All Chapters of Mated: Chapter 61 - Chapter 70
102 Chapters
Chapter 29.2
[29.2]Kahit wala na sa prinsepe ang paningin ko ay ramdam ko pa rin ang nakamamatay niyang titig sa akin kaya naman ay iniwasan kong dumako sa direksyon niya ang mata ko. Gusto kong tanungin kung galit ba siya dahil sa sinabi ko dahil hindi na ito nagsalita pa pero huwag na lang pala. Bahala siya. Hindi ko naman kasi kasalanan kung sarado ang isip niya.“I’m calm,” I defended myself.Then, silence envelope against the three of us. Ramdam ko ang matalim at nakamamatay na titig ng prinsepe ngunit wala na akong pake dahil wala naman akong ginagawang masama. Makalipas ang ilang minuto ay wala pa ring nagtangkang nagsalita kahit isa sa aming tatlo kaya naman ay ako na mismo ang tumayo at sinarado ang librong binasa kanina. Nawalan na ako ng gana. Epal naman kasi ng prinsepe. Sarado ang isisp!Total naman ay wala na rin namang klase para ngayong gabi ay nagpasya akong aalis na. Bahala sila sa buhay nila.“I’ll go first. I&r
Read more
Chapter 30.1
[30.1]Speaking of the devil, the devil is here.“Am I a devil to you?” His cold voice brings shivers down my spine. Nanigas ako sa kinauupuan ko. He just appeared in front of us without us even noticing him!Did he… Did he just use his vampire skills?! Ganoon daw iyon ayon sa iilang librong nabasa ko. Sa bilis ng kilos ng mga bampira ay hindi man lang iyon maramdaman ng mga taong katulad ko. Hindi ko naramdaman ang presensya niya kaya malamang ay gumamit siya ng isa sa mga skill ng isang bampira. And I hate myself that I find it awesome despite of me now being in a serious situation. But yeah, I admit, vampires were incredibly awesome.Ramdam ko ang kawalan ng kulay ng katawan ko dahil sa gulat na bigla na lamang siyang nasa harapan namin at takot dahil baka kanina niya pa naririnig iyong pinag-uusapan namin at kung paano namin siya pinagkaisahan. Hindi ko kasalanan na sarado ang isip niya.
Read more
Chapter 30.2
[30.2]Mas labis ang kabang nararamdaman ko ngayon kaysa noong nahuli niya akong pipitas ng mansanas niya. I move so I could sit ‘beside’ him. Nagpapanic na ako sa kaloob-looban ko. Kung kanina ang labis na ang kaba ko, hindi ko alam na may mas ikakakaba pa pala ako. God, is this my end?  Nang mas lumapit ang puwesto ko sa kanya ay agad kong naamoy ang kanyang pabango. His manly scent filled my nose at kung kanina ay ayaw kong katabi siya, ngayon ay tila ayaw ko na lang umalis sa tabi niya para maamoy ko ang pabango niya. Ano kaya iyong pabango niya? Maitanong nga.Agad rin naman akong napatigil at nakatauhan nang tumingin sa akin ang malamig niyang mga mata. “Am I a devil to you?” he repeated his question earlier with his cold voice. I suddenly felt a lump in my throat making it hard to speak.Gamit ang nanginginig kong mga labi ay sinubukan kong magsalita. “M
Read more
Chapter 31.1
[31.1]Dalawang gabi na ang nakalipas simula ang usapan namin ng prinsepe sa loob ng dorm niya. Lagi akong binabagabag ng usapan naming iyon hindi ko malamang dahilan. Hanggang ngayon ay hindi pa rin matanggal sa isip ko ang mga salitang pinakawalan niya. “I just couldn’t accept the fact that you sided the werewolves instead of me.” At hanggang ngayon ay hindi ko rin alam kung ano ba ang ibig sabihin ng sinabi niya. Hindi ko na naman makuha kung ano iyong nais niyang sabihin sa sinabi niyang iyon.  Ano bang masama kung hindi ako sang-ayon sa kanya? Sabi niya ay hindi niya lang matanggap na hindi ko pinili ang side niya. Paano ko naman pipiliin ang side niya sa kabila ng mga sinabi niya noong isang gabi sa loob ng silid-aklatan?Kung iisipin kong muli ang mga sinabi niya sa loob ng library ay tila para sa kanya ay nakapasamang nilalang ng mga lobo. Batid kong hindi naman lahat. Yeah, we’re a
Read more
Chapter 31.2
[31.2]Pinagmasdan ko ang bawat estudyanteng dumadaan. Nagkalat sa iba’t-ibang bahagi ng campus ang mga estudyante dahil tapos na ang klase. Ang iba ay nasa cafeteria para kumain.“Kamusta ka naman doon sa dorm ng prinsepe?” Biglang tanong ni Nykee.Nagkibit-balikat ako sa tanong niya, “Ayos lang naman. Para kaming hangin sa isa’t-isa.” Maliban na lang noong isang gabi na dinukot niya ako mula sa inyo.Buwesit talaga! Bakit ba naalala ko na naman ‘yon?“Hindi ka naman pinapahirapan?”Umiling ako sa kanya dahil iyon naman ang totoo. Ang boring nga e. Wala naman siya gaanong pinapagawa sa akin para mahirapan ako. Tamang sunod lang sa kanya kahit saan siya pumunta iyong ginagawa ko. Ewan ko ba. Noong hindi pa naman ako sa dorm niya tumutuloy ay hindi naman kami magkaklase tapos nung doon na ako tumuloy sa dorm niya ay pumapasok siya sa klase ko. Nagpalipat ba siya?Hinarap ko si Nykee
Read more
Chapter 32.1
[32.1]“May itatanong ako sa iyo, Ash,” seryosong sabi ko sa kanya.Her forehead creased because of what I said. Tumikhim si Myra kaya nagtatakang tumingin si Ash sa kanya. Sana lang talaga ay bigyan niya ako ng matinong sagot sa mga itatanong ko sa kanya.Tumingin ako kay Myra at mukhang nakuha naman niya ang nais kong ipahiwatig.“A-alis lang ako…” Myra then excused herself and leave Ash and I in the living room.Hinabol ko ng tingin ang kaibigang paalis at nang sa wakas ay kaming dalawa na lamang ng pinsan ko ang naiwan ay hinarap ko siya.“I heard…” Now, I am hesitating but it’s now or never. This is for my own sake and curiosity is killing me right now about what I heard from her conversation with her boyfriend. Sa lahat ng lugar kung saan puwede silang mag-usap ay sa cr pa talaga? Kung ibang tao lang ang nakarinig sa kanila kanina ay iisiping may ginawa silang kababalaghan. Joke.
