Gustong gusto ko ang story na iyon. Ilang beses ko ng nabasa pero hindi ko parin magawang bitawan. The story tells about a child, na simula pa lang noong pinanganak inayawan na ng mga tao. Kung saan saan napapadpad pero isang araw, may tumulong sakanya. It was the best day of her life. Iyong tumulong sakanya ay may anak na isang lalaki, kung gaano naman kabait ang kaniyang ina siya namang kina pangit ng ugali nung lalaki. But for her, Joy, she find him lonely. She thought, maybe they are the same... Linapitan niya ito at kinulit kulit habang tudo taboy naman ang lalaki. Then isang araw, biglang naging mabait ito sakaniya. She's so happy. "What are you staring at? Wag mong sabihing gusto mong paliguhan kita?" His brows furrowed while looking at me playfully. Ang bastos talaga mag isip. Inirapan ko ito. He just smirk and continue r

Pag gising ko ay nakita ko si Lleidzy na natutulog sa sofa, at naka kumot pa. Ke aga-aga nakakasira ng mata agad ang bumungad sa akin. Hindi kuna lang ito pinansin pa at naisipang mag breakfast na. Pero pag tayo ko ay agad akong bumagsak sa sakit ng paa ko. Buti na lang ay napigilan kung sumigaw, pero hindi parin sapat iyon para hindi magising si Lleidzy. Maingay ang pag bagsak ko. Pag tingin ko sa paa ko ay mas lalong namaga ito at nag karoon pa ako ng pasa sa braso at mga binti ko. Hindi ko alam kung maiinis ba ako kasi napaka sensitive ng kutis ko o matutuwa kasi magkakaroon ako ng rason para mas alagaan ang kutis ko."Zhia? What the heck happened?" Galit niyang sabi at akmang tutulongan pa akong tumayo. He stretch his hand to reach me but I ignored his hands. I stood up by myself by taking a support from the table besides my bed. Kunot nuo niya akong tinitignan pero hindi ko pinansi

"Hey." "Ate Blue!" My face lit up. She chuckled. "Ba't nandito kana naman? At anong nangyari dyan sa paa mo? Iba pa sapatos mo ah. Matamlay din ang mga mata mo. Pati nga bata napapansin iyon, kaya kanina ka pa nila kinukulit." Pansin ko nga iyon, eh. Lapit sila nang lapit, eh madalas naglalaro lang sila pag naka upo lang ako.Actually, me and ate Blue are pretty close. Kumbaga siya yung taong nakakaalam halos lahat ng sekreto ko. Siya yung pinagsasabihan ko sa mga problema ko na, diko masabi sabi sa iba.She's a good listener at magaling din mag advice. Palaging sapol. "Kasi po, pupunta sana kami ni Lleidzy sa Ghost fair kagabi. Sinuotan pa nga niya ako ng helmet eh, pero iiwan lang din pala ako. Sa inis ko sinipa sipa ko yung gulong nung malapit na sasakyan sa akin...ayon namali pagkasipa ko tas nasira yung sapatos ko." Ngumiwi ito pero hindi nagsalita. "At kaninang umaga, nag away po kami d

"Zhia! Talaga namang suki ka dito noh? Kaya mas lalong yumayaman itong si Jade eh!" Nginisian ko ito bago tumawa. "She's always in trouble." "Trouble is her best of friend." "Salamat, Zhia! Utang na loob namin sayo ang yaman namin ngayon." "Bubu!" "That's good mah friend! Palakpakan ang kabubuhan ni Adamnian!" Napailing nalang ako sa kalokohan nila. Wala talagang normal sa mga 'to. Lahat loko-loko. "Pero seryoso, Zhia. Wag munang uulitin iyon. Jusko, my heart!" Sabi niya at humawak pa sa dibdib niya. Umakto itong parang nahihirapan huminga at ngumanga pa ito." Emeghed muntik ng lumabas nung chinismis ni Huzy baby ang nangyari! Akala ko bibili na ako ng kabaong mo! Huhuhhuhu." Pumunas punas pa siya sa mga mata niya, akala mo naman, lumuluha talaga. I didn't know that they are close with Hustzy. After all, mukhang ayaw sa kaniya ni Lleidzy. Knowing them, one for all and all

I never really expect that I made it this far. I still remember when I almost gave up studying, but here I am, holding my rewards while giving them my speech. I proudly lifted my rewards and shouted "HAPPY MOVING UP, BBNIANS!" My batch mates roared in happiness.  Natatawa akong bumaba at umupo sa upuan ko. I really didn't expected to be the valedictorian of our batch, I mean, loko loko ako sa school. I violated some rules, I don't usually recite, sometimes I even make fun of the bulletin board! Binagsak ko pa ang tle subject ko! Gulat na gulat nga kaming lahat noong i-announce na ako yung valedictorian. Since nasa lowest section ako. Ine expect naming nasa star section ang makukuha na naman lahat ng ranks.  Tudo sigaw ang mga kaibigan ko pati mga pinsan ko.