Alex's PovFirst day ko sana ngayon sa school dahil pasukan na para sa second semester ngunit pinili ko na huwag munang mag-enrol. Unang-una ay hindi naman ako si Alexa. Hindi ako nakatuntong ng kolehiyo kaya tiyak na nganga ako sa loob ng classroom. Ayokong pagtawanan ng mga tao ang kakambal kapag bumalik na siya. Mabuti na lamang at hindi ako pinilit ni Uriel na mag-aral. Sabagay, bakit naman niya ako pipilitin gayong wala naman siyang pakialam sa akin? Ang kaso palagi lamang akong narito sa bahay kaya sobrang bored na ako. Dahil bored ako sa bahay ay nagpasya akong puntahan si Uriel sa kompanya niya. Gusto kong makita kung ano ang ginagawa niya. Lately ay tila nabawasan ang kasungitan niya sa akin. Wala naman akong ginagawang magic sa kanya para maging mabait siya sa akin. Kahit si Aling Lorena ay hindi na rin ako masyadong sinisita ngunit kapag tumitingin pa rin siya sa akin ay parang kakainin niya ako ng buhay. Ngunit deadma na lang ako sa kanya. As long as wala siyang masaman

Alex's PovNakabusangot ang mukha ko habang naglilinis ako sa silid namin ni Uriel. Hindi kasi maganda ang gising ko kanina. Nanaginip kasi na hinahalikan ako ni Uriel sa ibabaw ng kama niya ngunit biglang dumating si Aling Lorena at ipinaalala kay Uriel na ang anak lamang nito ang dapat mahalin ni Uriel. Na hindi maaaring magmahal si Uriel ng iba at hindi ito maaaring maging masaya dahil ito ang dahilan kung bakit namatay ang kanyang anak. Nang marinig naman iyon ni Uriel ay agad niya akobg itinulak sa kama. Nahulog ako sa ibaba ng kama at doon ako biglang nagising. Kahit sa panaginip ko ay panira pa rin ng moment ang matandang iyon.Pero bakit ko nga ba napanaginipan na hinahalikan ako ni Uriel? Ah, dahil sa nangyari kagabi. Bigla siyang lumundag papunta sa kama pagkatapos ay hinawakan ang aking magkabilang braso at unti-unting ibinaba ang mukha niya sa mukha ko. Akala ko ay hahalikan niya ako kaya kusa kong ipinikit ang aking mga mata iyon pala ay hinawakan lang niya ako sa magkabi

Alex's PovBahagya akong umungol nang pagbalikan na ako ng aking malay. Nakahiga na ako sa ibabaw ng kama ni Uriel at nakasuot ng tuyong damit. Nakita ko siyang nakatagilid sa akin at nagpipiga ng isang face towel. Gusto ko siyang tanungin kung sino ang nagbihis sa akin ngunit hindi ko magawang magsalita dahil tila minamalat ang aking boses. Hindi ko rin magawang kumilos dahil tila wala akong lakas para gawin iyon. Pakiramdam ko rin ay tila lumilindol ng bahagya dahil parang gumagalaw ang aking paningin. Nang bumaling sa akin si Uriel ay natuklasan niyang gising na pala ako."Mabuti naman at gising ka na, Alexa. Mataas ang lagnat mo kaya kailangan kitang punasan. Kailangan mo ring uminom ng gamot para bumilis ang pagbaba ng lagnat mo," ani Uriel na tila may pag-aalala sa kanyang tinig. Napaismid ako sa aking isip. Fake na pag-aalala. Kung hindi ko pa alam ay natatakot ka lang na baka isipin ng mommy mo at ng daddy ni Alexa na pinapabayaan mo ako. Ayaw mo lang malaman nila na kaya ako

Alex's PovNaramdaman ko ang paghaplos ng kung sino mang pangahas sa aking mukha nang pagbalikan na ako ng aking malay. Agad na bumalik sa aking isip na may taong nagtangkang patayin ako sa pamamagitan ng pagtakip ng unan sa aking mukha para hindi ako makahinga. Hindi kaya ang taong ito ang humahaplos sa aking mukha? Baka naisip ng taong ito na gahasain muna ako bago patayin, kinakabahang sabi ko sa aking isip. Hindi ako papayag na gawan niya ako ng masama. Mas gugustuhin ko pa na patayin niya ako kaysa ang gahasain. Sa isiping iyon ay basta ko na lamang hinuli ang kamay na humahaplos sa aking pisngi at mariing kinagat. Napasigaw ng malakas ang taong may-ari ng kamay. Uriel?Mabilis kong binitiwan ang kamay ng inaakala kong masamang tao nang mabosesan ko ang tinig ni Uriel. Agad kong iminulat ang aking mga mata at napatunayan kong si Uriel nga ang may-ari ng kamay na iyon. "Damn it! Are you a dog?" galit na sita niya sa akin habang hawak-hawak ang nasaktan kamay at hinihipan.Agad

Alex's PovNagising ako sa loob ng ospital na nakahiga sa hospital bed. Masakit ang ulo kong may benda pati na rin ang aking sugat sa braso na hindi pa gumagaling. Inilibot ko ang aking mga mata sa paligid ng kinaroroonan kong kuwarto. Nakita ko si Uriel na nakaupo malapit sa aking tabi ngunit hindi niya napansin na gising na ako dahil busy ito sa sinumang ka-text nito sa cellphone. At mukhang seryoso ang pinag-uusapan nito at nang kausap nito sa text dahil seryoso ang expression nito at kung minsan ay biglang dumidilim. "Uriel..." mahina ang boses na tawag ko sa kanyang pangalan habang bumabangon ng dahan-dahan. Saka pa lamang nabaling ang kanyang paningin sa akin. Agad siyang napalapit at pinigilan akong bumangon."Huwag ka munang bumangon, Alexa. Baka kung mapaano ka," saway niya sa akin. Ibinalik niya ako sa pagkakahiga. "Ano ang masakit sa'yo? Magsalita ka at tatawagin ko ang doktor," nag-aalalang sabi pa niya. Hindi ko maiwasang hindi mapatitig sa kanyang mukha. Sa unang pagka