"ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ฮ่องกงใช่ไหม?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ“พวกเขาไม่รู้เหรอว่าในฮ่องกงและลาสเวกัสนั้น เราสามารถใช้ความแข็งแกร่งของเราบดขยี้พวกเขาได้อย่างง่ายดาย?”จูเลียนตอบด้วยเสียงเคร่งเครียด "พวกเขาไม่ได้โง่ขนาดนั้นหรอกครับคุณยอร์ก"“พวกเขาจ่ายเงินก้อนโตเพื่อล่องเรือสำราญ และจดทะเบียนชื่อของพวกเขาจากต่างประเทศด้วย เรือสำราญนี้มีทหารรับจ้างพร้อมอาวุธจากดาร์ก ไอส์แลนด์อยู่เป็นจำนวนมาก!“นอกจากนั้นยังมีบุคคลสำคัญอีกนับร้อยคนที่ไปเยือนอเมริกาด้วยการล่องเรืองสำราญ!“ไม่มีทางที่จะเข้าไปได้ง่าย ๆ เลยครับ“นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมการจัดการกับคุณย่าคอบบ์และคนอื่น ๆ จึงกลายเป็นเรื่องยากอยู่นิดหน่อย"“ตระกูลจอห์นเหรอ?”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว“หนึ่งในสิบตระกูลชั้นนำน่ะเหรอ?”“ใช่แล้วครับ" จูเลียนตอบ“โอเชี่ยนนิค คอร์ปอเรชั่นเป็นบริษัททำเงินให้กับตระกูลจอห์นอย่างมาก พวกเขาดำเนินธุรกิจภายใต้ชื่อบริษัทนี้ด้วยความเจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างมาก“ผมได้ยินมาว่าแม้แต่ตระกูลพาเทลยังดำเนินธุรกิจการขนส่งได้ด้อยกว่าตระกูลนี้ด้วย“นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเมื่อพิจารณาจากเรื่องนี้เพียงอย่างเดียว ก็พอจะรู้แล้

วาเลรี่และอีเดนสบตากันหลังจากได้ยินคำพูดของคุณย่าคอบบ์ พวกเขาคิดว่าเธอกำลังเคร่งเครียดไปนิดหน่อย...คุณย่าคอบบ์ถอนหายใจ“นอกจากนี้ เราก็ยังมีเวลาเสมอ ตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่!“ความเจริญรุ่งเรืองจะไม่คงอยู่ตลอดไปหรอก!“ตอนนี้เคทีกำลังรุ่งโรจน์เนื่องจากมีไอ้ฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ อีกมากมายมาช่วย!“เราไม่สามารถเอาชนะเธอในตอนนี้ได้!“แต่ตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่ในอเมริกาและเกาะมหาเศรษฐีพวกนั้นเอาไว้ เราก็จะมีโอกาสลุกขึ้นได้อีกครั้งเสมอ"ท้ายที่สุดแล้วชาวอเมริกันพยายามสร้างที่มั่นขึ้นในทะเลใต้ เพื่อใช้ต่อสู้กับประเทศ H!“ถ้าเราแสดงความภักดีต่อพวกเขา พวกเขาก็จะให้การสนับสนุนภารกิจของเราอย่างแน่นอน!“ถ้าสิ่งนั้นเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ก็คงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเราที่จะฟื้นคืนกลับมาอย่างแข็งแกร่ง!”หลังจากได้ยินแผนการสำหรับอนาคตของคุณย่าคอบบ์ ทั้งอีเดนและวาเลรี่ต่างก็พยักหน้าพร้อมกัน ราวกับว่าพวกเขามีความมั่นใจเต็มที่ในอีกด้านหนึ่งนั้นพวกเขาไม่มีเหตุผลที่จะเอาชีวิตมาเสี่ยงในตอนนี้ในทางกลับกันพวกเขามีโอกาสที่จะผงาดขึ้นมาอีกครั้ง ตราบใดที่พวกเขาคอยประจบประแจงพวกอเมริกันเอาไว้ตู๊ด ตู๊ด

