Patuloy ako sa pagsasalita habang patuloy ko na nilalagyan ang plato ni Michael. Wala pa rin siyang imik sa kasalukuyang ginagawa ko. Matapos ako sa paglalagay sa plato niya ay sinimulan ko namang lagyan ang sa akin. "Maraming salamat talaga," sabi ko pa bago ko siya tinignan. Nakita ko namang nakakunot ang kanyang noo na nakatingin sa plato niyang ngayon ay punong-puno na ng iba't-ibang klaseng ulam. "Kumain ka na. Alam ko namang kanina ka pa nagugutom," sabi ko pa bago ako patuloy na naglagay ng pagkain sa aking plato. Nakita ko namang napailing ang kanyang ulo bago siya bahagyang natawa. "Do I look like a pig?" natatawang tanong niya bago ako nilingon. Mabilis ko naman siyang tinignan. "Pig?" naguguluhang tanong ko. Nakita ko namang napatingin siya sa kanyang plato bago napailing. Napanguso naman ako. "Galit ka ba?" biglang tanong ko. Mabilis naman niya akong tinignan. "Is there someth

Nanatili akong nakahiga sa kama ng kwarto ni Ranie. Ito 'yong kwarto naming dalawa noon na sa kanya na lamang ngayon. Malaki na ang pinagkaiba nito kesa sa huling beses na rito ako tumira at natulog. Nakakatuwa. Halos mag-ta-tatlong taon pa lamang ang nakakaraan pero ang dami ng nagbago hindi lamang sa akin, pati na rin sa pamilya ko. Akala ko imposible ng maibigay ko ang ganitong buhay sa kanila pero nagkamali ako. Ngayon ito na, nandito na. Marahan akong napangiti. Ngayong maayos na ang pamumuhay nila mommy, tingin ko panahon naman na sarili ko naman ang pagtuunan ko ng pansin. Napahinga ako ng malalim bago ako napatingin sa phone kong nakapatong din dito sa kamang kinauupuan ko. Kagat labi kong mabagal na inabot 'yon upang makita kung may text, o missed call lamang akong nakuha kay Michael, ngunit wala. Bagsak ang mga balikat akong sumandal ulit sa head rest nitong kama. Ang bigat sa d*bdib lalo na matapos ng mga nalaman ko. Ang bigat dahil

Mabagal kaming naglakad papunta sa secret room habang patuloy kami sa aming ginagawa. Habol ko na ang aking paghinga dahil sa lalim ng halik na ibinibigay namin sa isa't isa. Nararamdaman ko ang malikot na kamay ni Michael  na pumipisil sa iba't ibang bahagi ng aking katawan. Hindi ko alam pero sa tuwing ginagawa niya iyon ay mas lalo kong nararamdaman ang l*bog na siyang bumabaliw sa akin sa mga oras na ito. "F*ck," narinig kong untag niya matapos kong haplusin ang ibabang bahagi ng parte niya. "Keep doing that," pagpapatuloy pa niya bago hinawakan ang aking batok at mas pinalalim ang halik na pinagsasaluhan namin ngayon. Hindi ko alam. Nalalasing ako, gusto ko pa. Kailangan ko pa. Patuloy lang kami sa aming ginagawa nang maramdaman ko ang pagpasok ng kamay ni Michael sa loob ng suot kong dress. Agad akong napasinghap kaya panandaliang nahinto ang aming halikan. Ngunit hindi hinayaan ni Michael na tuluyang maputol 'yon, agad niya

Hanggang ngayon ay hindi pa rin nag-re-register sa utak ko ang mga narinig ko mula sa bibig mismo ni Michael. Hindi ko akalain na maririnig ko mismo 'yon mula sa kanyang labi. Sa pagkakasabi kasi sa akin ni Redenn noon ay mahal na mahal ni Michael si Ylona, kaya hindi ko inaakala na kaya niya palang saktan ang babaeng kauna-unahan niyang minahal. Napahinga ako ng malalim. Nandito ako ngayon sa veranda. Dito ako dumiretso matapos namin kumain ni Michael kanina upang mag-isip isip. Si Michael naman ay nanatili sa kusina, gusto niya kasi na siya ang maghuhugas ng plato kahit na pinilit ko na ako na ang maghugas ng mga platong pinagkainan namin kanina. Gusto ko sana na ako na lang ang maghugas dahil siya naman na ang nagluto, pero ayaw raw niya dahil gusto raw niyang bumawi sa akin. Kanina pa ako nakatambay rito. Hindi rin naman kasi ako makaalis kahit gusto ko dahil pinahihintay sa akin ni Michael ang mag-de-deliver nang mga gamit para rito sa bahay. Mga gamit na in-order niya pala no

Nanatili lang akong nakatago hanggang sa tuluyang nawala ang mga lalaki. Malalim akong napahinga. Hindi ko alam pero natatakot ako. Natatakot akong malaman kung meron nga ba talagang tumatraydor kay Michael. Natigilan naman ako nang biglang may pumasok sa isip ko. Isang alaala na nangyari kailan lamang. Flashback Kasalukuyan akong nakasakay sa sasakyan ni Redenn. Pareho lang kaming tahimik habang binabagtas ang mahabang daan papunta sa Seth Corporation. Napahinga ako ng malalim bago ako napatingin sa mga kamay kong nakapatong sa aking tuhod at kasalukuyang nanginginig. Muli akong napabuntong hininga. Kung ano man ang mangyayari mamaya, sana naman ay hindi ako mapahiya. "Grabe naman ang mga buntong hininga na 'yon, Renice. Ang bibigat, ah?" natatawang sabi ni Redenn. Mabilis ko naman siyang tinignan bago ako bahagyang ngumiti. "Gano'n talaga. M-medyo kabado lang ako para mamaya," sabi ko naman bago ako nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. "Para saan ka naman kinaka