Read more
Chapter 32.2
[32.2]Hindi ko akalaing ganoon ang tunay na ikinamatay ng mga magulang ko. Hindi ko makapaniwala pero alam kong totoo iyong mga salitang lumabas sa bibig ng pinsan ko. Kaya pala… Kaya pala hindi ko na sila nakita at nakilala dahil matapos akong ipanganak ay namatay sila sanhi ng pakikipaglaban para sa mga bampira.“B-bakit… bakit sinabi ni tita Rina na… na namatay sa aksidente ang mga magulang ko?” Puno ng pagtataka ang boses ko. “Dapat ay sinabi na lang ni tita sa akin ang totoo.” Maiintindihan ko naman kung pinagtapat sa akin ni tita Rina iyong totoo dahil malaki na rin naman ako.Dahan-dahang umiling si Ashley habang nasa malayo pa rin ang tingin.“Sinabi niya iyon dahil gusto ka niyang protektahan. She told me everything just in case dahil pakiramdam niya ay susuggurin ang bahay natin anumang oras. Gusto kang protektahan ni mommy dahil alam niyang darating ang panahon na kukunin ka ng mga lobo.&rdquo
Read more
Chapter 33.1
[33.1]“Nakauwi na si Prince,” sabi ni Mike. Akala ko naman hindi uuwi ngayon ang lalaking ‘yon. Psh. Saan na naman ba kasi galing ‘yong lalaking ‘yon? Bigla-bigla na lang umaalis nang hindi nagpapaalam. Parang wala siyang kasama sa dorm ah!Gusto ko sanang dito na lang muna matulog ngayon at bukas na lang ako ulit sa gabi uuwi sa dorm ng prinsepe para naman makasama ko rin sina Myra at Ash kaso mukhang hindi yata mangyayari ngayon ang gusto ko. Hindi bale na, marami pa namang next time.Siniko naman ako ng lalaking katabi ko, “Wow, pinasundo ka talaga ni Prince?” Mangha niyang sabi sa akin. I shrugged saka pasimpleng sumimangot. Kainis naman e!Talagang may Prince iyong pangalan niya e, ‘no? Talagang kina-career ang pagiging prinsepe niya?“Next time na lang tayo mag-asaran, Bry,” sabi ko sa kanya at tumango naman siya sa akin.I give Bryan and the two girls a tight hug and bid my
Read more
Chapter 33.2
[33.2]“Hindi mo na sana ako hinintay mahal ng prinsepe,” sabi ko sa kanya.Hindi man lang ito nagsalita at malamig lang na nakatingin sa akin. Hay, wala talaga akong mapapala sa lalaking ‘to.He’s weird.“Saan ka pumunta?” Nagtataka kong tanong sa kanya.“The mansion.”Tumingin ako sa kanya na may pagtataka. Mansion? Psh Hindi man lang nagpapaalam na aalis. I mentally rolled my eyes.Ano namang ginawa niya roon? Binisita niya ba mga magulang niya? If he is a prince… then of course there should a king and queen.Hindi na ako muling nagsalita at nagtanong pa baka sabihin niya na naman masyadon akong maraming tanong. Tss. Halos labing limang minuto kaming tahimik at nakaupo lang. Ramdam ko siyang nakatingin sa akin pero hindi ko siya tinapunan ng tingin at inabala ang mata pagtingin ng isang painting sa pader.Muling naglakbay ang isip ko at naalala ang mga si
Read more
Chapter 34.1
[34.1]Tatlong gabi na ang nakalipas simula nang malaman ko ang totoo kong pagkatao. Kung sino nga ba ako. Kung ano ang totoong ikinamatay ng mga magulang na hindi ko na nasilayan dahil sa pakikipaglaban kasama ng mga bampira. Somehow, I didn’t even felt mad to the werewolves. Dahil alam ko at sigurado ako na may dahilan kung bakit nangyari iyon. Everything that happens has it’s reason. Maybe it happened to make me stronger to survive in this world that I am living right now.It is been three days since I asked the prince about that mate thing. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nalaman ko mula sa pinsan ko at sa prinsepe. Hanggang ngayon ay tila niyayanig pa rin ang katawan ko mula sa mga nalaman ko noong gabing iyon. Para talagang bomba iyong mga nalaman ko e.Pilit kong kinumbinse ‘yong sarili ko at tinanong kung nanaginip ba ako dahil lagi akong kulang sa tulog nitong mga nakaraang gabi pero kahit anong pagtatanong at p
Read more
PREV
1
...
56789
...
11
DMCA.com Protection Status