"ใช่แล้ว ผมเคยได้ยินเรื่องนี้มากก่อน"“ว่ากันว่าไซลาส จอห์น นายน้อยคนที่สามของตระกูล เป็นคนควบคุมดูแลเรือสำราญลำนี้เพื่อเป็นการทดสอบ“นอกจากนี้ไรลี พาเทล หนึ่งในสามสตรีผู้มั่งคั่งจากตระกูลพาเทลก็อยู่ที่นี่ด้วย! “พูดง่าย ๆ ก็คือถึงแม้เรือลำนี้จะมีขนาดเล็ก แต่พลังของผู้คนที่อยู่เบื้องหลังนั้นช่างยิ่งใหญ่นัก!“ไม่ว่าฮาร์วีย์จะน่าประทับใจขนาดไหน เขาก็คงไม่กล้าต่อสู้กับตระกูลจอห์นและตระกูลพาเทลที่นี่แน่"คุณย่าคอบบ์แสดงสีหน้าภาคภูมิใจราวกับว่าเธอได้คำนวณทุกอย่างเอาไว้แล้วอีเดนและวาเลรี่พยักหน้าพร้อมกันหลังจากได้ยินน้ำเสียงสบาย ๆ ของเธอแน่นอนว่าไม่ว่าพวกเขาจะไม่ประสีประสาอะไร พวกเขาก็ยังรู้อย่างแน่ชัดว่าสิบตระกูลชั้นนำและห้าตระกูลลึกลับนั้นหมายถึงอะไรแม้แต่สามตระกูลที่ยิ่งใหญ่แห่งทะเลใต้ก็ยังด้อยกว่าตระกูลพวกนี้ นี่คือเหตุผลว่าทำไมตระกูลคอบบ์จึงถูกบดขยี้ได้ง่าย ๆอีเดนถอนหายใจเฮือกใหญ่ โดยพยายามอย่างเหลือเกินที่จะขจัดความโกรธและความคับข้องใจออกไปเขาเชื่อว่าถ้าเขาสามารถไปถึงอเมริกาได้ เขาจะสามารถบดขยี้ฮาร์วีย์ได้ตามใจชอบ เมื่อพิจารณาจากความสามารถของเขาแล้วนี่เป็นความหวังสุดท้

"แม่อยากให้ไอ้สารเลวนั่นเสียใจที่มาดูหมิ่นแม่! แม่อยากให้เขาเสียใจที่ไม่ได้เป็นลูกน้องของแม่!“แม่จะเอาคืนเขาเป็นสิบเท่า!“เขาไม่มีสิทธิ์เป็นลูกน้องของแม่ด้วยซ้ำไป เมื่อแม่เอือมระอากับเขาแล้ว!”แน่นอนว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในแบล็คเบิร์น ซิตี้ไม่ได้ทำให้เอลเลนรู้สึกเสียใจหรือเศร้าโศกเลย...แต่หัวใจของเธอมืดบอดไปหมดนับตั้งแต่นั้นมาเธอไม่ยอมปล่อยวางถึงแม้ว่าจะได้พบกับเจ้าชายรูปงามของเธอแล้วความโกรธแค้นได้กลืนกินเธอจนหมดสิ้น“คุณดูถูกฉันมาตลอดเลยนะฮาร์วีย์! คุณจะต้องชดใช้กับการกระทำนั้น!“ฉันอยากให้คุณเห็นความเจริญรุ่งเรืองของฉัน! ฉันอยากให้คุณเห็นฉันมีความสุขในความรุ่งโรจน์นั้น!“แค่รอเวลาเท่านั้นแหละ!“คุณจะต้องเสียใจในไม่ช้านี้!”เอลเลนเงยหน้าขึ้น เผยให้เห็นสีหน้าที่ดูภาคภูมิใจโนเอมิยิ้มจาง ๆ“นับจากนี้ไปลูกจะทำอะไรบุ่มบ่ามไม่ได้นะเอลเลน ลูกจะต้องใช้สมองกับเรื่องนี้หน่อย!“โดยปกติหลังเสร็จพิธีหมั้นแล้วเราก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลจอห์น!“ชื่อของพวกเขาจะทำให้ฮาร์วีย์ต้องให้ความเคารพเราในทุกที่ที่เราไปในประเทศ H!”โนเอมิลุกขึ้นยืนในขณะยังเขย่าแก้วไวน์พร้อม ๆ ก

โยอาน่าเดินออกมาจากฝูงชนแล้วมองภาพตรงหน้าเธออย่างสงบ“การครอบครองอาวุธปืนที่ผิดกฎหมายถือเป็นความผิดอาญาร้ายแรง วังมังกรจะรับผิดชอบในเรื่องนี้เอง!”จากนั้นเธอก็เตะหัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลงไปกองกับพื้น“ตระกูลคอบบ์อยู่ที่ไหน?!“บอกพวกเขาให้ออกมานี่!”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตัวสั่นด้วยความเจ็บปวด“แกรู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังทำอะไรอยู่?” เขาร้องถามในขณะที่เอามือกุมหน้าไว้“แกรู้ไหมว่าใครเป็นเจ้าของเรืองสำราญลำนี้“แกรู้ไหมว่าผลที่ตามมาจากการกระทำเช่นนี้จะเป็นอย่างไร?!”ปัง!โยอาน่าไม่ได้อยากจะคุยกับคนแบบเขาเลย เธอหยิบปืนขึ้นมาจากพื้นก่อนจะเหนี่ยวไกไปที่ต้นขาของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นมีเสียงปืนดังขึ้น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นล้มกลิ้งอยู่กับพื้นด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสเมื่อเขาเห็นโยอาน่ายกปืนขึ้นอีกครั้ง เขาก็รีบตอบพร้อมกับกัดฟันทันที "ห้องโถงใหญ่! พวกเขากำลังเฉลิมฉลองพิธีแต่งงานของนายน้อยจอห์นอยู่ในห้องโถงใหญ่!“แกตายแน่ถ้าไปรบกวนพวกเขาที่นั่น!โครม!จูเลียนเตะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้นลงไปกองกับพื้น“หยุดพูดได้แล้ว!”ฮาร์วีย์ทำเ