Nahihirapan na akong huminga dahil sa sobrang pag-iyak. I really don't know what happened after that night. All these years I resented him and missed him at the same time for leaving me hanging. "I am really sorry, Alex. Hindi ko alam," I said between my sobs. Hindi ko talaga alam! "I can't remember clearly what happened that night. I was drunk and I drove Tito's car papunta sa inyo." He paused. I can clearly see how confused he is while telling me his story. "The next thing I know I was in a comma for two fucking months!" What? I just keep on saying sorry. Wala akong makitang salita maliban sa "sorry". "It was my fault. I'm really sorry," paulit-ulit kong sabi sa mga salitang iyon. "You know what hurts me most?" He asked me while crying. "It's the fact that you didn't look for me."

Patrick's POVCall me a cheater, gago, walang hiya o kung ano pang pwedeng itawag sa akin dahil aminado ako. I was sailing two rivers at a time na alam ko namang masyadong imposible. I just wanted Alex to be mine again, but I couldn't find the courage to tell Miyah the truth. Hindi ko alam kung gaano ko masasaktan si Miyah kapag sinabi ko sa kanya ang totoo. I feel responsible for not telling her everything about my past. Siguro kung naging totoo lang ako sa kanya sa umpisa pa lang hindi magiging ganito ka-kumplikado ang lahat. Nagagalit ako sa tuwing magkasama si Alex at Ken. I know, wala akong karapatan pero masisisi mo ba ako? I've been longing for Alex for six fucking years. At ngayong alam ko na ang nagyari, I should make things right... soon."Eifel Tower please?" Alex is talking to Miyah while finger crossing."Can we do it later, sissy? Ang sakit pa kasi ng ulo ko." mahinang sabi ni Miyah.

Alex's POVSince the day Ken bid his final goodbyes hindi na ako nagmukmok ng kwarto. Instead, I took good care of Mom's garden. Isa sa mga libangan ni Mom ang pag-aalaga ng mga bulaklaK. Actually, silang dalawa ni Dad. Nakakatuwang pagmasdan silang dalawa na masayang nagku-kwentuhan habang dinidiligan o di kaya'y inaalisan nga mga lantang dahon at mga damo ang mga bulaklak na pinakaiingat-ingatan nilang dalawa. Saksi ang garden sa pagmamahalan nilang dalawa. Saksi din ito sa una, pangalawa, tatlong away na meron silang dalawa. Saksi din ito sa paghihiwalay nilang dalawa. Katulong nalang ang nag nag me-maintain nito simula ng umalis siya. I don't like plants dahil naiisip ko palagi ang kataksilan ni Mom kay Dad noon. I don't wanna be my Mom pero parang nagmana nga ako sa kanya. I cheated and betrayed Miyah. I still feel the pain of my betrayals to her. Hindi ko lubos maisip na sa dinami-dami ng naitulong ni Miyah sa akin, kataksilan pa ang isusukli ko

Patrick's POVShe kissed me. Parang nagwawala ang puso ko sa sobrang kaba. Hindi ko maipaliwanag ang kuryenteng dumadaloy sa buo kong katawan.It seems familiar...Hindi ko alam pero parang nagyari na ito. Hindi ko alam kung paano. Hindi ko alam kung saan, kelan at kung kanino.I wanted to remember everything."That's how you'll gonna remember me!" masaya niyang sabi at iniwan akong naka-estatwa.Simula ng mangyari ang halik na iyon, hindi na mawala sa isip ko ang ginawa ni Alex. She keeps appearing to my eyes. I don't know, but since that day I keep missing that ugly duckling.Anong ginagawa niya ngayon?She keeps insisting na girlfriend ko siya na gayong wala naman talaga akong maalala ni isa sa mga pinagsasabi niya. Wala akong maalala for the last 8 years. Hindi ko nga alam kung bakit nasa hospital ako kasama siya that day.Something

"Alex?" Did I hear my name? I heard a familiar voice so I checked his face and hindi nga ako nagkakamali, it was Ken. Finally, may kakilala na rin ako dito sa wakas. I feel relieved dahil at least may kausap na rin ako.  "Ken," I replied. I just gave him the sweetest smile I could give. Honestly, guilty na guilty pa rin ako sa nangyari between us. "Kumusta?" I asked him first. "I'm fine." Sagot niya habang nililibot ang kabuuan ng hall. "Bakit ka nandito?" Pagtataka niyang tanong sa akin habang nakangiti. You're still the same Ken that I know... "Oh! Long story!" depensa ko. I just pointed to Patrick's location and told him the reason kung bakit nandito ako sa London. Ken felt sorry for us and I could see the sincerity in his eyes. He's still the same Ken t