To My Dear Valued Readers, Happy New Year! <3 <3 First author's note in 2022! Wohoooo! Masyadong late lang 'yung greetings eh, noh? Hahaha Sensya na po... But still, hoping na sana maganda ang naging pasok nang bagong taon sa inyo at sa ating lahat. Bumili rin ako nang mga bilog-bilog na twelve fruits pampaswerte (beke nemen) hehehe Ayeeeh! Sino pala rito may ginawang resolution na isinali ang pagda-diet? Itaas ang kamay!! Me included hahahaha hu-waaait uubusin ko muna handa namin.. huhuhuhu kayo ba nakailang reheat na? Pero seryoso, nawa'y kung ano man ang iyong mga gustong makamtan sa taong 2022 ay matupad. <3 <3 Update ko rin muna ang lahat huhuhu more than one thousand subscribers na po pala 'tong story ko... salamat po sa continuous patronage ninyo (T_T) seryoso walang halong echos... <3 <3 Sobrang nakakatouch lang... <3 <3 Oha, oha... nag-iwan muna ako nang cliffhanger mga Moonbebe. Sana natuwa kayo hahahaha "FINA

Ethan’s P.O.V.   Almost a year ago, what Alessandro and Pablo have is what the four of them, including Chase (kahit wala naman talaga siyang ambag), called a very ambitious idea. Nang minsan kasing nag-inuman sila sa bar na pag-aari nang huli, Pablo opened up about his childhood dream of being able to discover a device that could help blind people completely restore their vision. He said that although there is an available bionic eye implant in the market, limitado lang daw kasi ang nagagawa noon. There are certain parameters that need to be considered before doing the surgery. An example of this is when a person is born blind at damaged o kaya naman ay patay ang cornea o lens nito sa mata. Kung hindi naman iyon ang rason, baka ang retina naman daw ang may problema.  And so, Pablo ambitiously de

Ethan’s P.O.V. “Tighten the security inside the building. I want eyes on everyone every second of the day. Make sure that people going in and out of our building are scanned and have a scheduled appointment. No one can get in when they’re not on the list of our expected visitors, are we clear?” Mariing utos ni Ethan sa mga tauhan.“Yes, Sir!” Sabay-sabay pang sagot sa kanya nang mga ito.Sumenyas na siyang magdisperse ang buong security team. Nang tuluyang mapag-isa sa loob nang sariling opisina ay nahahapong napaupo siya sa swivel chair. Isinandal niya ang buong bigat sa upuan at nakatingalang tumitig sa kisame. It had been four days after the incident ngunit paulit-ulit pa ring bumabalik sa kanyang isip ang nangya

Ethan’s P.O.V. “Uubusin ba natin ‘to? O pampatulog lang?” Aniya sa kaibigan nang makaupo na sa tabi nito.Alec glanced his way and smiled, ngunit kita niyang hindi iyon umabot sa mga mata nang kaibigan. “Pampatulog lang. I thought you’ve already gone to bed.”Sumimsim na rin siya sa isinalin nitong inumin sa baso niya. “Nah… couldn’t do it no matter how I will myself to. Katatapos lang din naming mag-usap nang mga personnel na inassign ko para magbantay kay Pablo. He’s now safely back in his apartment. Nasearch na rin nila ang buong gusali maging ang surrounding areas nang tinutuluyan niya… no possible threats in sight.”Napatango ito sa mga sinabi niya. Nakapangalong-babang iti

Ethan's P.O.V.   Umakyat na si Ethan sa upuan upang maabot ang steel cover nang papasukang lagusan. Gamit ang screwdriver ay isa-isa na niyang nang tinanggal ang mga turnilyo nang grill nang air vent na pagsusuotan niya. Nang tuluyang matanggal ay ipinasa na niya iyon kay Alec.   “Here… since you don’t have yours, you can use mine.” Inabot na nang kaibigan ang hawak nitong tactical flashlight sa kanya. Saglit naman siyang natigilan nang tuluyang makuha iyon mula sa binata. He also had one same as this, iyon nga lang, naiwan niya ang kanya sa Sta. Inez. Ang balak pa man din sana niya ay gamitin na lang ang flashlight nang kanyang cellphone, but this works, too. Sinipat pa niya ang sa may bandang hawakan niyon kung saan katulad din nang sa kanya, it also had Alec’s own name initials embossed on it.