NAKATINGIN ako sa repleksyon ni Lexi mula sa pinto ng elevator. Tiningnan ko ang kabuuan niya. Mas lumitaw ang ganda niya ngayon, eleganteng tingnan sa suot niyang two-piece dress. Iniangat ko sng tingin sa kanyang mukha  Nakangiti itong nakatingin kay Bennett. Sinsero ang ngiting nakikita ko sa kanyang mukha. Hindi ko maiwasang isipin na nalilinlang niya na naman ako sa ngiting iyon. Bumukas ang elevator. Lalabas na sana ako nang maramdaman ang paghawak niya sa kaliwang braso ko. Tiningnan ko iyon bago iniangat ang tingin sa kanya. "Can we talk?" Ilang segundo ko siyang tinitigan bago ko inalis ang kamay niyang nakahawak sa akin. "I can't. May checkup ang anak ko." Nilingon niya si Bennett na nasa kabilang gilid ko bago muling nag-angat ng tingin sa akin. "Saglit lang, Inari. Please?" may pagsusumamong aniya.  Bumuntong-hininga ako at umiling. "Sorry." Lumabas na kami at naglakad sa pasilyo. Muli kong naramdaman ang paghawak

SERYOSO ang mukha ko habang pinagmamasdan si Kaiden at Bennett mula sa kusina. Nasa sala ang mga ito at nagtatawanan. Hindi pa rin ako makapaniwala sa sinabi ni Ate Rose na si Kaiden ang nakatira sa tapat namin.    Mabilis na nangunot ang noo ko nang maalala ang lalaking nakasabay ko noong nakaraang gabi sa elevator. Hindi ko nakita ang mukha ng taong iyon pero napansin ko ang suot nito. At hindi ako pwedeng magkamali na siya ang lalaking nakatayo sa katapat na pinto nang gabing 'yon.    Kung gano'n... Si Kaiden ang lalaking nakasabay ko sa elevator? Pero bakit hindi niya ako binati? O baka naman hindi niya rin napansin na ako 'yon?   Bumuga ako ng hangin at naglakad na palapit sa sala bitbit ang tray na naglalaman ng isang baso ng jui

LAKAD-TAKBO ang ginagawa ko palabas ng restaurant na iyon. Hindi naman malayo ang parking lot pero sobra ang hingal ang nararamdaman ko nang makarating doon. Bubuksan ko na sana ang pinto ng kotse nang may humawak sa braso ko. Mariin akong napapikit nang mahulaan kung sino iyon, lalo na ng marinig ang boses niya.  "Inari? It's you, right?" Ngayon lang ako kinain ng pagsisisi kung bakit ako nagmamadaling umalis sa restaurant. Ayokong isipin niyang apektado pa rin ako kapag nakikita siya. Nabigla lang naman ako at hindi nakapag-isip agad kanina kaya ganoon ang inakto. Humugot ako ng malalim na hininga bago hinarap si Kevin. Napanganga pa siya nang makaharap ako nang tuluyan.  "It's you," masayang aniya. "I didn't expect to see you here!"  'Maski ako, Kevin. Kung alam ko lang na makikita kita rito ay dumiretso na sana ako pauwi.' "How are you?" nakangiting tanong niya. "I'm good." Pilit k

WALA na naman si Bennett?"  Iyan ang masungit na bungad sa akin ni Karen nang mapagbuksan ko sila ng pinto nang hapong iyon. May bitbit itong isang bote ng red wine. Hindi pa ako nakakasagot kay Karen ay si Vera naman ang nagtanong.  "Kasama ni Kevin? Baka mamaya hindi ibalik no'n ang inaanak ko, ha!" Dumiretso kami sa kusina at umupo sa dining table. Binuksan ko ang pinadeliver kong pizza. "Ilang beses ng hinihiram ni Kevin ang bata. Hindi niya naman siguro gagawin 'yon. At kapag ginawa niya 'yon hindi ako magdadalawang isip na ipakulong siya." "Aba, dapat lang! 'Wag kang papayag na makalabas siya ng kulungan," mariing ani Karen habang binubuksan ang wine. "Pero okay lang ba talaga sa'yo, Inari?" tanong ni Vera. I gave her a half smile. "Simula noong magkakilala silang mag-ama naging maluwag nang bahagya ang kalooban ko kasi naibigay ko na ang isa sa kahilingan ni Bennett." "Pero hindi pa tapos ang problema. Paano ka

"Talaga po, Tito Doc?!" Bakas na ang sigla sa mukha at ang saya sa namumugtong mga mata ng anak ko. Parang hindi ito dumaan sa malalang pag-iyak kanina kung makangiti. Mabilis ang naging kilos niya nang umalis sa pagkakahiga sa bisig ko at umupo kaya naman alisto akong umalalay sa kanya. "Totoo pong sasamahan n’yo kami ni Mommy sa family activity ko sa school, Tito Doc?" Hanggang ngayon ay napapailing pa rin ako sa naging tawag ng anak ko kay Kaiden. Basta na lamang niya itong tinawag ng ganoon noong minsan namin itong nakasabay sa elevator. Sinaway ko si Bennett pero sinaway rin ako ni Kaiden. Aniya ay okay lang sa kanya iyon. Yumukod si Kaiden kaya nagkapantay sila. Isang beses niyang mahinang kinulbit ang baba ng anak ko at nakangiti itong sinagot, "Yes. Let me be your Dad for one day. If that’s... okay with you." Nagbigay pa siya ng isang sulyap sa akin bago ibinalik agad ang tingin kay Bennett. "Okay na okay po, Tito Doc!" masiglang ani B