Lucian - Tumayo kami ni Daniel na nakaharap sa isang one-way mirror. Ang kanyang mga Beta ay patuloy na nagtatanong sa mga rogue wolves mula nang sila ay magkamalay. Ang pack ni Daniel ay isa sa mga masuwerteng nakahuli ng ilan sa mga rogue ng buhay. Nagpunta na ako sa mga Reds ng malaman ko ang balita. Na-curious ako na kilalanin silang mabuti. Salitan silang binugbog ng mga beta, ngunit nanatili silang tikom ang bibig, matigas ang ulo, at nginisian sila bilang pang-insulto. Si Daniel ay labis ang inis sa patuloy nilang pagtahimik, at sa wakas ay inutusan niya silang ipakadena. Ang mga rogue ay nakabitin mula sa kisame sa isang matibay na mga pilak na mga kadena. Ang pilak na mga kadena ay susunugin ang kanilang mga balat at pahihinain sila, pinipigilan ang kanilang mga katawan mula sa paggaling at paglakas. Ang mga batik ng mga pasa ay sunisira ang kanilang mga balat, ang dugo nila ay malayang umaagos

Lucian “Dito, ibaba mo siya sa kama,” utos ni Dr Armand kay Damon na siyang may buhat sa isang walang malay na babae.Dahan-dahan siyang inihiga ni Damon sa malinis na puting kumot na nakatakip sa makitid na kama ng ospital.Tumingin ako pababa sa kanyang nanghihina at sugatan na katawan, halos hindi masira na ang pagkadalaga niya. May kakaiba sa amoy niya, katulad ito ng mga rogues na iyon. Hindi na mapakali ang wolf ko. Kinuha ni Dr Armand ang stethoscope niya at pinakinggan ang puso at baga ng babae. “Saan niyo siya nakita?” tanong ko kay Damon.Saglit na tumango si Dr Armand sa nurse na nagtungo sa tabi niya para tumulong sa pag-aasikaso dalaga."Nakita namin siya malapit sa gilid ng shipyard, muntik na namin siyang hindi napansin. Nakadapa siya, at hubo't hubad. Kakaiba ang amoy niya. Akala ko patay na rin siya, tulad ng ibang babae. Pero may pulso

Alice“Kung hindi ka kumportable sa tanong ko, maaari mong hindi sagutin,” sabi ko at sinusubukang maging kaaya-aya. Ngumiti rin sa akin si Zaiden, at mukhang nagtataka. "Hindi ako sigurado kung may alam ka ba, pero nawala sa akin ang aking ama 15 na taon na ang nakakalipas dahil sa isang were-war. Maraming tao ang kasangkot dito. Karamihan sa kanila ay patay na ngayon. Pero nangyari ang digmaan dahil sa akin. Hindi ako tumigil na sisihin ang sarili ko sa nangyari., huminto muna ako. "Sa palagay ko ang dami ko ng sinasabi, ibig kong sabihin ay… wala ka man lang bang nararamdamang sama ng loob kay Lucian sa pagpatay niya sa mga magulang mo?" mabilis kong sabi sabay buntong-hininga. “May mga bagay na hindi mo maiiwasan, kinalaban nila ang pack. Pinarusahan sila at maswerte na lamang ako dahil binuhay ako. Hindi lahat ng Alpha ay napakabait para hayaang m

ALICE Tinitingnan ko ang mga dismayadong mukha ng ilang kabataan pagkatapos kong ihatid ang malungkot na balita na hindi nila magagawa ni isa ang mga bagay na kanilang pinlano. "Kahit man lang pack run?" tanong ng isa sa mga babae, habang nakasimangot na nakatingin kay Zaiden. “Eh ang pack barbeque? Hindi natin pwedeng hindi ituloy iyon?” sabi naman ng isa pa. Npairap ako at napamura ng tahimik dahil sa pag-iwan sa akin ni Eliza sa mga malalanding nga kabataang mga ‘to. “Hindi ako sigurado tungkol diyan. Pero aalamin ko sa Alpha. Ngayon, bumalik na kayo sa pagsasanay.” Nang maging abala na ang mga bta sa pakikipaglaban sa isa’t isa. May panahon na akong mamili. Maaari kong bisitahin si Olivia at tingnan kung kumusta na siya o tingnan ang tungkol sa propesiya sa library ng pack. Hindi ako sigurado kung ano a

Hinihimas at nilalapa ni Lucian ang dibdib ko habang ang katawan ko naman ay pumipintig. Hindi niya hinahayaang mangailan ang kabilang utong ng dibdib ko, agad niyang inilipat ang bibig niya dito habang dahan-dahan itong kinakagat at pinipisil niya naman ang kabila. “Tumingin ka sa akin,” buong-buo ang boses niya at puno ng pagnanasa. Itinungo ko ang mata ko sa kanya. Bumaba ang kamay niya, mula sa pagitan ng labi ko at sinimulang himasin ang pagkababae ko. Masakit sa pakiramdam, ngunit habang umiikot at hinahaplos nito ang ari ko, ang aking katawan ay sumasabog, ang bawat cell sa loob ko ay sumisigaw ng kasiyahan. Nanginginig ang katawan ko habang patuloy siya sa paghaplos dito. Ramdam ko na naman ang sarili kong bumibigay. Sumisigaw ako at sigurado akong naririnig ito sa labas, pero wala akong pakialam.Sa wakas, bumagal ang kanyang mga hagod at hinayaan niya akong huminga. Hingal na hingal ako sa mga bisig niya at masay