Kuya naman eh, ayokong nakikita kang ganyan.Pero kahit nga ako ang matangkad sayo dahil nakatayo ako ngayon, I can honestly say that I will always look up to you. Nang mamatay magulang natin, ikaw itong natira sa akin. Tumayo ka bilang magulang ko. Sinakripisyo mo ang sarili mo para sa akin.Masyado mo akong ini-spoiled. Tapos iiwan mo naman ako ng ganto.You have a huge plan for my future rather to yourself.Grabe. Nagpakabayani ka sa akin Kuya. From the time I was very young you said I would do something big. You saw me na magmamadre ako dahil ang hilig kong umiyak sa mga bagay-bagay. Kahit ibon iniiyakan ko. You tell me I am lovely. I

(Missamy POV)Pumasok ng kompanya si Jeff at ako, ang haba daw ng tulog ko. Nag-ala sleeping beauty.Tumawag si Jeff kinatanghalian, niyaya akong lumabas. “Uhmmm. Nagluto ako Jeff, gusto mo bang magpadala ako sa office mo?” “Ohh. Sure. Wala pala tayong lunch date ngayon.” “Sira. Ikaw, kailangan mo magpahinga kahit paano. Remember, di ka robot Jeff.” “At last, naintindihan mo din ako Missamy.” “Ikaw lang naman ang pumapansin sa akin. Di ko naman talaga hangad ang attention mo.” “Okey. Pack my foods right now, gutom na ako Missamy.” “Sure.” At masaya nga ako na nilagyan ng pagkain ang baunan. Nang maalala ko si Kuya Carlos. Araw-araw ko hinahanda ang baunan niya.Haist.Kuya sana even sa simpl

(Jeff POV)“Bukas Death Anniversary ng mga magulang ninyo, at bilang pag-alala sa kanila, personal kong inaabot taon-taon ang pakikiramay ko.” Ang Elder na nga.“Sa mag-asawang Opiana, at sa inyo Jay. Nga pala kayong dalawa ni Jean, kamusta na kayo? Umamin ka na ba kung nasaan ang anak niyo?”Biglang tanong ng Elder kay Dexs na ikinayuko nito. “Wag ka sa akin matakot. Kung gusto mo talaga parusahan si Jean, Okey lang sa akin. Alam ko naman na di magtatagal aaminin mo sa kanya.”Bigla akong sinipa ni Missamy sa ilalim ng mesa.Still, nasa laro parin tayo Missamy. Gusto mo na ba ako umamin para malaman na ng Elder ang katarantaduhan ko at di nga ako maging karapat dapat na Elder? Tss. Ang gulo pa naman ng kompanya ko dahil sa kapatid mo. Ngunit ayos lang, basta nga manatili ka lang sa tabi ko. “Ikaw naman Jeff mag-usap tayo mamaya

(Missamy POV)Hangang sa biglang nawala yung video sa screen na ipinapakita para nga sa tribute sa nagawa ng Elder sa termino niya.Pumalit isang lalaki na nakamaskara. “Binabati ko ang bagong Elder ng pamilyang Lee Chan ngayon. Hindi nga lang personal, ngunit naparating ko naman ang regalo ko sa inyo.”At ipinakita ang nanagyayari sa labas. May nagbabarilan.“Sila ang una mong mapapatay Jeff sa termino mong ito. Goodluck at talagang gagawa ako ng paraan para maibalik ang lahat na dapat ay akin.” Hindi naman siya si Jean diba? Andito siya… Si Jude? Nang hinila na ako ni Jay, akay ng tauhan sila Icy at Seven.“Drive them safely Jay.” “Jeff.” “Sa ganito kayong paraan na makakalabas ng ligtas.” “Ikaw?”Ngumiti na lang siya sa