HINDI ALAM NI ICE kung gaano na siya katagal na nakaupo sa may batuhan na iyon. Hindi iyon kalayuan sa campsite nila. Mas magandang natatanaw ang talon sa lugar na iyon. Nailabas na niya ang bigat na nararamdaman kanina sa pamamagitan ng pag-iyak. Hindi lang talaga siya sanay sa ganun na treatment sa kanya ni Bastie. Masakit man sa pakiramdam pero siguro kailangan na niyang masanay sa ganun. She can hear some voices from where she is. Maybe it’s the echo. Hindi man malinaw ngunit may naririnig din siyang nagtatawanan. Siguro ng ay hindi na siya kailangan pa doon. Anyway they all live and move on with their life without her. Ewan niya kung bakit bigla siyang nakaramdam ng self-pity. Hindi naman siya ganito dati. Masyado siyang nagiging emosyonal nitong mga nakaraang araw. And she hates herself

ILANG SAGLIT PA ay nag-aayos na sina Ice at Jade para sa kanilang boodle fight. She was just glad that Summer chose to stay inside the tent. Hindi na siya nag-abala pa na magtanong kung bakit. Dahil ang importante ay hindi naman nito kasama si Bastie doon, well sa ngayon. Dahil mamayang gabi, of course! As agreed earlier, they will share one tent! Hindi pa rin iyon mawala sa kanyang isipan kaya nararamdaman pa rin niya ang pagka-inis. “Bestie, alam mo kahit wala kang sinasabi ekspresyon pa lang ng mukha mo alam ko na kung naiinis ka.” Puna ni Jade at tumawa. Tumingin siya sa kaibigan habang inaayos nila ang mga pagkain. “Yeah, you really know me.” Aniya rito ng bigla siyang may maalala. “Oh! By the way. I forgot to give you this.” Aniya at kinuha sa bulsa ang isa

NANG SUMAPIT ANG GABI ay gumawa ng bonfire ang mga kalalakihan. Kagaya ng mga nakagawian nila dati, si Erie ay nag-gigitara at sinasabayan ni Jade ng pagkanta. Napaka-ganda talaga ng boses ng dalawang ito. Nakatutok lamang sa dalawa ang kanyang pansin ngunit kahit anong pakiusap niya sa sarili na huwag pansinin si Summer at Bastie ay sadyang nakikita pa rin niya mula sa kanyang peripheral vision na may pagkakataon na binu-bulungan ni Summer ang binata at bubunghalit naman ng tawa ito. Wala na yatang ginawa ang pagkakataon sa araw na ito kung hindi durugin ang kanyang puso! Tila ba kakalagay lang niya ng band aid kanina at sariwa pa ang sugat ngunit heto na naman siya nasusugatan at nasasaktan. Siguro isa sa mga araw na ito ay kailangan niya ng lakas ng loob upang kausapin si Bastie. Tungkol sa nakaraan. Dahil kung hindi pa siya kikilos ay baka tuluy

NANATILI LAMANG si Ice na nakatingin kay Bastie. Maging ang kanilang mga kaibigan ay nanatili lamang na tikom ang mga bibig. Mukhang ayaw silang pakialaman sa pag-uusap nila na iyon. Kung pag-uusap nga iyon na maituturing. “What? Tapos ngayon mananahimik ka na lang?” He said mockingly. “You are really impossible!” Bulalas pa nito. That’s it! Kailangan na niya na magsalita! Hindi bale na kung umiyak siya sa harapan nito, sa harapan ni Summer o sa harapan ng kanyang mga kaibigan!  “Y-You are asking me? But you already judge m-me…” She said softly and she hated herself because she said in a quavering voice.  Nakita niya kung paano tila bahagya na lumambot ang ekspresyon ni Bastie ngunit mabilis din iyong naglaho. Sa ilang saglit ay naging blanko muli ang ekspr

TININGNAN NI ICE ang ama ni Bastie. Gusto niyang maka-siguro na seryoso ito sa sinabi kanina.  “I am a serious hija.” Ani Mr. Antonio na tila alam ang nilalaman ng kanyang isipan. “Design some clothes for you for a start. Kailangan na kasama ka din sa pictorial.” Pagpapatuloy pa nito.  She was about to decline the offer but she remembered what Bastie said a while back. “I told you dad, maybe this is a bad idea at all.” On the other hand, advantage ito sa kanya lalo na kung gusto niyang maibalik ang dating pagtingin ni Bastie sa kanya. She will work closely with him. Mas magiging madali para sa kanya ang lahat.  Well, that was a good plan indeed! “I think that