THE TIKBALANG stared  at them with wide eyes. Nagpalipat-lipat ang tingin nito sa kanilang dalawa. He had a pair of purple eyes which reminded her of the politician in their place who loved that color. He was a mayor to be precise and loved by the people. Hindi pa man ito gumigising, nag-aabang na ang mga tao sa bahay nito upang humingi ng tulong para pambili ng gamot, pambayad ng kuryente, o pambayad ng pampalibing. Sana nga lang ay hindi iyon gamiting rason upang gumawa ng korapsyon ang politiko na iyon. "Sino kayo? Bakit kayo pumasok sa kwarto ko?" Hindi nila ito sinagot. Instead, they started hitting him with a pillow and a piece of wood.  Humiyaw ito sa sakit dahil sa ginawa  niyang paghampas samantalang animo nakikipaglaro lang dito si Izabella.  Parang nakikipag-pillow fight lang, eh. Kung bakit naman kasi unan ang hinablo

INSTEAD of replying, Stephano kissed Freni once again. Tumigil lang ito nang hindi na sila makahinga. They both fought for breath. “Yes, my love. I think I ...like you.”Like? This man liked her? Not love her?Humalakhak si Freni saka kumalas mula sa pagkakayakap kay Stephano. "You like me, huh? Hmm. Bakit mo ako gusto?""You're brave and loyal. You're willing to go the extra mile for your friends. That's one of the things that I like about you. Sigurado akong gagawin mo rin iyon para sa akin."This man really liked her? "Tapatin mo nga ako. Ano bang nakain mo ngayon at kung ano-ano na ang ginagawa at pinagsasabi mo? It's not so you, Stephano," saad niya sa

MARIING PUMIKIT si Freni. It is now or never. Hindi ang batang ito ang makakapigil sa kanya na makapunta kay Poh. Hinayaan niya ang instinct na mag-take over sa kanya. She ran while climbing the stairs. She tried to make her mind blank. Ayaw niyang mag-isip ng kung ano-ano. Narinig niya ang pagsigaw ng bata, ngunit hindi niya pinansin. Tinatawag siya nito, ngunit hindi niya pinansin.Kumaripas siya nang takbo. Hanggang sa naramdaman niya ang mainit na bagay sa kanyang paa. It was on fire!Napapaso ako!Napahi

NANINGKIT ang mga mata ni Freni habang nakatingin kay Poh. “Binibili mo ba ako? Dahil iyan ang pagkakaintindi ko sa sinabi mo.”Nagkibit-balikat ito. “At lilinawin ko lang na hindi ang pagkatao mo ang binibili ko. Kundi iyong sagot mo. Ikaw rin. Oras na lumabas ka sa hotel na ito, hinding-hindi mo na ito matutunton pa.”She stared at him dumbfounded. “You’re so—”“What?”“Arg!” ang tanging nasambit niya. “You’re putting me in a helpless solution. No wonder isa ka sa mga bantay ng Ebrosirka.”May kawala ba siya? Wala. Tuso talaga ang lalaki

UMASIM ANG MUKHA ni Sophia nang makita si Freni. Mukhang hanggang ngayon, hindi pa rin ito maka-get over sa ginawa niyang  trespassing. Para namang may damage siyang ginawa. Sapat na ang alaga nitong dragon upang matakot siya. Besides, ang lokasyon lang naman ni Poh ang hiningi niya. She did not harm any of her animals. Baka nagalit siya noong sinama mo si Izabella. Remember? Ipinagkaila pa nito na magkapatid silang dalawa? Napakatigas naman ng puso. Hanggang ngayon, wala pa rin siyang balita kay Izabella. Para itong naglaho na lang na parang bola. Safe kaya ito? Safe lang siya. Kaila