"Bunso, may ginawa ba sa 'yo si Arthur? Bakit parang umiiyak ka? Sinaktan ka ba niya?" Sunod-sunod na tanong ni Kuya nang makita niya ako. Tumakbo siya palapit sa akin at nag-aalalang tiningnan ang kabuuan ng katawan ko, examining if I have bruises and injuries."Wala, kuya. Okay lang ako. Gusto ko nang umuwi." Walang gana kong sabi saka patuloy na naglakad palabas."Sandali!" Someone blocked my way so I stopped and looked at him with my forehead knotted. He's one of the mafia bosses. Ang lalaking lumapit sa amin kanina no'ng nadulas ako. Nasa tabi niya ang kanyang babae. He wrapped his arm around her waist."Paano kami makakasiguro na hindi mo kami ilalantad?" Seryosong tanong nito."May utak ka ba? Nasa inyo ang childhood friend ko at ang kuya ko. Sa tingin mo ba hahayaan kong mapahamak sila?"He smirked. "Maraming traydor sa panahon ngayon.""And what do you want me to do? Stay here? Ikukulong niyo ako dito? Or maybe, you'll send your sol

Nakatulala lang ako dito sa labas ng entrance gate. Andito ako sa gilid habang ang mga estudyante ay dumadaan sa harap ko para pumasok sa campus. I hugged myself while I focused in my front, sa mga dumadaang mga sasakyan. My eyes may be focused there but my mind is distant. My thoughts aren't aligned with the situation. Ang isip ko ay nasa mag-ama na sina Art at si tito Alvin. They're making me insane!I decided not to go to class today. Kailangan kong hanapin agad si tito. This time, I won't let him go.Naisipan kong mamasyal sa park dahil marami akong nakikitang mga nagkakasiyahan na mga tao. Atleast, mahahawa rin ako sa kanila. But it seems like, I just felt envy. Ang saya-saya nila, whereas ako, hindi.Nakaupo ako dito sa isang bench habang pinagmamasdan sila. I managed to smile even a bit dahil nakakahawa rin naman pala ang pagiging masayahin nila. A father lifted up his daughter like an airplane. The daughter looked so happy, she enjoyed flying. The wind's

Hindi matanggap ni nanay na patay na si Kuya. Palagi kong napapansin na nakatulala siya, nagkukulong sa kwarto. She even cursed Art nang malaman niyang ito ang pumatay. Hinahayaan at pinapanood ko na lang siya. Masama rin ang loob ko kay Art. But I can't curse at him. Hindi ko magawang mag-isip ng masama sa kanya. I should also learn to forgive him, but as of now, hindi ko muna ibibigay iyon. Gusto ko munang humilom ang sugat na natamo namin ni nanay dahil sa kanya.4 months have passed since then. Sariwa pa rin sa akin ang nangyari. Wala na akong balita kay Art, kay Florence at sa lahat ng taong kasama ni Art. Pero nakakapagtaka dahil hindi na rin nagpapakita si Diego sa akin. I only spend my time with Irina. Namiss ko na ang lalaking iyon. Nasaan na kaya siya? Did he transferred?Sa apat rin na buwan, unti-unti na ring naghihilom ang sugat ni nanay. I just have to make sure na hindi niya makikita si Art dahil paniguradong babalik sa kanya ang nangyari."Malapi

I sighed as I faced myself in front of a mirror. Andito ako sa loob ng powder room. I'm fixing myself because I'll be meeting Justin's parents. Kinakabahan ako at hindi rin mapakali. I don't know his parents but I know that they won't be easy to deal with. I can already imagine what they look like. Justin's mom is probably someone whose mind is all business and proper etiquette, and his dad is probably someone who's a gentleman at puro business lang din ang iniisip. Baka nga e artista rin ang mga iyon. Mas nakakakaba tuloy.Tiningnan ko ang suot kong uniform. Hindi ako nagdala ng dress or any extra clothes dahil unexpected naman ito. Big deal kaya ito para sa parents ni Justin? I shook my head inside my thought. Bahala na nga. Wala naman talaga akong dalang extra. Alangan namang uuwi pa ako. Tanungin pa ni nanay kung saan ako pupunta. Hindi ko muna sasabihin sa kanya ang tungkol sa pagiging fake girlfriend ko sa isang artista.Nagretouch lang ako at lumabas na rin pagk

Kanina pa ako sinusundan nitong Arthur. I'm already pissed off pero pinipigilan ko lang ang sarili ko. Nang makapasok sa classroom ay mabilis akong pumunta sa pwesto ko. Baka isipin ng mga kaklase ko at ng mga estudyante dito na nagiging malapit ang loob ko kay Arthur keysa sa boyfriend ko. I'm not even ready to forgive him. Not until my mother do."Hoy, Aurora!" Tawag ni Irina kaya nilingon ko siya. "Bili tayo ng regalo mamaya!"Now that she mentioned it, hindi ko pa nga pala naitanong kay class mayor kung paano nila natanggap si Arthur kahit apat na buwan na itong walang paramdam."Gusto ko sanang sumama kaso hindi na magiging surprise kapag ginawa ko." Kumunot ang noo ko sabay lingon kay Arthur. His face showed a bright smile as the sun's rays from outside the window hit him. I stared at him in starstruck awe. Ipinikit ko na lang ang sariling mga mata at itinuon ulit ang atensyon kay Irina."Uh, sige, Irina." I smiled at her."Isama mo na boyfri